Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2015

Περί φλυτζανιών......


Αποτέλεσμα εικόνας για porcelain cups

Η γνωστή και μη εξαιρετέα Πέτρα, μας προέτρεψε να γράψουμε για φλυτζάνια....μου θύμισε τα ξεσεταρισμένα παράταιρα φλυτζάνια που χρησιμοποιούσαμε καθημερινά στο πατρικό μου, το κλασικό άσπρο με το χοντρό χερούλι που έπινε ο πατέρας μου τον μέτριο ελληνικό του, το πορσελάνινο με τα ωραία σχέδια και το ασορτί πιατάκι, της γιαγιάς, μοναδικό απομεινάρι της προίκας της, εκεί έπινε το "βραστικό" της, τσάι ή φασκόμηλο  με μέλι, ή  μάνα μου  πάλι προτιμούσε ένα λευκό με χρυσό χείλος, εγώ αμφιταλαντευόμουνα ανάμεσα στο γιαπωνέζικο με τις γκέισες και το γαλαζωπό με τα ωραία μοτίβα, η αδελφή μου πάλι είχε σαφή προτίμηση στο ροζέ ενώ για τους επισκέπτες μας υπήρχε στον καρυδένιο μπουφέ πλήρες "καλό" σερβίτσιο καφέ και τσαγιού μαζί με τον απαραίτητο δίσκο σερβιρίσματος και το ανάλογο δαντελένιο πετσετάκι....
Εκτός της αναδρομής στο παρελθόν, ήρθε στο νού μου και το κείμενο που είχα γράψει παλαιότερα, προκειμένου να λάβω μέρος στο παιχνίδι με τις λέξεις της Φλώρας, το ανέσυρα , το ξεσκόνισα και σας το παρουσιάζω  ανανεωμένο . Πρωταγωνιστεί ένα κεραμίδι βέβαια, αλλά και τα πορσελάνινα φλυτζάνια έχουνε τη θέση τους...
http://cdn0.rubylane.com/shops/streetsoflondonantiques/GY1103A.1G.jpg?51

ΤΟ ΚΕΡΑΜΙΔΙ

 

 

Είμαι ένα κομμάτι σπασμένο, ταλαιπωρημένο κεραμίδι ριγμένο σ΄έναν απαίσιο σκουπιδότοπο ανάμεσα σε σωρούς από άχρηστα

υλικά, μπάζα, ξύλα, σκουριασμένους σωλήνες, χαρτόκουτα, κουρέλια και ότι κατά καιρούς προστίθεται σ΄αυτή τη φρικτή χωματερή.

Εχω το προνόμιο βέβαια να βρίσκομαι στην κορυφή ενός λόφου σχηματισμένου από κομμάτια τσιμέντου και σπασμένα πλακάκια, έτσι μπορώ να εποπτεύω με άνεση όλη την περιοχή, να ενημερώνομαι άμεσα για τις νέες αφίξεις και να παρατηρώ ανενόχλητα αυτούς που τριγυρίζουν καθημερινά εδώ αναζητώντας κάτι χρήσιμο…

Ειδικά τώρα τελευταία, έχουν γίνει πολλοί, αυτοί οι εξερευνητές με τις σακούλες και τα τρίκυκλά τους που περιδιαβαίνουν σκαλίζοντας τους σωρούς ,κρατώντας μεταλλικά ραβδιά και γάντζους …

Ευτυχώς για μένα, το ενδιαφέρον τους είναι στραμμένο στους θερμοσίφωνες, τα σώματα καλοριφέρ, τα καλώδια, τα κουτιά των αναψυκτικών  και κάποτε-κάποτε στα χαρτόκουτα , τα ξύλα και τα γυάλινα μπουκάλια.

