Σαν βγείς στον πηγαιμό για αγορές,
να εύχεσαι, να είναι ασφαλής ο δρόμος,μπορεί τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας
να μην τους βρείς μπροστά σου ,
όμως να ξέρεις πως πολλά ίσως συμβούνε
που ο νούς σου δυσκολεύεται να βάλει…
Πολλούς ανθρώπους σίγουρα, θα συναντήσεις
μανάδες με μωρά στα καροτσάκια,
νεαρόκοσμο, παιδιά, ηλικιωμένους,
όμως εσύ , έχε το νού σου, μη νομίσεις,
πως όλοι αυτοί είναι άκακοι και πράοι,
εξίσου επίφοβοι ειν΄οι καλοντυμένοι
που ξεγελούν πιο εύκολα, να ξέρεις….
Να έχεις τις αισθήσεις σου παρούσες,
αν πάρεις το μετρό ή λεωφορείο
όσοι μαζί σου θα συνταξιδέψουνε για λίγο,
μπορεί ν΄αποδειχτούνε, χωρίς άλλο
δεινοί επαγγελματίες της απάτης…
Όταν τα ψώνια σου ετοιμάζεσαι να κάνεις
έχε μαζί σου μόνο όσα θα ξοδέψεις,
τα μαγαζιά δεν είναι απάνεμο λιμάνι,
είναι συνήθως ένας τόπος βολικός,
να σου ξαφρίσουνε μεμιάς το πορτοφόλι…
Ψώνισε μόνο τα χρειαζούμενα, με γνώση,
μην σ΄εντυπωσιάσουνε, οι δήθεν προσφορές,
στρέψε την πλάτη σου στα μπιχλιμπίδια,
Σειρήνες, σε παραμονεύουνε παντού
κι οι επιτήδειοι, σίγουρα, ένα γύρω τριγυρνάνε,
αόρατοι κι αθόρυβοι έτοιμοι για δράση,
στη λεία την απροστάτευτη, να εφορμήσουν !!!
Μάθε να υποψιάζεσαι και να προσέχεις,
ο νούς σου σε εγρήγορση, διαρκώς !
Οι επίδοξοι καραδοκούν σε κάθε βήμα,
καμιά στιγμή δεν είναι ασφαλισμένη,
φυλάξου, μην αφήνεσαι σαν θύμα,
σε περιπέτειες μην μπεις οδυνηρές….
Μάθε απ΄τα παθήματα των άλλων,
διδακτικές οι εμπειρίες και σοφές….
Μη χαλαρώνεις, πάντα νάσαι υποψιασμένος
μήτε να θεωρείς τα υπάρχοντά σου, ασφαλισμένα,
εμπιστοσύνη να μην έχεις σε κανένα,
πάντα το απρόοπτο, μπορεί και να συμβεί,
ακόμα κι αν εσύ δεν έχεις πάθει
και μέχρι τώρα , δεν σου έτυχε ποτέ,
έχουν συμβεί τόσα πολλά, σε τόσους άλλους,
κι οι απώλειες, καλά το ξέρεις τι σημαίνουν !
Την απώλεια την έκανες υπέροχο έμμετρο...... δεν υπάρχει σάτιρα όπως συνηθίζεις αλλά και αυτό το Καββαφικό σου πάει πολύ!!!!!! Όμως φιλενάδα μου η προειδοποίηση ήρθε αργά..... για πηλούς πήγα και 570 ευρόπουλα τους πλήρωσα, βλέπεις προγραμματισμένη μου εξέταση αναβλήθηκε και είχα επάνω μου πολύ χρήμα.... δυστυχώς από εδώ και εμπρός λόγω των συνθηκών που επικρατούν θα έχουμε πολλά τέτοια κρούσματα!!!!! Πολλά φιλιά καλημέρας!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήEίναι πολύ πρόσφατο το γεγονός και μεγάλη η ταραχή που πήρα, οπότε σάτιρα δεν μου έβγαινε με τίποτα, ίσως αργότερα όταν αποστασιοποιηθώ αρκετά.....όμως συμπάσχω και εξοργίζομαι διπλά και για το δικό σου συμβάν, που η χρηματική απώλεια ήτανε ιδιαίτερα μεγάλη, τι να πώ πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικές, κάθε στιγμή, παντού ....το δυστύχημα είναι ότι το φαινόμενο θα πολλαπλασιαστεί.....Φιλιά πολλά παρήγορα και συμπαραστατικά !!!
