Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2016

Αποτυπώματα.....









2016 χρόνια, μετά Χριστού ζωής. Ζωές δισεκατομμύριες. Χρωματοσώματα ατελείωτα. Ιστορίες που μετρούν το αμέτρητο. Ίχνη που αποτυπώνονται, άλλοτε βαθιά κι ανεξίτηλα κι άλλοτε επιφανειακά κι εξίτηλα. Το ίδιο κι οι ψυχές, που βρίσκουν καταφύγιο σε κάθε καινούργιο σώμα και βάζουν πλώρη για ένα ταξίδι στ’ ανοιχτά, που μέλλει να διαγράψει τη δική του αποκλειστικότητα.
Όσο για τις προ Χριστού ζωές, το μέτρημα αυξάνεται, οι ιστορίες πληθύνονται, κι αναπαραγωγή παραμένει σταθερή διαχρονική αξία.
Όπως όλα δείχνουν, τα χρόνια θα συνεχίσουν ανενόχλητα να πολλαπλασιάζονται, το ίδιο κι οι ζωές, το ίδιο κι οι ιστορίες.
Το ζητούμενο είναι, τι θέλει ο καθείς από εμάς να αφήσει πίσω του, όταν θα παραδώσει τη σκυτάλη στους επόμενους, εκείνους που θα συνεχίσουν την ιστορία. Το ζητούμενο είναι, πόσο σέβεται τελικά ο καθείς από εμάς, αυτήν την αποκλειστικότητά του.
Άλλοι το λεν «παρακαταθήκη». Άλλοι «ίχνη». Εγώ «αποτύπωμα». Κάθε ψυχή που σέβεται την ύπαρξη της και κάθε σώμα που κατάλαβε το εφήμερο του χαρακτήρος του, νοιάζονται και πασχίζουν γι’ αυτό τους το αποτύπωμα. Πολλοί λεν, ότι παρακαταθήκη είναι το DNA μας, η αναπαραγωγή που είπα και παραπάνω. Σύμφωνοι. Η πρεσβυτέρα της παρακαταθήκης είναι αδιαμφισβήτητα αυτή η μηχανή παραγωγής δακτυλικών αποτυπωμάτων και αυστηρώς μοναδικών χρωματοσωμάτων.
Έλα όμως που αποτύπωμα δεν είναι μόνο το δεσοξυριβοζονουκλεϊνικό μας οξύ. Πόσο σπουδαίο είναι όταν ακούμε για μερικούς από τους συνταξιδιώτες μας, που δήλωσαν κάποτε παρόντες στο επί γης ραντεβού τους με τη ζωή, πως έγραψαν ιστορία;
Αριστοτέλης, Πλάτωνας, Γκάντι, Κολοκοτρώνης, Πικάσο, Αϊνστάιν, Ρούζβελτ, Ντιντερό, Μελίνα, Μαλβίνα, Ελύτης, Νίτσε, Ρίτσος, ο αγαπημένος Μητροπάνος, κι άλλοι πολλοί άσημοι, που πέρασαν, έζησαν κι άφησαν τη ψυχή και το αποτύπωμά τους να μεγαλουργήσουν! Το θέμα, μου φαίνεται, δεν είναι αν τελικά καταλήξουμε άσημοι ή διάσημοι.
Το θέμα είναι να καταφέρουμε να καταλήξουμε άσημοι, σημαντικοί. Να καταφέρουμε να κάνουμε τη διαφορά. Να αφήσουμε πίσω μας κάτι ίχνη, που κανείς και τίποτα να μη μπορεί ούτε να τα σβήσει, ούτε να τα προσπεράσει. Οι επιλογές ξεκάθαρες: είτε θα είσαι μια επανάληψη στον κόσμο αυτό που γεννήθηκες, με τη δική σου ιστορία ζωής να’ ναι απλά «μια απ’ τα ίδια», είτε θα αφήσεις κάτι αξιόλογο πίσω σου, να’ χει να θυμάται η ανθρωπότητα όταν εσύ θα δηλώνεις απών.
Σε σένα που διαβάζεις ακόμη τα γραφόμενά μου, σε σένα και σε μένα μιλάω.
Ταξίδεψες αρκετά; Μεγάλωσαν τα φτερά σου; Πελώριασαν τα ρίσκα σου; Χαράχτηκε γερά το αποτύπωμά σου;
Μην αφήσεις τη ζωή σου να περάσει απαρατήρητη. Μη γίνεις μια ρέπλικα. Έχε το νου και την καρδιά ανοικτά. Μη σταματάς ποτέ να ταξιδεύεις. Τι κι αν η κλεψύδρα γυρίζει, τι κι αν ο χρόνος τρέχει. Μη σταματάς ποτέ να ανακαλύπτεις.
Να παίρνεις το ρίσκο.
Να χαμογελάς, μέχρι τελικής πτώσεως. Κι ακόμη παραπέρα.
Να δίνεις και να δίνεσαι, με πάθος.
Να εμπνέεις και να εμπνέεσαι, με πάθος.
Να ζεις και να δημιουργείς, κρατώντας το τέμπο σε επίπεδα καρδιακού.
Να φροντίσεις κι εσύ, να κάνεις τη διαφορά.
Γιατί, αγάπη μου, η ζωή, ποτέ δεν περιφρόνησε κανέναν εραστή της. Γιατί, αγάπη μου, η ζωή, ποτέ δεν υποτίμησε κανένα αποτύπωμά της.
____________________
  ~ Άννα Ιωαννίδου