Εχω ξεχάσει πιά πόσον καιρό βρίσκομαι εδώ, θυμάμαι όμως πολύ καλά που βρισκόμουνα παλιά και αυτή η ανάμνηση με κάνει να χαμογελώ θλιμμένα….γιατί για πολλά-πολλά χρόνια ήμουνα στη στέγη ενός  νεοκλασσικού διόροφου σπιτιού, στην Αθήνα….οδός Γαληνού και Πινότση γωνία.

Εκεί ψηλά στο κέντρο της πρόσοψης στήριζα και συντρόφευα ένα υπέροχο ακροκέραμο και από εκεί είχα την ευχέρεια να παρατηρώ τα γύρω σπίτια, το δρόμο, τα μπαλκόνια με τα μαρμάρινα φουρούσια και τα περίτεχνα κιγκλιδώματα, τις στολισμένες γύψινες οροφές των ψηλοτάβανων δωματίων , τους ενοίκους, τα χελιδόνια που έχτιζαν τις φωλιές τους … τα σύννεφα που ταξίδευαν στον ουρανό, τα πάντα….

Τι υπέροχα χρόνια !!! Αξέχαστα πραγματικά….έχω χιλιάδες όμορφες αναμνήσεις από βεγγέρες με κόσμο χαρούμενο, καλοντυμένο , να διασκεδάζει στις ολόφωτες σάλες, να χορεύει ….και η μουσική…τι εξαίσιο πράγμα η μουσική που ξεχύνεται από τα ανοικτά παράθυρα…..

Μετά…ακολούθησαν  θλιβερά γεγονότα, οι παππούδες έφυγαν, τα παιδιά μεγάλωσαν και τράβηξαν το δρόμο τους, οι ενήλικες έγιναν υπερήλικες και με τη σειρά τους χάθηκαν κι αυτοί, το σπίτι ερήμωσε και για χρόνια έμεινε άδειο κι άρχισε να ρημάζει….ώσπου ήρθε η φωτιά να αποτελειώσει ότι απέμεινε….και τα αποκαίδια μαζί με ένα σωρό από πέτρες, χώματα και κεραμίδια καταλήξαμε ένα βράδυ εδώ……

Κάποια ακροκέραμα που γλίτωσαν άκουσα ότι τα μάζεψαν κάποιοι άνθρωποι και κάποιος μάλιστα είπε, ότι  τα μαρμάρινα σκαλιστά  φουρούσια, το μαρμάρινο τζάκι και το κιγκλίδωμα του μπαλκονιού με τους αντικριστούς γρύπες , πουλήθηκαν σε παλιατζήδες….

Προ ημερών  ήρθαν κι εδώ, γύρω στα μεσάνυχτα κάποιοι, μάλλον παλιατζήδες θα ήταν και πέταξαν εδώ δίπλα κάμποσες σπασμένες κορνίζες, ένα παλιό σκουριασμένο ρολόι, δυό τρείς σπασμένες καρέκλες, ένα τραπέζι που του λείπουν δύο πόδια, έναν θρυψαλιασμένο καθρέφτη, μια κούτα με παλιά βιβλία και σκόρπιες σελίδες, μερικά τσακισμένα κολωνάτα ποτήρια, ένα σπασμένο κρυστάλλινο ανθοδοχείο και μερικά πορσελάνινα πιατελάκια και μισοσπασμένα φλυτζάνια ……Την προσοχή μου τράβηξε ένα με ζωγραφισμένα ροζ και κίτρινα τριαντάφυλλα…κι ένα άλλο βαθύ μπλέ με χρυσά σχέδια και το ασορτί πιατελάκι του κομματιασμένο τριγύρω…εκεί που κείτονταν κάποια με παραστάσεις ανατολίτικες , γκέισες και τοπία γιαπωνέζικα κι ένα πανέμορφο ολόχρυσο, πλαγιασμένο άτσαλα πάνω στο σωρό, με σπασμένο χερούλι……
 
Αποτέλεσμα εικόνας για porcelain cups

Όταν ξημέρωσε, είδα καθαρά τα πεταμένα έπιπλα και συγκινήθηκα γιατί έμοιαζαν ακριβώς με αυτά που στόλιζαν τα παλιά νεοκλασικά αρχοντικά …