ΔιαγραφήΔεν ξέρω τι να πρωτο-εκφράσω μαζί σου ρε Κλαυδία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤη λύπη μου για την κλοπή, την απόλυτη καταννόηση μου για το αίσθημα που σου αφήνει μια τέτοια παραβίαση του χώρου σου, ή το απίστευτο ταλέντο σου να φιλοσοφείς τις καλές και τις κακές στιγμές στη ζωή σου. Αντί να σιχτιρίζεις την τύχη σου και τον κλέφτη, κάθισες κι έγραψες αυτό το υπέροχο στιχούργημα - προειδοποίηση προς όλους.
Εύχομαι να ήταν η τελευταία φορά που βίωσες κάτι τέτοιο.
Και δηλώνω φαν του στιχουργικού σου ταλέντου!
Φιλιά πολλά Κλαυδία μου!!!
Κανελλάκι μου στην προσπάθειά μου να επεξεργαστώ το συμβάν, να κατανοήσω το πως και το γιατί, βάλθηκα να με νουθετώ και να με προειδοποιώ οπότε το γενίκευσα το θέμα. μιάς και καλώς ή κακώς, μας αφορά όλους, οπότε μου "βγήκε" το στιχούργημα το οποίο λειτούργησε κατευναστικά στην αναστατωμένη μου ύπαρξη,.....πάντως δεν έχω ξεπεράσει ακόμη το σοκ αυτής της εμπειρίας....Σε φιλώ
ΔιαγραφήΓελάω! όχι με τα παθήματά σου, αλλά με τους στίχους που σκάρωσες για την περίσταση! Και είναι μάλλον ο καλύτερος τρόπος να ξεπεράσεις κάτι τέτοιο! Αλλά και να μοιραστείς την εμπειρία σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αίσθηση του κινδύνου... ναι αυτό είναι που μα δηλητηριάζει...Κλαυδία μου, καλή εβδομάδα να έχουμε!
Με ανακούφισε το μοίρασμα της εμπειρίας, αλλά ακόμη δεν έχω ξεπεράσει το σοκ......με βασανίζει η σκέψη του πως συνέβη.....ήμουνα σίγουρη ότι είχα το έλεγχο και αποδείχτηκε ότι έκανα λάθος.....οι επιτήδειοι είναι πολύ ταλαντούχοι, άριστα εκπαιδευμένοι και υπεράνω πάσης υποψίας.....Καλή εβδομάδα να έχουμε και να προσέχουμε...
ΔιαγραφήΔε σε πιστεύω !!!!! Ακόμα και την κλοπή την ξεπερνάς στίχους !!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπάμαι για το συμβάν !!!!!! Σε φιλώ !!!!
Ράνια μου εξιστορώ το πάθημά μου και ταυτόχρονα νουθετώ τον εαυτό μου....σοκαριστικό το γεγονός πρέπει να είμαστε υποψιασμένοι και προσεκτικοί, το φαινόμενο δυστυχώς είναι καθημερινό....Φιλιάααα
ΔιαγραφήΚάποτε που δούλευα σε περίπτερο σταμάτησε ένας γύρω στα 20-22 και μου ζήτησε 2 κάρτες των 10 ευρώ για κινητό. Μόλις τις έδωσα τις βούτηξε και άρχισε να τρέχει. Τι να έκανα; Να παρατούσα το περίπτερο και να έτρεχα πίσω του; Μου έγινε μάθημα και από τότε πρώτα έπαιρνα τα χρήματα και μετά έδινα το προϊόν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν χωράνε συμβουλές. Μόνο όταν το πάθεις και νιώσεις τη μαγαρισιά στο πετσί σου θα καταλάβεις την απερισκεψία.
Δυστυχώς έχουμε την τάση να νομίζουμε ότι όλοι σκέφτονται σαν εμάς. Δεν είναι έτσι!
Να είσαι καλά πάντως που προσπάθησες να το αντιμετωπίσεις με τον γνωστό ποιητικό σου τρόπο.