16 σχόλια:

  1. Εξαιρετικό.
    Θαρρώ πως αυτό που έχει να κάνει ο καθένας μας είναι να ψάξει να βρει μέσα του το χάρισμα του,γιατί θέλω να πιστεύω πως ο όλοι μας έχουμε και από κάτι.Κάτι μοναδικό,και ίσως τελικά αυτό είναι που έχουμε χρέος ως προς τον εαυτό μας να ζήσουμε και να αφήσουμε πίσω μας τη μέρα της αποχώρησης μας από τούτο τον κόσμο.
    Να είσαι καλά.
    Την καλημέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ηλιοκέντητη με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη, σ΄ευχαριστώ που τίμησες το σπιτικό μου και μου χάρισες το όμορφο σχόλιό σου. Σου εύχομαι κάθε μέρα σου να είναι μοναδική και κάθε σου αποτύπωμα να εκφράζει το μοναδικό εαυτό σου...!!! Σε καλημερίζω !!!

      Διαγραφή
  2. Προτιμώ τα αδιόρατα ίχνη
    εκείνα που κάποιοι ποτέ
    δεν θα αγνοήσουν.....

    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτά τα αδιόρατα ίχνη, που αφήνουν ανεξίτηλα αποτυπώματα είναι ότι καλύτερο μπορεί να επιδιώκει κανείς.....Σε φιλώ Ελένη μου

      Διαγραφή
  3. Γιατί η ζωή δεν περιφρόνησε ποτέ κανέναν εραστή της... Πόσο όμορφο τελείωμα... Θα μου μείνει.
    Υπέροχο το θέμα σου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με συγκίνησε το θέμα και χαίρομαι που το μοιράζομαι με τις τόσο αξιόλογες και αγαπητές επισκέπτριες του μπλοκ μου....Μαρία Π. σου εύχομαι η ζωή, να σου δώσει την ευκαιρία ν΄αφήσεις τα καλύτερα αποτυπώματά σου.....!!

      Διαγραφή
  4. Nομίζω πως αυτό το κείμενο είναι απάντηση σε πολλά ερωτήματα που ο καθένας μας θέτει στον εαυτό του. Τώρα αν θα μείνει αποτύπωμα ή απλά μια γλυκιά ανάμνηση σ' όσους μας γνώρισαν και δεν τους προσπεράσαμε... είναι ένα θέμα για συζήτηση. Εγώ είμαι ικανοποιημένη ακόμη κι αν οι δικοί μου άνθρωποι έχουν κάτι για το οποίο να αξίζει να αναφέρουν το όνομά μου μεταξύ τους όταν θα λείψω. Ζούμε όμως όχι με το άγχος του τι θα αφήσουμε αλλά με την έννοια να ζήσουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το κείμενο αυτό με εκφράζει απόλυτα, γι αυτό θέλησα να το μοιραστώ...ξεχώρισα τη φράση :"Μην αφήσεις τη ζωή σου να περάσει απαρατήρητη. Μη γίνεις μια ρέπλικα. Έχε το νου και την καρδιά ανοικτά. Μη σταματάς ποτέ να ταξιδεύεις. Τι κι αν η κλεψύδρα γυρίζει, τι κι αν ο χρόνος τρέχει. Μη σταματάς ποτέ να ανακαλύπτεις."