Οι χρυσωμένες κορνίζες με τα περίτεχνα σκαλίσματα στις γωνιές, σπασμένες και ριγμένες στο σκουπιδότοπο, κάποτε στόλιζαν τους τοίχους στις σάλες και τα δωμάτια, θυμήθηκα μάλιστα δυό πίνακες, που έβλεπα στο απέναντι σπίτι, στον τοίχο αντίκρυ στην μεγάλη δίφυλλη μπαλκονόπορτα, ο ένας παρίστανε ένα πανέμορφο αρσενικό ζαρκάδι με τα χαρακτηριστικά του κέρατα και τα αμυγδαλωτά μάτια με φόντο το καταπράσινο δάσος και ο άλλος ο μεγαλύτερος τη θάλασσα, φουρτουνιασμένη κι αγριοκυματούσα…

Κάτω από το πεταμένο παλιό τραπέζι με τα δύο πόδια, βρήκε καταφύγιο μια γάτα, ετοιμόγεννη, και χθες το βράδυ αντιλήφθηκα πως έγινε το θαύμα…..έχω τη βεβαιότητα ότι γεννήθηκαν τα μικρά, αλλά θα πρέπει να περιμένω για να τα δώ…

Ανυπομονώ για τη στιγμή που θα ανοίξουν τα μάτια τους και θα σπάσουν την ησυχία με τα νιαουρίσματά τους, θα μπορώ να τα παρατηρώ να μεγαλώνουν κάθε μέρα, να θηλάζουν το γάλα της μάνας τους, να παίζουν , να εκπαιδεύονται ……

Γίνονται και θαύματα σε τούτο τον απαίσιο τόπο, συνηθέστερα όμως γίνονται καυγάδες και μάχες όπως τις προάλλες, που κατέφθασε εδώ μία αγέλη από πέντε σκυλιά ,ταλαιπωρημένα και πεινασμένα είναι η αλήθεια ,που έδωσαν σκληρή μάχη μεταξύ τους, για να γλείψουν κάτι κουτιά ζαχαροπλαστείου πασαλειμμένα με λίγη κρέμα και γλάσο και να εξασφαλίσουν ένα κομμάτι ξεραμένη πίτσα….

Τι να πώ…..το μόνο που μπορώ να κάνω όσο βρίσκομαι εδώ, είναι να παρατηρώ και να ελπίζω….τίποτα άλλο…

Και στο μόνο που ελπίζω είναι μια μπόρα, μια μεγάλη μπόρα που θα με παρασύρει από αυτό το φρικτό μέρος και θα με αποθέσει σε μια ακρογιαλιά… πάνω στη βρεγμένη άμμο , να με φιλούν τα κύματα της θάλασσας και να με χαιδεύει ο θαλασσινός αέρας…..αυτό είναι το όνειρό μου και η μοναδική μου  επιθυμία !
Θα πραγματοποιηθεί άραγε ;;;;




 

46 σχόλια:

  1. Τι όμορφα που μας τα παρουσίασες Κλαυδία !!!!
    Η εικόνα με το δίσκο και το δαντελωτό πετσετάκι ..... δεν ήταν όμορφα ?? !!!!
    Πάντως βλέπω εσύ προτίμηση στις γκέισες !!!!
    Καλό ξημέρωμα !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ράνια μου για όλες εμάς, τη γενιάς μας, οι εικόνες και τα βιώματα είναι πανομοιότυπα......το καφεδάκι ή το τσάι σερβιρισμένο στο φλυτζάνι, το πιατάκι ο δίσκος, το πετσετάκι, το ποτήρι με το νερό, το συνοδευτικό γλυκάκι .......για τη νέα γενιά όλα αυτά είναι... άγνωστο σχεδόν.παρελθόν, η τωρινή πραγματικότητα κυριαρχείται από τα πλαστικά και χάρτινα ποτήρια με τον καφέ στο χέρι..... Φιλιάααα