Πέτρο αισθάνομαι ακόμη σοκαρισμένη, οι προηγούμενες εμπειρίες με είχανε διδάξει να μην έχω ταυτότητα και Πιστωτικές. κάρτες στο πορτοφόλι, να ελέγχω την τσάντα μου να .....όμως παρά τις προφυλάξεις μου, συνέβη και πάλι, ευτυχώς δεν είχα πολλά χρήματα αλλά με βασανίζει το πότε και το πώς δεν αντιλήφθηκα το παραμικρό την ώρα του συμβάντος, το αντιλήφθηκα αμέσως μετά....αλλά ήτανε αργά πιά, τώρα έδεσα το πορτοφόλι μου με κορδόνι στον πάτο της τσάντας, ελπίζω να μην ξανασυμβεί, εκ των πραγμάτων πρέπει να κάνουμε ψώνια,(ψωμί, κρέας, ψαρικά, λαχανικά, φρούτα) να πληρώνουμε λογαριασμούς, αν και τους περισσότερους τους τακτοποιούμε πιά ηλεκτρονικά....πάντως δεν μπορώ να δεχτώ το φόβο να ξεμυτίσω από το σπίτι , τον τρόμο να χρησιμοποιήσω τα ΜΜΜ, και το δέος να θεωρώ τους πάντες εν δυνάμει ύποπτους...
ΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι πως όταν κυκλοφορώ στην πόλη μου δε φοβάμαι καθόλου, γιατί τα κρούσματα είναι μηδαμινά, ή δεν τα μαθαίνω...όταν όμως έρχομαι στην Αθήνα, τρέμω, ειδικά όταν χρησιμοποιώ μέσα μαζικής μεταφοράς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην Αθήνα έπιασα κάποτε μια να έχει το χέρι της μέσα στην τσάντα μου και πάγωσα από το σοκ...αντί να βάλω τις φωνές να την πιάσουν καθόμουν και την κοίταζα με το στόμα ορθάνοιχτο να απομακρύνεται σαν κυρία παρέα με την κόρη της (?), κάλυψη(?) γιατί ποιος θα υποψιάζονταν μια μαμά με ένα παιδί που κάθισαν δίπλα του στο παγκάκι?...
Αν έπαθα τέτοιο σοκ και χωρίς να καταφέρουν να με κλέψουν τελικά κι ένιωσα τη μαγαρισιά που λέει κι ο Πέτρος, φαντάζομαι πως ένιωσες εσύ!
Τελικά θέλει προσοχή παντού, αλλά και πόσο να είμαστε σε επιφυλακή πια?...τι να πω!!
Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!
Μαρία μου αναπολώ την εποχή που και η Αθήνα ήτανε μία απόλυτα ασφαλής πόλη, δεν θυμάμαι σαν έφηβη ή τα πρώτα χρόνια που εργαζόμουνα και πηγαινοερχόμουνα καθημερινά με το τρόλεϋ, να είχα τον παραμικρό φόβο για κλοπή......οι γονείς μου ψωνίζανε στην Κεντρική Αγορά, κυκλοφορούσαμε πολύ στο κέντρο της πόλης κι εγώ και τα παιδιά μου χωρίς φόβο και άγχος, τώρα η ζωή μας έχει γίνει φοβική και μίζερη δυστυχώς...!!! Καλή εβδομάδα, σε φιλώ!
ΔιαγραφήΕπειδή πάντα σε βλέπω με την τσάντα σου χιαστή και μπροστά απορώ πράγματι πως συνέβη !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα θα μου πεις ότι είναι τόσο επιτήδειοι!!!Θύμα κλοπής είχα πέσει πριν αρκετά χρόνια και μου πήραν χρήματα , όλη την τσάντα και τραυματίστηκα!!!
Ας το ξεπεράσουμε και να βάζουμε τα λεφτά στα σοσόνια όπως είχα μάθει και τα έβαζα στην Βενεζουέλα!!!! Πάντως το ποίημα και μέσα στην ταραχή σου το σκάρωσες , μπράβο φιλενάδα μου !!!