      Διαγραφή
  5. Σοφό και προτρεπτικό κείμενο. Αποτυπώματα άλλωστε όλοι αφήνουμε πίσω μας. Το θέμα είναι ν' αφήσουμε "καθαρό" το χώμα που πατήσαμε, να είναι "καλλιεργήσιμο" για τους επόμενους που θα'ρθουν.
    Καλό Σαββατόβραδο Κλαυδία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν θέλω να γίνω πικρόχολη και ποτέ δεν υπήρξα ρεαλίστρια....όμως δεν μπορώ να αγνοήσω ότι δεν απασχολεί και πολλούς στην εποχή μας η υστεροφημία και το τι θα αφήσουνε πίσω τους....αυτά τα "μεταφυσικά" τους είναι παντελώς αδιάφορα, είναι προσκολλημένοι στο δόγμα "ότι φάμε, ότι πιούμε κι ότι αρπάξει ο κώλος μας !!!Σε φιλώ Μαριώ μου

      Διαγραφή
  6. Πάρα πολύ ωραίο κείμενο!
    Προτρέπει, αν μη τι άλλο, να είμαστε πάντα εραστές της ζωής!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εραστές της ζωής σίγουρα αλλά έχοντας επίγνωση.....αυτών που συνοψίζει τόσο ξεκάθαρα στη φράση :"Μην αφήσεις τη ζωή σου να περάσει απαρατήρητη. Μη γίνεις μια ρέπλικα. Έχε το νου και την καρδιά ανοικτά. Μη σταματάς ποτέ να ταξιδεύεις. Τι κι αν η κλεψύδρα γυρίζει, τι κι αν ο χρόνος τρέχει. Μη σταματάς ποτέ να ανακαλύπτεις." Φιλιά Μαρία μου

      Διαγραφή
  7. Τι ωραιο κειμενο Κλαυδια μου και ποσο μας βζει να σκεφτουμε αυτα ακριβως που λεει..!!
    Οταν η ζωή σου ειναι γεμάτη θετικότητα τότε όλο και κατι θα αφησεις πισω σου εστω και μια αυρα..!!!
    Αν αγαπαμε την ζωή τοτε σιγουρα θα ειμαστε παντα εραστες της!! να περνας ομορφα οτι και να κανεις φιλη μου καλη εβδομαδα να έχεις .. φιλάκιααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα μου οι θετικοί , καλοπροαίρετοι άνθρωποι, γεμάτοι αγάπη , κατανόηση, συμπόνοια....είναι αυτοί που αφήνουνε τα πιο ανεξίτηλα αποτυπώματα... Σε φιλώ

      Διαγραφή
  8. Πόσο σήμφωνη με βρίσκει το κείμενο σου Κλαύδια μου!!!
    Νομίζω, όσο χρονών και να είμαστε , υπάρχει τρόπος να είμαστε ερωτευμένοι με τη ζωή και με ότι κάνουμε!!!!
    Ευχαριστώ το θεό που με έκανε ανησυχο πνεύμα και δεν σταματώ να ανακαλύπτω καινούργια πράγματα κι ανθρώπους!!!!!
    Να είσαι καλά!!!!!!

    Πάνε εδώ, νομίζω ότι θα σου αρέσει.
    http://www.kapaworld.gr/2016/11/blog-post_17.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εμένα μου άρεσε πολύ γι΄αυτό θέλησα να το μοιραστώ....πήγα στη διεύθυνση που μου υπέδειξες και μου άρεσε πραγματικά. σ΄ευχαριστώ Ρένα μου

      Διαγραφή