Απλοί τρόποι για να αποφορτίσετε το μυαλό σας με ένα μολύβι και χαρτί
Η ζωγράφος Βικτόρια Ναζάρεβιτς λέει ότι η ζωγραφική είναι ένας θαυμάσιος τρόπος για να επικοινωνήσει κανείς με τον εαυτό του. Μια μορφή συνάντησης με την ψυχή όπου δίνεται η δυνατότητα να ταξιδέψει στους πιο λεπτούς κόσμους των επιθυμιών και των φαντασιώσεων. Όταν ζωγραφίζετε, άσχετα με το πόσο καλός είστε στη ζωγραφική, μπορείτε να δημιουργήσετε τη δική σας πραγματικότητα. Έτσι, η ίδια προτείνει τους παρακάτω τρόπους για να αντιμετωπίσετε οποιοδήποτε πρόβλημα:
- Αν είσαι κουρασμένος, ζωγράφισε λουλούδια
- Αν είσαι θυμωμένος, σχεδίασε γραμμές
- Αν βαριέσαι, γέμισε το χαρτί με χρώματα
- Αν νιώθεις θλιμμένος, ζωγράφισε ένα ουράνιο τόξο
- Αν είσαι νευριασμένος, σκίσε το χαρτί σε μικρά κομματάκια
- Αν είσαι πιεσμένος, ζωγράφισε μοτίβα
- Αν θέλεις να θυμηθείς κάτι σημαντικό, ζωγράφισε λαβυρίνθους
- Αν είσαι απογοητευμένος, αντίγραψε μια άλλη εικόνα
- Αν νιώθεις απελπισμένος, ζωγράφισε μονοπάτια
- Αν θες να κατανοήσεις κάτι, ζωγράφισε ένα μάνταλα
- Αν θέλεις να ανακτήσεις την ενέργειά σου, ζωγράφισε τοπία
- Αν Θες να κατανοήσεις τα συναισθήματα σου, ζωγράφισε ένα αυτοπορτρέτο
- Αν θέλεις να αποτυπώσεις στη μνήμη σου μια κατάσταση, ζωγράφισε χρωματιστές κουκίδες
- Αν θέλεις να βάλεις τις σκέψεις σου σε τάξη, ζωγράφισε τετράγωνα
- Αν θέλεις να καταλάβεις τι πραγματικά θέλεις, φτιάξε ένα κολάζ
- Αν θέλεις να εστιάσεις στις σκέψεις σου, ζωγράφισε με τελείες
- Αν θέλεις να βρεις την τέλεια λύση σε ένα πρόβλημα, ζωγράφισε κύματα
- Αν νιώθεις ότι έχεις κολλήσει και πρέπει να προχωρήσεις, σχεδίασε μία σπείρα
- Αν θέλεις να συγκεντρωθείς στους στόχους σου, ζωγράφισε λευκά τετράγωνα.
Read more: http://enallaktikidrasi.com/2015/10/tropoi-gia-apofortisi-tou-mualou/#ixzz3pnLBHVFN
Αυτά λέει η ζωγράφος, εγώ τώρα που ζωγραφίζω από 12 ετών τρομάρα μου, μοντέλα ρούχων, σε ποια κατηγορία να κατατάξω της περίπτωση μου, μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος ;;;
Τελευταία πάντως στα μοντελάκια μου έχω μία τάση να προσαρμόζω κύματα, λευκά τετράγωνα, σπείρες ,ακόμη και μάνταλα, λαβυρίνθους, χρωματιστές κουκίδες και μονοπάτια, ενώ πολύ έντονα αισθάνομαι την επιθυμία να φτιάξω ένα κολάζ ,όπου οπωσδήποτε θα υπάρχει και το αυτοπορτραίτο μου, αλοίμονο...πλαισιωμένο με λουλούδια και ένα τεράστιο ουράνιο τόξο !!! Στο τέλος είναι βέβαιο ότι θα σκίσω το χαρτί σε μικρά κομματάκια.....τι απάντηση άραγε δίνει η επιστήμη ;;;
Τελευταία βέβαια πρέπει να ομολογήσω ότι συνήθως στην πίσω πλευρά αυτού του ίδιου χαρτιού, μπορεί να υπάρχει η λίστα με τα ψώνια.....(ψωμί, παξιμάδια, ντομάτες, ξύδι κλπ...) αθροίσματα λογαριασμών ( ΔΕΗ 182,00 + Κοιν/τα 96,00 + ΟΤΕ 85,00 + ΕΥΔΑΠ 48,00 κλπ) ή και σημειώματα υπεθύμισης του τύπου : Φαρμακείο συνταγή μαμάς, Καθαριστήριο σακάκι Μ., Τσαγκάρης παπούτσια Λ., κλπ...κλπ....
