Το ασφαλιστικό είναι αναμφίβολα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της χώρας σήμερα, άλυτο εδώ και δεκαετίες, στρεβλό, άδικο, κακοσχεδιασμένο, προβληματικό....έχει φέρει τους σημερινούς συνταξιούχους στην απόγνωση και τους αυριανούς ......στην απελπισία....
Την απόγνωση του κυρ Λουκά, καταγράφει η Μαρία Λιώτη...
Η ΑΠΟΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡ ΛΟΥΚΑ
---------------------------------------------------
Βαρέα κι ανθυγειϊνά πλήρωνε μια ζωή,
και σήμερα ο Κυρ-Λουκάς απλά φυτοζωεί.
Στο ΙΚΑ με συνέπεια τις εισφορές του πλήρωσε
και βγήκε εις τη σύνταξη,τα χρόνια σαν συμπλήρωσε.
Στον ίσιο δρόμο βάδιζε με το σταυρό στο χέρι
κι΄ήλπιζε ανακούφιση η σύνταξη να φέρει.
Τα πράγματα αλλάξανε , γίναμε ευρωπαίοι
εταίροι εμείς της Κομισιόν, ωραίοι ,και με χρέη.
Η σύνταξη που έπαιρνε, του έμεινε η μισή
και ν΄αγοράσει δεν μπορεί μισό κιλό κρασί.
Σακατεμένος ο Λουκάς, απ΄τις ταλαιπωρίες,
σκεφτότανε ο δύστυχος και είχε απορίες.
"Μπήκαν και βγήκαν στη Βουλή λογιών λογιών φωστήρες
που στο λαό συστήθηκαν "Μεσίες"και "Σωτήρες"
Με λόγια ψεύτικα , κενά, χωρίς πνοή κι΄ειρμό
ανέλαβαν να σώσουνε τη χώρα απ' το γκρεμό.
Πλην όμως η πατρίδα μας στο χείλος είναι χρόνια
κι αβέρτα υπογράφουνε με δανειστές μνημόνια.
Σαν μπήκε στην Κυβέρνηση "μια κάποια Αριστερά"
ένιωσε ο φτωχός Λουκάς ελπίδα και χαρά.
"Προστάτης θάναι σκέφτηκε όλων των ανημπόρων
αδικημένων της ζωής, αδύναμων κι απόρων".
Είχαν εμφάνιση απλή, χαμόγελα στα χείλια
και έταξαν στους Ελληνες λαγούς με πετραχήλια.
"δεκάτη τρίτη σύνταξη εμείς θα χορηγήσουμε
πλούσιους και κατέχοντες θα τους φορολογήσουμε.
Κι ενώ μας τάλεγαν αυτά, γαλάτα και μαλάτα,
στην πράξη τάκαναν κι αυτοί τα θέματα σαλάτα.
Μνημόνια υπέγραψαν με μέτρα αυστηρά
και τις συντάξεις έκοψαν ακόμη μια φορά.
Εις του Μαξίμου ο Λουκάς πήγε αγάλια-αγάλια,
για να τους πεί πως ο λαός πεινάει κι ειναι χάλια.
Εσείς που υποστηρίζατε το δίκαιο του εργάτη,
την πενιχρή του σύνταξη τη βάλατε στο μάτι.
την κόψατε,τη ράψατε την κάνατε μικρή
και η ζωή των ταπεινών εγινε πιό πικρή
Περίμενε απάντηση ο φουκαράς να λάβει
για να μπορέσει πράγματα αυτός να καταλάβει
Ακρα στου Μάξιμου σιωπή, τα ξώφυλλα κλειστά
μόνο μια φράση αντήχησε:"να τρώτε γεμιστά".
Τα πήρε στο κρανίο του,αρχισε να τα χάνει
και ενιωσε πως δεν μπορεί πια τίποτα να κάνει.
Σ'ένα παγκάκι κάθισε σε κήπο Εθνικό
έφτυσε "τρις" στον κόρφο του να φύγει το κακό.
Ο πόνος και η θλίψη του έφθασαν στο ναδίρ
τα χέρια σήκωσε ψηλά και είπε:"Αι σιχτίρ"
-----------------------------------------------------------------------
Μαρία Λιώτη.