      Διαγραφή
  2. Κλαυδία μου, ταυτόχρονα αναρτήσαμε τα περί φλιτζανιού.
    Διάβασα πάλι την ιστορία σου, γεμάτη με εικόνες, ατμόσφαιρα και συναίσθημα.
    Είναι αλήθεια πως μερικά αντικείμενα, όπως τα φλιτζάνια, έχουν να πουν πολλές ιστορίες....
    Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φλώρα μου μόλις διάβασα τη δική σου υπέροχη ανάρτηση, τελικά τα φλυτζάνια έχουνε να πούνε πολλές και μοναδικές ιστορίες όσο για την εμφάνιση τους,το υλικό, το σχήμα, τη διακόσμηση, ένας υπέροχος κόσμος , από το απλούστερο μέχρι το πιό περίπλοκο καλλιτεχνικό δημιούργημα ....Φιλιάαα

      Διαγραφή
  3. Εξαιρετική παρουσίαση !!!!!!
    Με μάγεψε η ιστορία σου με το κεραμίδι , Κλαυδία μου . Νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά που την διαβάζω - μάλλον ανήκει στην εποχή πριν γνωριστούμε και υποπτεύομαι ότι υπάρχουν κι άλλες που δεν έχω διαβάσει . Επιμένω ότι σιγά σιγά θα πρέπει να μας παρουσιάσεις τις ιστορίες που έγραψες και δεν παρουσιασες λογω του ότι τότε δεν είχες blog.
    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νίκη μου χαίρομαι που σου άρεσε το αφήγημά μου, αν και δεν θυμάμαι ακριβώς σε ποια χρονική στιγμή γράφτηκε, γνωρίζω ακριβώς ότι την ευκαιρία να γραφτεί την έδωσε η αγαπημένη μου Φλώρα με το παιχνίδι της και η αγαπημένη μου Πέτρα με την καταπληκτική ιδέα της....τις ευγνωμονώ και τις δύο και σίγουρα , μιας και τώρα απέκτησα μπλοκ όλο και θα ξεφουρνίζω και κάποια ιστορία....Φιλιάααα

      Διαγραφή
    2. Κλαυδία μου , το λινκ στο όνομα της Πέτρας παραπέμπει αλλού ....

      Διαγραφή
    3. Νίκη μου σ΄ευχαριστώ για την επισήμανση, κατάφερα και το διόρθωσα...

      Διαγραφή
  4. ιδιαίτερο και το δικό σου ταξίδι
    χαίρομαι πολύ που οσα ταξιδια εχω διαβασει μεχρι στιγμης ειναι καταπλητικά και μοναδικά


    καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κική μου μαγικά και απολαυστικά αυτά τα ταξίδια των φλυτζανιών, που τα χαιρόμαστε χάρη στην καταπληκτική ιδέα του Πετροκόριτσου !!! Η μαγεία συνεχίζεται λοιπόν....

      Διαγραφή
  5. Πόσο μου άρεσε το ταξίδι σου Κλαυδία!!! Ιδιαίτερο, νοσταλγικό, τρυφερό, συγκινητικό!!
    Καλή σου μέρα φίλη, να είσαι πάντα καλά!
    Σε φιλώ γλυκά
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρινάκι μου σ΄ευχαριστώ για τα γλυκά σου λόγια, χαίρομαι που σου άρεσε η ιστορία μου....Να είσαι καλά , αγκαλίτσα και φιλάκι από καρδιάς !

      Διαγραφή
  6. Τι εξαιρετικό κείμενο!Μπράβο σας. AriadnefromGreece!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αριάδνη μου σ΄ευχαριστώ για την επίσκεψη, την ανάγνωση και τον καλό σου λόγο !!! Να είσαι καλά !!!