Μέχρι να βρώ τις απαντήσεις στα ερωτήματά μου, θα ήθελα να μάθω φίλες μου τι ζωγραφίζετε εσείς όταν βρεθείτε με ένα μολύβι στο χέρι, χρωματιστό ή όχι και με ένα λευκό χαρτί μπροστά σας....
.
Διαβάζω και ξαναδιαβάζω Κλαυδία, αλλά δεν βρίσκω τίποτα για την περίπτωσή μου, η οποία ταιριάζει απόλυτα με τη λίστα για τα ψώνια.Μόνο γι αυτό κρατάω πιά ένα μολύβι στα χέρια μου. Κάποτε ζωγράφιζα κυρίως γυναικεία πρόσωπα, τοπία και μου άρεσε να ξεσηκώνω θέματα από κάρτ ποστάλ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω κρατήσει και 2 'η 3 τέτοια αλλά βρίσκονται στο πατάρι !!!!! Μήπως θα έπρεπε να ξαναθυμηθώ αυτή την απασχόληση τώρα που μας την θύμησες ?Μ άρεσε πολύ αυτή η ανάρτηση γιατί μου θύμησες τα νιάτα μου !!!!!! Σε φιλώ !!!!!!
Καλημέρα Ράνια μου κι εγώ επειδή τη βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα την άποψη της ζωγράφου, θέλησα να τη μοιραστώ με τις αγαπημένες μου φίλες, μπας και μπορέσω να ξεκαθαρίσω επιτέλους....γιατί δεν επικοινωνώ με τον εαυτό μου εδώ και πολύ καιρό.....τελικά το θέμα" επικοινωνία" γενικώς είναι προβληματικό και μας προβληματίζει πέρα από όλα τα άλλα....Φιλιάαα .....
ΔιαγραφήΛοιπόν τώρα συνειδητοποιώ πως όσες φορές είμαι με μολύβι και χαρτί, ζωγραφίζω τετραγωνάκια. Ιδίως όταν είμαι σ' ένα μήτινγκ και πεθαίνω από βαρεμάρα, αρχίζω και χτίζω πολυώροφα οικοδομήματα με τετράγωνα. Μέχρι και σελίδα έχω γεμίσει... Είμαι καλά γιατρέ μου; Αν όλα αυτά τα κυβάκια είναι στόχοι, μάλλον από αστοχία θα πάω ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚανελλάκι μου η περίπτωσή σου είναι μάλλον χαρακτηριστική και ξεκάθαρη...."πεθαίνεις από βαρεμάρα" στο επόμενο μήτιγκ δεν έχεις παρά να χρησιμοποιήσεις, σύμφωνα με τη ζωγράφο/σύμβουλο, μερικά χρωματιστά μολύβια και να φτιάχνεις χρωματιστά τετράγωνα !!! Αν η θεωρία της ζωγράφου είναι σωστή, τα χρώματα θα σε αποφορτίσουν ώστε να επιδοθείς στη συνέχεια στην προσπάθεια να ζωγραφίσεις ένα τοπίο.....οπότε θα ανακτήσεις την ενέργειά σου ώστε να αντέξεις τις υπόλοιπες βαρετές ώρες του μήτινγκ.......Δοκίμασε λοιπόν και ενήμέρωσε για το θετικό αποτέλεσμα !!! Φιλιάααα
Διαγραφήαχαχαχαχαχαχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚλαυδία μου η ανάρτηση με διασκέδασε απίστευτα! Στο μεταξύ κάποτε ζωγράφιζα και εγώ ολόκληρες κολεξιόν! Βραδινά και νυφικά κυρίως!