Φιλάκια πολλά και γλυκά
Δεν υπάρχει σχεδόν κανείς που να μην έχει βιώσει ένα δυσάρεστο περιστατικό κλοπής/αρπαγής , είναι τραγικό να ζούμε διαρκώς με το φόβο και την ανασφάλεια.....να τρέμουμε να κυκλοφορήσουμε, να ψωνίσουμε, να συναντηθούμε έξω με φίλους....άσε που πολλοί αισθάνονται ανασφαλείς και μέσα στο σπίτι του ακόμη !!! Τώρα η ιδέα σου για τα σοσόνια με προβληματίζει......, να φτιάξω σακούλι και να το κρεμάω στο λαιμό κατάσθηθα, να φοράω καλτσοδέτα και να δέσω εκεί το πορτοφόλι, να κρεμάσω κουδουνάκια στην τσάντα μου....προς το παρόν είμαι σε απόγνωση.... Φιλιάααα
ΔιαγραφήΚλαυδία μου, σε καταλαβαίνω γιατί πριν μερικά χρόνια κάποιος έριξε την αδελφή μου κάτω, της πήρε την τσάντα και εκείνη σοκαρισμένη προσπαθούσε να καταλάβει τι έγινε. Μετά διαπίστωσε ότι είχε χτυπήσει στα χέρια και στα πόδια.Θυμάμαι τότε ότι είχαμε σοκαριστεί πάρα πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι να μην ξαναζήσεις κάτι παρόμοιο, να είσαι καλά και να γράφεις τα όμορφα ποιήματά σου!!!!!!!
Καλή εβδομάδα!!!!!!
Στέλλα μου ευτυχώς μέσα στην ατυχία μου στάθηκα τυχερή και αφ΄ενός δεν είχα μαζί μου ταυτότητα και πιστωτικές, αφ΄ετέρου δεν υπήρξε επίθεση και τραυματισμός.....μαθαίνω για τέτοιου είδους παθήματα και τρελαίνομαι, ανησυχώ πολύ για τη μητέρα μου και τους ηλικιωμένους που γίνονται εύκολα θύματα.... εμένα,..μετά τα παθήματα μου βγαίνουνε τα ποιήματα....Καλή σου εβδομάδα !!!
ΔιαγραφήΚλαυδία μου γλυκιά τι να πω τώρα εγώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπάμαι πολύ για αυτό που σου συνέβη.
Δυστυχώς είναι πολύ συχνά τα φαινόμενα αυτά.
Πάντως να σου βγει τόσο δημιουργικό στιχούργημα παρόλο το άσχημο γεγονός;
Τι να πω χίλια μπράβο σου!
Καλημέρα και εύχομαι να μην σου τύχει ξανά ποτέ!
; Ελενά μου.... εξακολουθώ να προσπαθώ να επεξεργαστώ θετικά την περιπέτειά μου , στο μεταξύ, παρηγοριέμαι στιχουργικώς...
ΔιαγραφήΦτερά το πορτοφόλι μου έκανε πιά και πάει
κι ο νους απ΄το γεγονός στιγμή δεν ξεκολλάει !!!
Θα είμαι πιο προσεκτική και υποψιασμένη
γιατί αν συμβεί άλλη φορά, θα είμαι μουτζωμένη !!!
Για εκείνο που λυπάμαι πιο πολύ από όλα, είναι ότι, όταν ταξιδεύω σε κάποιες χώρες του εξωτερικού, είμαι χαρούμενη επειδή μπορώ να κυκλοφορώ χωρίς άγχος... Είναι ανατριχιαστικό κι εύχομαι να το ξεπεράσεις σύντομα, κι εγώ φοβάμαι πολύ.. Καλημέρα Κλαυδία μου και καλή εβδομάδα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέτρα μου οδυνηρή περιπέτεια, αυτή η αίσθηση του άγχους με έχει καταδυναστεύσει αυτές τις ημέρες και δυσκολεύομαι να ξεπεράσω αυτή την αίσθηση....ο άνδρας μου αναπολεί διαρκώς τις βόλτες στη Βιέννη, το Βερολίνο, το Μονακό.....τη Γενεύη....μία φίλη πάντως που μόλις γύρισε από ένα συνέδριο στο Παρίσι, ήρθε κατασυγχισμένη, την κατακλέψανε στο δρόμο !!!Καλή εβδομάδα και μακριά μας οι οδυνηρές εμπειρίες...
ΔιαγραφήKαι Σουρής φιλενάδα μου καλή και Καβάφης? μπράβο σου Κλαυδία μου που το φιλοσόφησες τόσο.Φτάσαμε σε τέτοιους καιρούς ,να βλέπουμε το συνάνθρωπός μας σαν κλέφτη, σαν κάποιο που θα μας κάνει κακό.Δεν πειράζει Κλαυδία μου ,ευτυχώς που εσύ είσαι καλά. Μη μου στενοχωριέσαι,και ξέρω τι θα σου πάρω στη γιορτή σου.Σοσώνια που λέει η καλή μας η Νικόλ. Διάλεξε χρώμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια πολλά.