      Διαγραφή
  7. Καλημέρα Κλαυδία μου
    Όμορφες νοσταλγικές εικόνες. Θυμάμαι λίγο την ιστορία τούτη από το παιχνίδι της Φλώρας. Ταιριάζει και σε τούτη την συμμετοχή στην πρόσκληση της Πέτρας.
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελένη μου μόλις μπουμπούνισε την πρόσκληση η Πέτρα, βάλθηκα να ψάχνω ιστορία και αφήγημα και επειδή έχω άλλα τρεχάματα τώρα και δεν μπορώ να εμπνευσθώ καινούργια πράγματα, περιέλαβα το παλιό ΚΕΡΑΜΙΔΙ, το ξεσκόνισα, το φρεσκάρισα και το παρουσίασα, γιατί πολύ μου άρεσεη ιδέα της Πέτρας και δεν θα ήθελα με τίποτα να μην συμμετέχω !!! Φιλιάαα

      Διαγραφή
  8. Τι να πω με εκανες πάλι και δάκρυσα Κλαυδια μου , το κεραμίδι σου για αλλη μια φορα συγκλονιστικό , οσο για τα φλιντζανακια το βραστερο της γιαγιάς και εκείνο το περίτεχνη παιδάκι παντα αταιριαστο μου θύμησες την προγιαγια μου που παντα έσταζε λιγουλάκι καφε στο πιατακι της για να βούτηξε το κουλουράκι Κανελλας αχ καρδια μου σε ευχαριστω .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάτια μου σε συγκίνησε η ιστορία του κεραμιδιού μου, όπως και την αδελφή μου, που με ψιλοκατσάδιασε : "Δεν έγραφες κανένα χιουμοριστικό βρέ αδελφή, τι σ΄έπιασε και θυμήθηκες τα φλυτζάνια των παιδικών μας χρόνων...και το σπίτι μας στην Γαληνού ...." δεν μαρτύρησα φυσικά ότι εγώ συμμετέχοντας στα διαδικτυακά δρώμενα Πέτρας, Φλώρας και Αριστέας, ξεδιπλώνω αθέλητα, εικόνες του παρελθόντος και περιγράφω αληθινά περιστατικά και συναισθήματα....Πάω να φτιάξω καφεδάκι και θα ρίξω λίγο στο πιατάκι να βουτήξω ένα κουλουράκι....Σεγλυκοφιλώ

      Διαγραφή
  9. Κλαυδία, είναι μαγικό το χάρισμα που διαθέτεις, να βγάζεις "διαμάντια", ακόμα και μέσα από "χωματερές"! Όμως -ευτυχώς για εμάς- αυτό το χάρισμα το ανακαλύψαμε και σε διαβάζουμε με πολύ μεγάλη απόλαυση! Ακριβώς όπως είναι όταν πίνει κανείς έναν ζεστό καφέ, σε ένα αγαπημένο φλιτζάνι... Σ' ευχαριστώ τόσο πολύ.. Φιλιά και καλό σ/κ :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαγικές είναι οι ιδέες και οι προσκλήσεις σου Πέτρα μου, που μας βάζουνε στη διαδικασία να εκφραζόμαστε, να ψαχνόμαστε, να επικοινωνούμε, να μοιραζόμαστε και να απολαμβάνουμε υπέροχες εικόνες και γραφές....Σου είμαι ευγνώμων όπως και στις φίλες που ανταποκρίνονται με τις υπέροχες συμμετοχές τους Αγκαλίτσα και φιλί χαρισματικό πλάσμα !!!