Από μικρή ζωγράφιζα το προφίλ μιας κοπέλας με μακριά μαλλιά ( η μαμά μου τα έκοβε κοντά...από τότε που έχω την πλήρη ευθύνη του εαυτού μου έχω μακριά μαλλιά!).
Ζωγραφίζω επίσης λίμνες, με δέντρα και πάπιες. Οπωσδήποτε πάπιες!
Για χρόνια ολόκληρα ζωγράφιζα έπιπλα, κυρίως βιβλιοθήκες, με τα βιβλία στα ράφια ( με προοπτική κανονικά...έτσι ανακάλυψα ότι μπορούσα να σχεδιάζω ικανοποιητικά) ψυγεία ανοιχτά (κρατήσου) με τούρτες μέσα (αχαχαχαχα) και θάλασσα. Πάντα θάλασσα. Με κύματα. Με βράχια. Με πετραδάκια και θαλασσόξυλα.Με βαρκούλες. Με ήλιο, ή ηλιοβασίλεμα. Θάλασσα τη νύχτα! Αλλά ποτέ ανθρώπους μέσα στα τοπία μου.
Δεν κάνω ποτέ κουκκίδες, γραμμές, σπείρες, κουτάκια σκέτα.
Δεν χρειάζεται να ενταχθώ κάπου. Ό, τι κάνω με τα χέρια:
με ξεκουράζει, με αποφορτίζει, με γεμίζει χαρά, ικανοποίηση, ενέργεια.
Αυτά και φιλιά!
Πολλά! ♥
Αριστάκι μου καλημέρα, είσαι το μοναδικό άτομο που ξέρω και έχει επιδοθεί στο είδος της ζωγραφικής (κολεξιόν) που με έχει απορροφήσει ολοκληρωτικά εδώ και δεκαετίες.....το τι ταγιέρ, νυφικά, βραδυνά, trois pieces, παλτά έχω ζωγραφίσει....δεν λέγεται, έχω φυλάξει κάποια μπλοκ από την εφηβεία που ζωγράφιζα με πενάκι σινικής και χρωμάτιζα τα μοντέλα μου με....ακουαρέλες !!! Τέτοια τρέλα....στα 38 χρόνια του εργασιακού μου βίου, δεν έφυγε λευκό χαρτί από το γραφείο μου χωρίς να έχω αποτυπώσει το κάτι τις μου, μία μπλουζίτσα, ένα ταγιεράκι....κάποτε μπερδεύτηκα και χρησιμοποίησα και μέρος ενός εγγράφου που μόλις είχα γράψει στη γραφομηχανή.....άστα...Η περίπτωσή σου, σχετικά με τα ανοιχτά ψυγεία και τις προβάλουσες τούρτες....με προβλημάτισε.......υποθέτω ότι.μάλλον συνδέεται.με την υποσυνείδητη επιθυμία σου για τα εν λόγω "ανθυγιεινά" εδέσματα ,αλλά και η θάλασσα με τα βράχια που τόσο αγαπάς νομίζω ότι εκφράζει την αγάπη σου για την ανεξαρτησία και τη δύναμή σου να αγωνίζεσαι και να ξεπερνά τα όποια εμπόδια...τα θαλασσόξυλα τώρα, θα τα εντάξω στην καλλιτεχνική σου φύση, αν και γενικά δεν αγαπώ τις "εντάξεις" ούτε τις ετικέτες....