T να πώ.......με έχει σοκάρει το γεγονός ότι πρέπει να κυκλοφορώ με άγχος και φόβο.....ακόμα και για τις συνηθισμένες καθημερινές αγορές......δεν ξέρω αν πρέπει να μου πάρεις σοσώνια, μήπως πανοπλία καλλίτερα;;;;;Σε φιλώ
ΔιαγραφήΔιαβάζω το ποίημά σου στην αρχή και λέω μέσα μου να σου πω στα σχόλια ότι είσαι μεγάλη μαστόρισσα με τον έμμετρο λόγο... και μετά πέφτω πάνω στο νέο για την κλοπή! Μας το έφερες μαλακά-μαλακά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπάμαι πολύ που σου συνέβη και εύχομαι να μην σου τύχει ποτέ ξανά! Πάντως είναι γεγονός πως όσο και να προσέχεις, κυκλοφορούν πολλά επιτήδεια και ανάλαφρα χέρια εκεί έξω... δεν τους καταλαβαίνουμε καν πότε μας πλησιάζουν!
Φιλιά!
Ελλη μου έχω σοκαριστεί από το γεγονός γιατί πίστευα ότι έχω λάβει όλα τα μέτρα....και δεν θα γίνω στόχος......τελικά οι επιτήδειοι μας ξεπερνάνε και έχουνε γίνει πάρα πολλοί......ας είμαστε λοιπόν υποψιασμένοι και όσο πιο προσεκτικοί γίνεται...Σε φιλώ
Διαγραφήαξεπεραστη οπως παντα Κλαυδια μου , σοσ για την κλοπη και εγω νοιωθω μια περιεργη αισθηση ενα "ξεγυμνωμα " μια αναπαντεχη γροθια στο στομαχι σε νοιωθω ευχομαι να μην ξανασυμβει χιλια φιλια
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πολύ δυσάρεστη εμπειρία πράγματι και δυστυχώς οι συνθήκες της ζωής μας είναι τέτοιες που αναγκαστικά είμαστε εκτεθειμένοι καθημερινά σε παρόμοιους κινδύνους....ελπίζω να μην ξανασυμβεί σε κανέναν... Σε φιλώ
ΔιαγραφήΑυτή η ευκολία σου στον έμμετρο λόγο είναι απίστευτη Κλαυδία και οι ποιητικές οδηγίες αποφυγής κλεφτρονιών προς φίλους και γνωστούς όλα τα λεφτά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις φιλούρες μου
Το πορτοφόλι πέταξε, το πορτοφόλι πάει
Διαγραφήχωρίς να πάρω είδηση, στις 12 του Μάη
είχα την τσάντα χιαστί, το φερμουάρ κλειστό,
μα ο κλέφτης καιροφυλακτεί, πως να υποψιαστώ;;;
Στη στάση στέκω αμέριμνη, τέλειωσα με τα ψώνια
χαζεύω τους περαστικούς, τ΄απέναντι μπαλκόνια,.
κι όσο το τρόλευ αργεί κι ο νους μου ταξιδεύει
αθόρυβα , με μαστοριά, ο άθλιος....με κλέβει !!!
Χριστινάκι σε φιλώ
Κοίτα τι μου κάνεις τώρα!
ΔιαγραφήΘα ήθελα να σου απαντήσω με ποίημα αλλά το μόνο που έχω γράψει μέχρι τώρα είναι το.....αρνάκι άσπρο και παχύ της μάνας του καμάρι.Μέχρι εδώ!Την συνέχεια ακόμη την παιδεύω!
Απροπό,σήμερα βρέθηκα στην Αθήνα για τα καλοκαιρινά ψώνια και πρώτη φορά στην ζωή μου είχα περάσει το λουρί της τσάντας χιαστί!
Είμαι καλή μαθήτρια;
Καλή μου μαθήτρια, δεν αρκεί δυστυχώς, να περάσεις το λουρί της τσάντας χιαστί , έτσι την πάτησα κι εγώ, φρόντισε να σιγουρέψεις και το πορτοφόλι μέσα στην τσάντα.....ή μάλλον καλύτερα να καταργήσουμε τα πορτοφόλια, οι κάρτες και τα χρήματα χύμα στο εσωτερικό τσεπάκι της τσάντας που κλείνει με φερμουάρ....