      Διαγραφή
  10. Κλαυδία μου, το γραπτό σου με γοήτευσε!!! Μου θύμησες ένα βιβλίο (μετάφραση) που είχα διαβάσει κάποτε με την ιστορία πέντε αντικειμένων. Δεν θυμάμαι ούτε τίτλο, ούτε συγγραφέα θυμάμαι όμως πως μου άρεσε πολύ.
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φιλία μου η αλήθεια είναι ότι νου "βγήκε" νοσταλγικό και συναισθηματικό....αν και είχε γραφτεί παλαιότερα σαν συμμετοχή στο παιχνίδι της αγαπημένης Φλώρας, το επανέφερα προκειμένου να συμμετέχω και στην ελκυστική πρόσκληση του Πετροκόριτσου (που καταφέρνει να με ξεκουνάει ) λόγω των φλυτζανιών...Το βιβλίο που αναφέρεις, νομίζω ότι θα μου άρεσε κι εμένα....αν κάποια φίλη γνωρίζει τον τίτλο ή τον συγγραφέα , θα το αναζητήσω...
      Σε φιλώ

      Διαγραφή
  11. Με γοήτευσε τόσο μα τόσο το γραφτό σου!!!
    Η συγκομιδή της Πέτρας αξιολογότατη!!!

    φιλάκια πολλά ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στην Πέτρα, τη Φλώρα και την Αριστέα είμαι απίστευτα ευγνώμων, δεν θα βαρεθώ να το λέω, ακόμη και αν γίνομαι κουραστική λόγω αυτής της επαναλαμβανόμενης δήλωσης, χωρίς τη αφορμή της συμμετοχής στα δικά τους, παιχνίδια, συμπόσια και προσκλήσεις, δεν θα είχα μπεί στον κόπο να γράψω οτιδήποτε και τις ιστορίες μου ή τα ποιήματά μου δεν θα τα γνώριζα ούτε εγώ ή ίδια.....από τη άλλη δεν θα είχα τη χαρά να διαβάσω τόσο υπέροχα και αξιόλογα κείμενα και ποιήματα των απίστευτα ταλαντούχων ατόμων που , τύχη αγαθή, συνάντησα στα φιλικά μπλόκ.....Σε φιλώ

      Διαγραφή
  12. Υπέροχη και πολύ όμορφα δοσμένη η ιστορία σου με το κεραμίδι.
    Στ΄αλήθεια πολλή η συγκίνηση.
    Όμως και τα φλυτζανάκια σου καταπληκτικά.
    Νάσαι καλά καλή μουμ φίλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ντένη μου καλησπέρα, να είναι καλά η Πέτρα που κάνει τις προσκλήσεις και ανταποκρινόμενοι οι συμμετέχοντες, μας χαρίζουνε την απόλαυση της ανάγνωσης αναμνήσεων, που μας συγκινούν και μας γλυκαίνουν την ψυχή....!!! Το κεραμίδι μου το φόρτισα με τη γλύκα των αναμνήσεων του πατρικού σπιτιού και το στόλισα με τα αληθινά χρώματα των παράταιρων φλυτζανιών της καθημερινής χρήσης....χαίρομαι που σου άρεσε...και με τιμά ιδιαίτερα η άποψή σου σαν αναγνώστη.

      Διαγραφή
  13. Πρέπει να ήταν από τα πρώτα παιχνίδια ε; Που είχα χάσει. Είχε πολλές λέξεις και ήταν μεγάλη ιστορία, αλλά τι καλά που την ανέσυρες Κλαυδία μου.
    Σε δίσκο μου αρέσει και μένα το σερβίρισμα του τσαγιού. Και το κάνω για την πάρτη μου κάθε απόγευμα!
    Αισθάνομαι τότε μια πριγκιπέσσα από χρόνους ρομαντικούς...
    Το πρωί ξαναγίνομαι πεζή με τη κούπα μου και τον ελληνικό μου!

    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πράγματι ήτανε κείμενο από τα πρώτα παιχνίδια, αλλά το έστειλα αργότερα και σε έναν λογοτεχνικό διαγωνισμό που απαιτούσε να συμπεριληφθούν 12 συγκεκριμένες λέξεις, γι΄ αυτό το εμπλούτισα λίγο προκειμένου να εντάξω τις επί πλέον λέξεις και τώρα το επανέφερα στη δημοσιότητα γιατί θεώρησα ότι πληρούσε τις προυποθέσεις για συμμετοχή στην πρόσκληση του χαρισματικού Πετροκόριτσου.
      Το σερβίρισμα του τσαγιού και του καφέ αξίζει να είναι προσεγμένο και λίγο ή πολύ τελετουργικό, με το δίσκο , τα αγαπημένα φλυτζάνια, το κουταλάκι ακουμπισμένο στο πιατάκι και μας αξίζει να την απολαμβάνουμε αυτή τη χαρά, είτε μόνες είτε με παρέα !!!