Διαγραφήμας αξίζει να είμαστε ο εαυτός μας, γεμάτοι χαρά , ικανοποίηση και θετική ενέργεια...!!! Σε φιλώ
Η κατάστασή σου δεν ξέρω αν είναι σοβαρή ή όχι.... η ζωγραφική πάντως με όποιον τρόπο και αν βγαίνει στο χαρτί αποφορτίζει!!!! Εγώ λοιπόν τελευταίο όπου και αν βρίσκομαι αν αισθανθώ πως στριμώχνομαι ψυχολογικά βγάζω μολύβι και χαρτί και κάνω doodles (κοινώς σχεδιάζω αφηρημένα) σε αποφορτίζουν σε ελάχιστο χρόνο!!!! Μπορείς να με εντάξεις σε όποια κατηγορία θέλεις!!!χα!χα!χα! Να έχεις μια όμορφη μέρα!!!! Φιλιά πολλά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒίκυ μου σίγουρα όσοι αποφορτίζονται αισθανόμενοι την ανάγκη να ζωγραφίσουνε οτιδήποτε σε ένα λευκό χαρτί.....για μένα είναι απόλυτα νορμάλ άτομα, θα με τρόμαζε η ιδέα ενός λευκού χαρτιού που χρησιμοποιείται μόνο για καταγραφή λογαριασμών και υποχρεώσεων....... αυτό το doodles λέω να το γνωρίσω καλλίτερα και να επιδοθώ γιατί σίγουρα καιρός είναι να ξεπεράσω το σύνδρομο "κολεξιόν" .....ίσως πρέπει να ενημερωθεί σχετικά και η ζωγράφος για να το συμπεριλάβει στον κατάλογό της...!!! Σε φιλώ
ΔιαγραφήΚαλημέρα Κλαυδία μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ επί το πλείστον ζωγραφίζω γραμμές
γραμμές που αν τις ένωνα όλες θα σχημάτιζα
τόμους υφέρπουσας οργής ή θυμού όπως η φίλη
μας λέει άλλοτε πάλι ζωγραφίζω σπείρες που
αν ήταν νήμα ή κλωστή θα είχα εξασφαλίσει
τα υφαντά της ζωής μου ή μάλλον θα ξεκολλούσα
από τα βαλτώδη έλη!!!!
Τι να πω αφού σε τ ι π ο τ α άλλο το χέρι μου δεν "πιάνει"
καταφεύγω στα απλά: γραμμούλες, κύκλους, τετραγωνάκια
κι ο Θεός βοηθός!!!!!!!!
Σε φιλώ γλυκά ♥
lΕλένη μου απέδειξες περίτρανα ότι η θεωρία της ζωγράφου έχει βάση και μάλιστα πολύ σοβαρή αν και όλοι γνωρίζουμε ότι τα σχέδια που συνηθίζουμε να κάνουμε επάνω σε λευκά χαρτιά, χαρτοπετσέτες, κουτιά τσιγάρων κλπ όχι μόνο δεν είναι άνευ σημασίας αλλά εκφράζουνε τη διάθεση και τα βαθύτερα συναισθήματά μας......!!! Πάντως αν κρίνουμε από τα συναισθήματα που διακατεχόμαστε όλοι αυτή την εποχή, σίγουρα στα λευκά χαρτιά που βρίσκουμε μπροστά μας, το πιο συνηθισμένο γράφημα θα είναι οι γραμμές του θυμού και οι σπείρες της απόγνωσης....ας ελπίσουμε ότι σύντομα, με τη βοήθεια του Θεού, θα αλλάξει η κατάσταση προς το καλύτερο και στα σκίτσα μας θα επικρατήσουνε τα χρώματα και τα ουράνια τόξα !!!Φιλάκια..
ΔιαγραφήΓιατρε μου, ωραία μας τα είπες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλλον καινούργια πτέρυγα θα ανοίξει για μας σε κάποιο ίδρυμα.
Κι εγώ μοντελακια ζψγραφιζα μικρή.
Τώρα καταφευγω στα τεραγωνακια και στα τρίγωνα Πανοράματος αν ζοριστω πολύ.
Κάπως πρέπει να επιβιώσουμε κι εμείς οι καλλιτέχνες.
Καλό βράδυ.
Φιλακια πολλά.
Ρένα μου, μας φαντάζεσαι στην ίδια πτέρυγα του όποιου....Ιδρύματος;;; Παιδική χαρά θα το κάνουμε.....Απόφάσισα λοιπόν τέλος τα μοντελάκια, αρκετά ζωγράφισα μία ζωή, βουρρρρ για doodles και Τρίγωνα Πανοράματος !!!!Σιγά μην πτοηθούμε εμείς οι καλλιτέχνες !!!!