ΔιαγραφήΠαρεμπιπτόντως λέω να συνεισφέρω με την έμπνευση της στιγμής στο δικό σου ποίημα.... Αρνάκι άσπρο και παχύ, της μάνας του καμάρι
Διαγραφήξάπλα είναι τώρα στο ταψί, δεν πήρατε χαμπάρι;;;
Στο φούρνο σιγοψήνεται , μέχρι να τραγανιίσει
και η καλή παρέα μας, θα το....ξεκοκαλίσει !!!
Καταρχήν σε συμπονώ για την απώλεια του πορτοφολιού. Μπορώ να σε καταλάβω γιατί μου έχουν κλέψει δυο φορές πορτοφόλι και επίσης έχουν διαρρήξει το σπίτι μου. Χαίρομαι όμως που το φιλοσόφησες και μας χάρισες αυτό το υπέροχο στιχούργημα. Τουλάχιστον, μας περιέγραψες το γεγονός με τρόπο ανάλαφρο και διδακτικό συνάμα.......
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή τα τετελεσμένα δεν αλλάζουνε, προσπάθησα να κάνω τα πικρά, γλυκά, Νάσια μου καταγράφοντας σε στίχους τις συμβουλές, που πρώτη εγώ, οφείλω να λάβω υπόψιν, πάντως είναι γεγονός, ότι όλοι μας πρέπει να είμαστε υποψιασμένοι και ιδιαίτερα προσεκτικοί....
ΔιαγραφήΕίναι απίστευτα λυπηρό ότι εσύ είχες τόσο δυσάρεστες εμπειρίες, ιδιαίτερα η διάρρηξη του σπιτιού νομίζω ότι είναι ασύγκριτα φοβερό γεγονός.....που πολύ δύσκολα ξεπερνιέται.......
Κλαυδία μου, λυπηρό το γεγονός της κλοπής ανεξάρτητα από το ποσό , τα χρήσιμα ή όχι που χάνονται! Επειδή το έχω βιώσει και εγώ , και μάλιστα 40μ από το σπίτι μου, καθώς και την κλοπή πραγμάτων μεγάλης συναισθηματικής και όχι μόνο αξίας, θεωρώ ότι είναι ένα είδος βιασμού της προσωπικότητας, του "είναι" μας, μια παραβίαση του χώρου μας! Νομίζω ότι τελικά αυτό είναι που μας ενοχλεί και μάς ταράζει τόσο πολύ!! Βέβαια , εσύ με τον δικό σου μοναδικό τρόπο το διασκέδασες , όσο μπορούσες τουλάχιστον με τον δικό σου μοναδικό τρόπο!! Καλό μήνα και καλό καλοκαίρι να'χεις!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέπη μου διαπιστώνω καθημερινά ότι δεν υπάρχει σχεδόν κανείς που να μην έχει ανάλογη εμπειρία...όμως παρά την προσπάθειά μου να το φιλοσοφήσω, να το προσπεράσω, να το αντιμετωπίσω με χιούμορ.......αυτή η ανασφάλεια δεν λέει να με εγκαταλείψει και βγαίνω για ψώνια με μια διαρκή καχυποψία και χτυποκάρδι, με την τσάντα μου γατζωμένη επάνω μου και τα χρήματα χύμα στο τσεπάκι....Φιλιά, καλό μήνα και καλό καλοκαίρι χωρίς δυσάρεστα απρόοπτα !!!
ΔιαγραφήΑστα να πανε Κλαυδια μου, φοβασαι να κυκλοφορησεις πια! Τουλαχιστον το αντιμετωπιζεις με χιουμορ, αν και φανταζομαι ποσο θα ταραχτηκες! Φιλια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα πεταλούδα μου, η ταραχή και οι ανασφάλεια γίνανε μόνιμοι ακόλουθοι......προσπαθώ να ο ξεπεράσω......Φιλιάααα
ΔιαγραφήΧαρά στο κουράγιο σου Κλαύδια μου, να γράψεις και ποίημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξεχνώ την τελευταία φορά που ήρθαμε στην Αθήνα και μέσα στο μετρό προσπάθησε ένας καλοντυμένος νεαρός να κλέψει τον Γιάννη, είχε βάλει το χέρι του στην τσέπη του.