      Διαγραφή
  14. Αχ Κλαυδία μου δεν την είχα διαβάσει αυτή την ιστορία σου και μπορώ να σου πω ότι μέσα από τη χωματερή και τα τσακισμένα του παλιού σας σπιτιού βγάζεις τη νοσταλγία των χρόνων !!
    Εχεις αυτό το χάρισμα φιλενάδα μου που ακόμα και στο μάζεμα των μελισσών νιώθεις λες και πας για καφέ με παλιές φιλενάδες !!! Σε φιλώ με αγάπη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Nikol μου καλημέρα, όπως και να το κάνουμε τα βιώματα και οι ανεξίτηλες μνήμες του παρελθόντος μας, προβάλλονται στις σκέψεις μας, στα γραπτά μας, γιατί είναι κομμάτι πολύτιμο του εαυτού μας και όσο μεγαλώνουμε, αυτό το κομμάτι κυριαρχεί μοιραία γιατί το παρελθόν καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας.....Μαγική στιγμή ο καφές ή το τσάι με αγαπημένες φιλενάδες.....Σ΄αγκαλιάζω και σε γλυκοφιλώ, πότε θα πιούμε καφεδάκι;;;;

      Διαγραφή
  15. Ο καθενας το δικο του φλιτζανι... καπως ετσι ηταν και στο δικο μου σπιτι μου και σε πολλα αλλα. Ωραια αναρτιση, συγκινητικη! Καλο Σαββατοκυριακο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αθηνά μου η διαφορετικότητά τους προσφερότανε για ξεχωριστές επιλογές, οπότε ο κάθε ένας είχε τη δυνατότητα να επιλέξει όποιο του ταίριαζε περισσότερο... Καλό σου βράδυ !!!

      Διαγραφή
  16. Και η αναδρομή στο παρελθόν, αλλά και η εξαιρετική ιστορία που αμέσως θυμήθηκα, έκαναν την ανάρτηση ένα όμορφο νοσταλγικό ταξίδι!
    Να είσαι καλά!
    Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ταξιδεύουμε με τις ιστορίες μας στο παρελθόν, στο μέλλον, στο όνειρο, στο απραγματοποίητο, χαίρομαι που σε ταξίδεψα νοσταλγικά !!! Φιλιάααα

      Διαγραφή
  17. Πάντα μας εκπλησεις με τα γραφομενα σου Κλαυδια μου.
    Αν και είχα διαβάσει την ιστορία σου. Τη χαρηκα και πάλι.
    Οι ιστορίες με τα φλυτζανια λοιπόν, καλά κρατουν.
    Φιλακια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι ιστορίες των φλυτζανιών ανεξάντλητες και ενδιαφέρουσες μας προσφέρουνε μοναδικές εμπειρίες.....χάρηκα όλες όσες διάβασα μέχρι τώρα και ανυπομονώ για τις επόμενες...Σε φιλώ.

      Διαγραφή
  18. Με ταξίδεψες στη χρονομηχανή σου, πάνω στο μαγικό κεραμίδι σου... φαντάστηκα, θυμήθηκα, νοστάλγησα, συγκινήθηκα και θαύμασα για άλλη μια φορά τη μαεστρία του λόγου σου και την πλούσια βιβλιοθήκη γνώσεων που κρύβεις μέσα σου!
    Το ταξίδι του φλιτζανιού είχε την τιμητική του στα μέρη σου! Το απογείωσες θαυμάσια και μας πήγες σε προορισμούς αγαπημένους!
    Να'σαι πάντα καλά Κλαυδία μας!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η χρονομηχανή προσφέρει ατέλειωτα δωρεάν ταξίδια , είναι να μην επωφεληθεί κανείς;;;;Η κορυφαία ιδέα της Πέτρας, μας έδωσε για άλλη μία φορά την ευκαιρία να ταξιδέψουμε, να αφηγηθούμε να απολαύσουμε πραγματικά καταπληκτικές φλυτζανοιστορίες !!! Σε φιλώ Κανελλάκι μου

