Επίκαιρη........ποίηση !!!!

Με αφορμή  τη συμμετοχή μου στο χιουμοριστικό διαγωνισμό της Αριστέας, όπου σας συνιστώ να πάτε και να απολαύσετε καταπληκτικά κείμενα και ποιήματα, καθώς και ένα πραγματικό γεγονός που συνέβη όταν ήμουνα κάποτε μέλος Εφορευτικής επιτροπής, έγραψα το παρακάτω.....

 

Η ψήφος της γιαγιάς

Aναρωτιότανε η γιαγιά, γιατί τέτοια πρεμούρα,

όλοι τη γυροφέρνανε κι άρχισαν τη μουρμούρα,

ξέρεις, έρχονται εκλογές…..θα πάμε να ψηφίσεις

μαζί θα πάμε δηλαδή, να μην το ξαστοχίσεις….

«Μωρέ τι λέτε, είστε καλά,  εγώ αποφασίζω

αν θέλω κι αν το επιθυμώ, μονάχα εγώ, ψηφίζω,

λοιπόν μη με βουρλίζετε και μην με τυραννάτε

γιατί έχω και πίεση…. βρέ δεν με παρατάτε…..

Και να ψηφίσω δηλαδή, για τη δική σας χάρη

έναν ακόμη άχρηστο; Ο διάολος να με πάρει

δεν το κουνάω από δώ , την ψήφο μου δε δίνω

καλλίτερα να καταπιώ….. ένα κουτί κινίνο !!!

Ελα βρε μάνα, εσύ έλεγες «Το χρέος του πολίτη»

κι αν το ΄λεγα, τα είδατε….μας βγήκε από τη μύτη,

ανίκανοι και άχρηστοι χωρίς αιδώ και μπέσα,

κατάντησα νεόπτωχη, από κυρά Κοντέσσα,

ρημάδια όλα γύρω μου , ήρθαν τα πάνω κάτω

μας έφεραν τον όλεθρο, μας έφτασαν στον πάτο,

τα εγγόνια μου χωρίς δουλειά, το μέλλον τους μαυρίλα

και τα παιδιά μου έρμαια, σ΄αυτή την κατρακύλα,

τι να ψηφίσω τώρα εγώ, ποιόν άραγε σωτήρα,

ποιού χρώματος τον άνομο κι απαίσιο ολετήρα…

Γιαγιά, με πιάνει ο εγγονός, που του ‘χω αδυναμία,

νέοι θα φτιάξουνε γιαγιά, πλέον την κοινωνία…

αγόρι μου, αστέρι μου , δεν λές και κάτι νέο

το έργο το ΄χω ξαναδεί, κι ήταν πολύ ωραίο,

όμως πολλά με δίδαξαν τα άσπρα τα μαλλιά μου

και τα πολλά παθήματα που ΄ζησε η φαμελιά μου…

Ελα βρε μάνα κι έχουμε υποψήφιο δικό μας,

να τον υποστηρίξουμε, θα ΄ναι για το καλό μας,

παιδί με άριστες σπουδές και με καλές προθέσεις,

του αξίζει πια έναν σταυρό κι εσύ να του προσθέσεις…

Πολύ με πιλατεύετε κι άρχισα να φορτώνω

απ΄το πες πες ζαλίστηκα, ένοιωσα κι έναν πόνο ,

φέρτε το ψηφοδέλτιο , έτοιμο, σταυρωμένο

να το φυλάξω εδώ να, στην τσάντα διπλωμένο

κι αν ζω ως  την άλλη Κυριακή, που έτσι λογαριάζω,

κοπιάστε να με πάρετε , γιατί γνώμη αλλάζω,

για το χατήρι του έγγονα, του λατρευτού Παυλάκη

θα πάω κομμωτήριο, θα βάλω ταγιεράκι

και εκλογικό δικαίωμα και πάλι θα ασκήσω

για τη δημοκρατία μας, που είναι να τη φτύσω,

μα τελευταία είναι φορά που κάνω τέτοια χάρη,

άσε που το μελέτησα κι απόφαση έχω πάρει,

εσείς να το νομίζετε πως μ΄έχετε πια πείσει,

ν΄ασκήσω ένα δικαίωμα, που μ΄έχει απελπίσει,

έτσι από πίκα μοναχά, μετά γνώσεως λόγου,

στην κάλπη μέσα θα ριφθεί, η συνταγή ουρολόγου !!! 