Ευτυχώς ο Γιάννης τον κατάλαβε και του έδωσε μερικές φάπες, αλλά κι αυτό επικίνδυνο είναι.
Όσο πάει και πιο δύσκολη γίνεται η κατάσταση για όλους μας, νομίζω ότι δεν είναι τυχαίο που αφήνουν τόσους λαθρομετανάστες να μπουν στην Ελλάδα.
Το χιούμορ σου πάντως χτυπάει κόκκινο.
Φιλάκια πολλά!
Ρένα μου καλημέρα, όπως ακριβώς το λες, η κατάσταση έχει γίνει δύσκολη και η ζωή μας γέμισε ανασφάλεια και φόβο......δεν είναι εύκολο να το αντιμετωπίσουμε....επιστράτευσα το χιούμορ είναι η αλήθεια, αλλά δεν παύω να καρδιοχτυπώ όταν κυκλοφορώ ......Φιλιάααα
ΔιαγραφήΚαλησπέρα αγαπητή Κλαυδία από την μακρυνή ξενητιά μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό καιρό σκεφτόμουν να κάμω μια επίσκεψη γνωριμίας αλλά όλο και κάτι μου τύχαινε. Το αποφάσισα σήμερα κι΄ έτυχε να πέσω πάνω σε άσχημες στιγμές. Ειλικρινά είναι φοβερά αυτά που συμβαίνουν στην πατρίδα μας. Όχι πως εδώ που ζούμε εμείς είναι καλύτερα.
Καλή μου φίλη εύχομαι να μην σου ξανασυμβεί κάτι τέτοιο.
Να πω ότι το μπλογκ σου το βρήκα πάρα πολύ ενδιαφέρον και θα συχνοπερνώ.
Νάσαι πάντα καλά.
Με χαρά σε καλωσορίζω στο σπιτικό μου Denni, όπου όλοι οι φίλοι είναι καλοδεχούμενοι, δυστυχώς η βία, ο φόβος και η ανασφάλεια έχουνε γίνει κομάτι της ζωής μας και η πατρίδα μας, που άργησε σχετικά ,να αποκτήσει τέτοια φαινόμενα....δυστυχώς δεν κατάφερε να αποφύγει τα δυσάρεστα.....ληστείες, κλοπές, διαρρήξεις, βανδαλισμοί.....Εύχομαι αυτό να αλλάξει σε όλο τον κόσμο, σ΄ευχαριστώ για τη συμπάθεια και την επίσκεψη Denni, καλό σου βράδυ
Διαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήthank you
سعودي اوتو
Τι να σου πω ττωρα μετα απο τοσο καιρό που έχω να πατησω το ποδι μου εδώ λογο μετακομισης στο εξοχικο Κλαυδια μου...μια ομπιοπαθής και εγω...ακομα κλαιω τα χρήματα που ειχα μεσα σε ενα ολοκαινουργιο πορτοφόλι δώρο.. της κόρης μου εκεινη την μερα το πτωροέπισα στα χερια μου και το εβαλα στο καροτσακι της λαικής.. το χαζό να παω στην λακή να ψωνισω.....χρηματα τηλεφωνο κλειδια του σπιτιου ολα εκει τα εχα... σε καταλαβαινω φιλη μου .. τι συναισθημα ΄άσκημο εναι αυτό.... αλλα και τι σκεψη να το κανεις ολο το περιστατικό ποιήμα με χιούμορ... ευτυχως που υπάρχει και αυτό και τα βγαζουμε πέρα... δεν θελω να φοβάμαι να κυκλοφορώ.. αλλα δυστηχώς εκει εχουν φτασει τα πραγματα.. Κλαυδια μου...ευχωμαι ποτε ξανα να μην βρεθεις σ αυτήν την θεση.... καλη εβδομαδα να έχεις .. φιλακιαααααα .. θα τα πουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ Ρούλα μου, πολύ δυσάρεστη εμπειρία....που όμως την έχουνε υποστεί οι περισσότεροι δυστυχώς, νόμιζα η ανυποψίαστη ότι έχω λάβει μέτρα και δεν θα γινόμουνα εύκολο θύμα, διαψεύστηκα πανηγυρικά....τώρα βγαίνω από το σπίτι με το φόβο στην καρδιά και την καχυποψία στο μυαλό...στο πορτοφόλι έβαλα κρίκο και κορδόνι και το στερεώνω στη φόδρα της τσάντας...μέτρο που μου συνέστησε μία Γαλλίδα φίλη......για να δούμε...Σε φιλώ