      Διαγραφή
  19. Πόσες θύμησες!! αλλα και πόσες ιστορίες μπορείς να πεις για ενα φλιτζάνι Κλαυδία μου αναπόσπατο κομματι της ζωής μας.. και εσύ το τίμησες και με το παραπάνω ταξίδι στο παρελθον η ιστορία σου... τι ομορφα που την ταίριαξες με το παρον... ωραια η ιδέα της Πέτρας να πουμε για τα φλυτζάνια..που εχουν να πουνε ιστορίες..ουουουου θα περάσουμε ομορφα και αυτην την φορα νομιζω διαβαζοντας.φιλη μου . να περνας ομορφα καλη εβδομαδα .. φιλακιαααα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρουλάκι μου αυτά τα μοναδικά ταξίδια των φλυτζανιών μας χαρίσανε άπειρες συγκινήσεις και τεράστια απόλαυση......Πλήθος συναισθημάτων, πολλές συγκινήσεις.....η Πέτρα το έχει αυτό το μοναδικό χάρισμα, να μπορεί να τα "βγάλει" όλα αυτά και να μοιραστούμε όλοι τη μοναδική αυτή εμπειρία...Σε φιλώ

      Διαγραφή
  20. Μας ταξίδεψες Κλαυδία σε όμορφες εποχές! Το κείμενό σου δεν το είχα πετύχει στο παιχνίδι, πρέπει να "μπήκα" στο κόλπο πολύ αργότερα! Όμως χαίρομαι που μας έδωσες την ευκαιρία να το απολαύσουμε τώρα όσοι το είχαμε χάσει.
    Καλή εβδομάδα να έχεις! Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χάρη στην καταπληκτική ιδέα της Πέτρας, μοιραστήκαμε όλοι μοναδικές συγκινήσεις από το ταξίδι των φλυτζανιών και είμαι ευγνώμων που συμμετείχα και βίωσα αυτή την εμπειρία. Χαίρομαι που σου άρεσε η ιστορία μου, Φιλάκια

      Διαγραφή
  21. Λατρεύω κάθε τι παλιό και αρχοντικό και τόσο φινετσάτο. ΤΙ υπέροχο φλιτζανάκι είναι αυτό! Τώρα εγώ αγαπητή Κλαυδία πίνω τον καφέ μου, σεργιανίζω στην μπλοκογειτονιά και με τραβάει η υπέροχη μυρωδιά από το τσάι στο υπέροχο φλιτζάνι σου...κανέλα, γαρίφαλο, περγαμόντο, λεβάντα, βανίλια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε καλωσορίζω στο σπιτικό μου Μαίρη, και σε τρατάρω πάραυτα ,μυρωδάτο τσαγάκι σ΄ένα παλιό πορσελάνινο φλυτζάνι , απομεινάρι από την προίκα της γιαγιάς μου, και ελπίζω να το ευχαριστηθείς ιδιαίτερα αφού δηλώνεις λάτρης των παλαιών.....και γλυκάκι θα σε τρατάρω σερβιρισμένο σε κρυστάλλινο πιατάκι επάνω σε παλιό δίσκο από αλπακά στρωμένο με το απαραίτητο λινό κεντημένο πετσετάκι,φυσικά θα συνιδεύεται με το απαραίτητο νερό στο κρυστάλλινο ποτήρι...Καλώς ήρθες Μαίρη, να περνάς να τα λέμε....

      Διαγραφή