ΔιαγραφήΚλαυδία μου, με αυτή σου την ανάρτηση μου θύμησες τα doodles που όλο λέω να τα ξεκινήσω και όλο το αναβάλω. Νομίζω πως αυτό θα με αποφορτίσει για τα καλά. Γενικώς, το χαρτί και το μολύβι τα χρησιμοποιώ μόνο για λίστες υποχρεώσεων. Tragic!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά
Φιλία μου, παρέα νομίζω θα τα ξεκινήσουμε τα doodles ενώ για να ξορκίσουμε τις λίστες των υποχρεώσεων, νομίζω ότι είναι καλή η ιδέα της Ρένας παραπάνω, ζήτω τα Τρίγωνα Πανοράματος !!! ΄Ασε που η καλλιτεχνική μας φύση μας παρέχει το τέλειο μέσον για να επικοινωνήσουμε, όχι μόνον με το εαυτό μας, αλλά και με τους άλλους... Σε φιλώ
ΔιαγραφήΕσύ Κλαυδια μου μάλον εισαι μια καταταξη μονη σου... τι να σου κανει η επιστήμη; θα σηκωσει ψηλα τα χερια ....παντως εγω ανοικω στην κατακαταξη της Κανελλακι και της της Χριστοδούλου... των τετραγώνων και των τρίγονων και εγω... ειμαι καλα γιατρέ μου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμως θα ήθελα τις χρωματιστες κουκίδες.....να παω εκει λες φιλενδαδα;.....πολύ μου αρεσε αυτή η αναρτηση με την ζωγραφικη........εσύ εκανες φορεματα... εγω πάλι με είχε πιασει μια μανια να ζωγραφιζω τα τοπια ακουσον .. ακουσον... που εκανε ο ΒΟΜΠ στην τηλεόραση... εκεινος με τα πινελα και εγω με τις ξυλομπογιες..βεβαια στο τελειωμα δεν τον προλαβενα.. και εκανα τα δικα μου.. σε ενα μπλοκακι με τις ημερομηνιες απο κατω...αααααα τι μου θύμησες..!!! καποια στιγμή θα το βαλω αν το βρώ......πω..πω.. το ειχα ξεχασει αυτό...μπραβο Βρε Κλαυδία μου με τις ιδέες σου.. να περνας ομορφα φιλακιαααα..!!
Ρουλάκι μου ανυπομονώ να δώ τα τοπία σου με τις ξυλομπογιές, τον ΜΠΟΜΠ τον παρακολουθούσα ανελλιπώς, τον συμπαθούσε ιδιαίτερα και ο άνδρας μου ,γιατί ήτανε ευγενής, ταλαντούχος και αξιαγάπητος...
ΔιαγραφήΜακάρι με τα σκίτσα και τις ζωγραφιές μας να αποφορτιζόμαστε, γιατί διαφορετικά κινδυνεύουμε να γίνουμε καταθλιπτικοί ή ανεξέλεγκτα οργισμένοι... Καλό Σ/Κ Σε φιλώ
Για να ζωγραφίσω κάτι πρέπει να έχω το θέμα, το χώρο, το τελάρο έτοιμο και τα χρώματα όλα στην παλέτα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάει καιρός που έχω σταματήσει να ασχολούμαι, όμως όταν καταπιάνομαι με τη ζωγραφική, κοκκινίζει το πρόσωπό μου και γεμίζει η ψυχή μου με χρώματα.
Στο λευκό χαρτί και στις χαρτοπετσέτες ζωγραφίζω με στυλό όταν συζητάω κάτι σοβαρό
σαν αποφόρτιση απ' το πρόβλημα και σχηματίζω τρίγωνα κολλημένα το ένα με το άλλο και χωρισμένα σε μικρότερα τριγωνάκια ή κυβάκια.
Κάποια τα μαυρίζω και κάποια τα αφήνω λευκά.