Βέβαια η δική μου ποιητική προσπάθεια ούτε κατά διάνοια δεν μπορεί να συγκριθεί με τον κορυφαίο και πάντα επίκαιρο Σατυρικό ποιητή τον Γ. ΣΟΥΡΗ, του οποίου το εξαίσιο ποίημα ΚΑΤΑΡΓΗΣΙΣ σας παραθέτω..... 

        Κ Α Τ Α Ρ Γ Η Σ Ι Σ

        Επειδή καιρούς το Έθνος δυστυχίας διατρέχει,
        επειδή ελπίς καμία δεν υπάρχει κατ' αυτάς,
        επειδή και το Ταμείον εις δαπάνας δεν αντέχει
        καταργούμεν τας πρεσβείας και αυτούς τους πρεσβευτάς.
        Διατάσσομεν αμέσως εις Αθήνας να' λθουν όλοι,
        και αφήνομεν μονάχα τον εν Κωνσταντινοπόλει.

        Επειδή ο κόσμος όλος από φόρους εφορτώθη,
        επειδή δεν τους σηκώνει και η ράχη των Ελλήνων,
        επειδή και ο Τρικούπης κι η πατρίς εχαντακώθη
        με τους φόρους των ελαίων, των τσιγάρων και των οίνων,
        κι επειδή εφυγαδεύθη εκ της τσέπης μας το χρήμα,
        καταργούμεν τους εμμέσους και αμέσους παραχρήμα.

        Επειδή στας θέσεις όλας απαιτούνται και προσόντα,
        καταργούμεν και τας θέσεις τας μικράς και ανωτέρας,
        και προστάζομεν καθέναν βουλευτήν αποτυχόντα,
        να εργάζεται δι' όλης της νυκτός και της ημέρας,
        δίχως καν λεπτό να παίρνει ... καταργούμε δε προσέτι
        και το δίκαιον ακόμη και το ... άδικον ρουσφέτι.
        Καταργούμεν Εφορίας, καταργούμεν Τελωνεία
        καταργούμεν και Νομάρχας, καταργούμεν κι αστυνόμους,
        καταργούμεν προς τοις άλλοις κάθε μια συγκοινωνία,
        καταργούμεν τους στενούς μας και πλατείς σιδηροδρόμους,
        καταργούμεν βουλεβάρτα, καταργούμεν και πλατείας
        καταργούμεν και τας τόσας περιττάς δενδροφυτείας.

        Καταργούμεν και τους Δήμους, καταργούμεν κι Επαρχεία,
        καταργούμεν τα μεγάλα και μικρά ουροδοχεία,
        και δημόσια προς τούτοις καταστήματα του Κράτους,
        καταργούμεν και καμπόσους, δημοσίους αποπάτους.
        Καταργούμεν τους συμβούλους, καταργούμεν τους Πρυτάνεις,
        καταργούμεν κάθε είδος και διάταγμα δαπάνης.

        Καταργούμεν τας μεγάλας και μικράς διοργανώσεις,
        καταργούμεν τους στρατούς μας, καταργούμεν και τους στόλους,
        καταργούμεν τας εκτάκτους των παρασκευών πιστώσεις,
        και τους Γάλλους τους στρατάρχας και τους ιδικούς μας όλους.
        Καταργούμεν ατμοβάρεις, καταργούμεν ναυαρχίδας,
        καταργούμεν τας Παράλους και τας ατμοτελωνίδας.

        Καταργούμεν τας δυνάμεις της ξηράς και της θαλάσσης,
        καταργούμεν τας εντόκους και ατόκους πληρωμάς,
        καταργούμεν τα ταμεία της Ελλάδος μας συμπάσης,
        καταργούμεν δε και όλας τας εδώ οικοδομάς,
        κι επιτρέπομεν μονάχα εις το Κράτος ένα σπίτι,
        το λαμπρόν φρενοκομείον του Ζωρζή Δρομοκαΐτη....!!!

'Αντε λοιπόν, γιαγιάδες, μαμάδες, κόρες, εγγονές, να ψηφίσουμε μετά λόγου γνώσεως ίσως και απογνώσεως....μήπως και αρχίσει να αλλάζει κάτι προς το καλλίτερο .......