ΔιαγραφήΑχ το έχω πάθει και εγώ αλλά ευτυχώς δεν πήραν το πορτοφόλι αλλά το οργκανάιζερ που έμοιαζε με πορτοφόλι .Και να φανταστείς ότι είχα πάρει και εγώ τα μέτρα μου...Τι να σου πω, δεν είναι να κυκλοφορείς λέω εγώ. Αλλά δεν θα μας κλείσουν και μέσα στο σπίτι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ποίημά σου φοβερό. Έτσι, με χιούμορ τα ξεπερνάμε όλα
Καλή σου εβδομάδα Κλαυδία
Κλαυδία μου, δεν χάνεις το χιούμορ σου με τίποτα!! Τι ωραία που τα έγραψες πάλι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρειάζεται πολλή προσοχή σε κάθε μας έξοδο, όπου κι αν είναι αυτή. Το έχω πάθει δύο φορές, κι εγώ. Την πρώτη στο σταθμό των υπεραστικών, όπου μετά από μισή ώρα, και ενώ είχα τηλεφωνήσει στις τράπεζες για να ακυρώσω τις κάρτες μου, κάποιος 'άγνωστος' μου έφερε πίσω το πορτοφόλι μου που 'το είχε βρεί αφημένο πάνω σε μία μάντρα'!!!! Πάλι καλά που είχαν πάρει μόνο τα χρήματα!!!!! Την δεύτερη φορά, στην Μασσαλία, μου το έκλεψε μιά τσιγγάνα αλλά όπως με προσπέρασε πάνω στις κυλιόμενες σκάλες του σταθμού, με ακούμπησε και ψιλιάστηκα. Ετρεξα και την πρόλαβα που το κρατούσε στο χέρι. Εκεί να δείς...είχα μέσα, τα διαβατήρια μας (δικό μου και των παιδιών - ήταν μικρά τότε), τα αεροπορικά μας εισιτήρια, όλα μου τα χρήματα, τα εισιτήρια τραίνου Μασσαλία-Παρίσι, και πολλά άλλα!! Αν δεν την προλάβαινα, ούτε εγώ δεν ξέρω τί θα έκανα !!!!!!
Να προσέχεις!!!! Ωραία η συμβουλή της γαλλίδας φίλης σου!!!
Φιλάκια πολλά και καλή εβδομάδα!!
ΥΓ. Με την ευκαιρία, για την πατίνα που με ρώτησες... είναι υγρή πατίνα της Talens και υπάρχει σε διάφορα χρώματα. Σ'ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!!!!! Φιλάκια!!!
Ερχομαι λαχανιασμένη για την καθυστέρηση και να σου καταθέσω την συμπαράστα΄ση μου,απο μιά ομοιοπαθούσα Κλαυδία μου,οταν ακόμα έμενα ΑΘήνα.Μέχρι σήμερα ψάχνομαι στο τι και πως συνέβη κι έμεινα χωρίς πορτοφόλι,απο τον ΚΑΝΕΝΑΝ! κανένας δεν πέρασε,δίπλα μου,πίσω μου,μπροστά μου...απορώ πως έκανε φτερά. Ευτυχώς χωρίς χρηματα,αλλά όπως λες το σοκ μεγάλο
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τώρα κάθε φορά που έρχομαι ΑΘήνα,όπως αύριο καληώρα,αισθάνομαι ανασφάλεια,για τον κόσμο που κυκλοφορεί δίπλα σου,τους κοιτάζω με καχυποψία κι αυτό με στεναχωρεί αφάνταστα.ΠΩΣ ΓΙΝΑΜΕ ΕΤΣΙ;;;
Βέβαια τα κρούσματα έχουν επεκταθεί και πέραν της Πρωτευούσης,απλά εκεί αισθάνεσαι πιό ευάλωτος λόγω του άγνωστου. Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνουμε πια να προφυλαχθούμε,πάντα βρισκόμαστε ανέτοιμοι μπροστά σ ό,τι μηχανεύονται για να μας κλέψουν.
Ευχομαι να μη σου ξανασυμβεί,αν κι είναι και ΄λόγος έμπνευσης (πλάκα κάνω φυσικά)
Φιλάκια πολλά κορίτσι μου κι άλλο κακό να μη σου τύχει!