Το αποτέλεσμα ομολογώ πως είναι όμορφο στην μικρή επιφάνεια
αλλά αν επιχειρούσα να φτιάξω έναν παρόμοιο πίνακα
φαντάζομαι πως θα ήταν κάτι θλιβερό, με το κάθε τρίγωνο πνιγμένο ανάμεσα στα άλλα
και τότε θα μαρτυρούσε σίγουρα τον μεγάλο προβληματισμό μου.... και την δυσκολία εύρεσης λύσης.
Φιλάκια πολλά.
Φλώρα μου η ζωγραφική θέλει αυτοσυγκέντρωση, χώρο και χρόνο.....τα σκιτσάκια είναι της στιγμής και σίγουρα με ένα μολύβι στο χέρι και ένα λευκό χαρτί, θα χαράξουμε ασυναίσθητα γραμμές, τελείες, σχήματα για να αποφορτιστούμε, τα δικά σου στριμωγμένα τρίγωνα δίνουνε διέξοδο στην ένταση ....εύχομαι να κάνουνε και πιο εύκολη την εύρεση λύσης στα προβλήματα και την λήψη σωστών αποφάσεων......να τολμήσω να κάνω χιούμορ, προτείνοντας και τα τρίγωνα Πανοράματος, σαν εναλλακτική;;;;
ΔιαγραφήΣε φιλώ, καλό μήνα και καλή εβδομάδα
Καλύτερα να μην σου πω ούτε τι ζωγραφίζω αλλά ούτε και να δεις κανένα από τα....έργα μου γιατί θα γελάς για χρόνια ή επίσης για χρόνια θα ψάχνεις να βρεις τι είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην αγάπη μου καλή μου φίλη.
Ντένη μου πολλοί άνθρωποι ξέρω ότι απλώς μουτζουρώνουνε το χαρτί ή γραφουνε σε σειρές τα αρχικά τους ή και ολόκληρο το όνομά τους, τίποτα δεν μου φαίνεται παράλογο ή παράξενο και σίγουρα ότι σκιτσάρει κανείς, αν τον ηρεμεί και τον αποφορτίζει , τότε είναι μια χαρά. Καλό μήνα σου εύχομαι !!!
ΔιαγραφήΌμορφη ανάρτηση
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Η ζωγράφος μας έμαθε πράγματα που ποτέ δεν σκεφτήκαμε να αναλύσουμε, σ΄ευχαριστώ Μαρία ΄Ελενα, καλό μήνα !!!
ΔιαγραφήΜόλις συνειδητοποίησα πως πέρα από τα απλά λουλουδάκια, γλάρους, σπιτάκια καρδούλες κ.λ.π ζωγραφίζω συχνά κι ένα τοπίο που ίσως το είχα δει μικρή και μου έμεινε, ή το εμπνεύστηκα κάποια στιγμή, και θάλασσες με βάρκες και οπωσδήποτε γλάρους..και δάση και λουλούδια...και πόσα άλλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι όταν ήμουν μικρή ήταν άπειρες οι προσπάθειές μου να αποτυπώνω σε χαρτί τις ηρωίδες των παραμυθιών,,,ειδικά εκείνη τη Σταχτοπούτα με το λιλά φόρεμα, τόσο μου άρεσε εκείνο το φόρεμα που την έβαζα ακόμα και να καθαρίζει τις στάχτες με αυτό!
Αλλά είχα κάνει κι εγώ προσπάθειες να "δημιουργήσω μόδα" με νυφικά και τουαλέτες κυρίως, αφού ήμουν κολλημένη με φορέματα σαν εκείνο...χαχα!
Φιλιά πολλά και καλό Σαββατόβραδο!
Μαρία μου η ζωγράφος μας έκανε να δούμε τις ζωγραφιές μας με άλλο μάτι και ενδεχομένως να κατανοήσουμε την τάση μας να σχεδιάζουμε συγκεκριμένα πράγματα....οι γλάροι σου ίσως υποδηλώνουνε την αγάπη για την ανεξαρτησία και το λιλά φόρεμα της Σταχτοπούτας έναν ιδεαλισμό......πάντως χαίρομαι που το σύνδρομο του σχεδιασμού μοντέλων το μοιράζομαι και με άλλες αδελφές υπάρξεις....Καλό μήνα, Σε φιλώ
Διαγραφή