Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2019

Η Συμμετοχή μου στην 4η Φωτοσυγραφική Σκυτάλη





Η Συμμετοχή μου στην Φωτο-Συγγραφική Σκυτάλη 4 που οργανώνει η MARYPERTAX https://ghinimatia.blogspot.com/search/label/%CE%A6%CE%A9%CE%A4%CE%9F-%CE%A3%CE%A5%CE%93%CE%93%CE%A1%CE%91%CE%A6%CE%99%CE%9A%CE%97%20%CE%A3%CE%9A%CE%A5%CE%A4%CE%91%CE%9B%CE%97

Η φωτό που επέλεξε γιά εμένα η Στέλλα μαζί με την λέξη "ΓΟΝΕΙΣ"




Δωρεά

Πρώτα βγαίνει η ψυχή στον άνθρωπο κι ύστερα το χούϊ….μ΄αυτή τη σκέψη η Ζαχά,  σημείωνε στο σημειωματάριό της το πρόγραμμα της ημέρας πίνοντας τον καφέ της….Οργανωτική, λεπτομερής,   από τότε που θυμόταν τον εαυτό της, η βαπτισμένη Ζαχαρούλα , μοναχοκόρη του Ιάσονα και της Ζηνοβίας, τρόμαξε να αποτινάξει το χαϊδευτικό «Ρούλα» και να επιβάλλει στα 12 περίπου το Ζαχά….
Γονείς παραδοσιακοί ο Ιάσων και η Ζηνοβία, φρόντισαν να παραχαϊδέψουν τη μοναχοκόρη τους, προσφέροντάς της ότι καλύτερο κατά τα κρατούντα της εποχής,  σε μόρφωση, ταξίδια, διασκεδάσεις , λούσα….παραδόξως η νεαρή,  αντί να γίνει ένα κακομαθημένο μοναχοπαίδι , έγινε μια  γυναίκα με πολύ συγκροτημένη προσωπικότητα, που πάτησε πόδι στην επιθυμία του πατέρα της να γίνει δικηγόρος όπως εκείνος, επέλεξε την Σχολή Καλών Τεχνών όπου σπούδασε Γλυπτική και προς μεγάλη απογοήτευση της μητέρας της ,  γιατί τα ενδιαφέροντά της,  δεν περιλάμβαναν εβδομαδιαίες επισκέψεις σε κομμωτήρια, ράφτρες, καταστήματα με ρούχα, αξεσουάρ και καλλυντικά….είχε υιοθετήσει έναν  εντελώς δικό της τύπο εμφάνισης πολύ καλόγουστο, αλλά απλό και ανεπιτήδευτο. Η μάνα της, πανέξυπνη και καταφερτζού,  κατάφερε να συγκαλύψει την επαρχιώτικη νοοτροπία της και ως σύζυγος Δικηγόρου, να ανέλθει στην κοινωνική βαθμίδα της πόλης τους και να επιδοθεί, συγκρατημένα, στα συνήθη καθήκοντα με τακτική παρουσία στα σημαντικά κοινωνικά γεγονότα. Ο πατέρας της πάλι, αφοσιωμένος στο επάγγελμά του, το πρωϊ στα Δικαστήρια, το απόγευμα στο γραφείο του και τις ώρες που βρισκότανε στο σπίτι, πάντα χωμένος στα βιβλία του, αθόρυβος και στοχαστικός, κάπως απόμακρος…Τον πατέρα της τον εκτίμησε απεριόριστα μετά τον θάνατό του, όταν στην κηδεία του εμφανίστηκε ένα πλήθος άγνωστων ατόμων που κατέθεσαν τα ειλικρινή τους συλλυπητήρια αποκαλύπτοντας τις ευεργεσίες που είχαν λάβει από εκείνον….Τι άνθρωπος, δεν είχαν καν υποψιαστεί ότι είχε βοηθήσει περισσότερα από 10 παιδιά να σπουδάσουν, είχε αποτρέψει πλήθος διαζυγίων, είχε σώσει περιουσίες από πλειστηριασμούς, κληρονομιές από κακοδιαχείριση , είχε βοηθήσει σε υποθέσεις υπέρ δεκάδων παιδιών, είχε υπερασπιστεί σε δίκες αμισθί πλήθος αδυνάμων….
Η γνωριμία της  με τον Τιμόθεο, μετά από σχέση διόμισυ ετών, είχε ως κατάληξη τον γάμο , με μία τελετή  απλή και απέριττη, όπως την επέλεξαν οι ίδιοι, που υπήρξε ευτυχής και τους χάρισε δυό  δίδυμα αγόρια …..τον Μενέλαο και τον Φίλιππο και λίγο αργότερα την μικρή Μαργαρίτα. Εγιναν συνειδητοποιημένοι γονείς και χάρηκαν το μεγάλωμα των παιδιών τους μέρα με την ημέρα…..ήταν παρόντες χωρίς να τα πνίγουν ή να τα υπερπροστατεύουν ….

Ο Τιμόθεος , τρίτο παιδί μιάς πενταμελούς οικογένειας, είχε κρατήσει και επεκτείνει το οικογενειακό Βιβλιοχαρτωλείο με είδη Σχεδίου , χρώματα και υλικά καλλιτεχνίας , όταν ο πατέρας του έπαθε ανακοπή σε ηλικία μόλις 54 ετών. Η μεγάλη αδελφή του ήταν παντρεμένη και ζούσε στη Θεσσαλονίκη, ο μεγαλύτερος αδελφός του είχε γίνει στρατιωτικός και υπηρετούσε στον Ναύσταθμο, η μικρότερη αδελφή του ήταν πρωτοετής στη Σχολή Μαιών….Πολύ δεμένη οικογένεια, οι γονείς πάλαιψαν να στήσουν από το μηδέν την μικρή τους επιχείρηση και να αναστήσουν τα παιδιά τους με αγάπη και αξίες…Η Ζαχά τους αγάπησε όλους , περισσότερο μάλιστα τον πεθερό της,  που δεν πρόλαβε να γνωρίσει και εισέπραξε αγάπη και ζεστασιά πρωτόγνωρη από όλους . Την κέρδισε από την πρώτη στιγμή η πεθερά της, με την απλότητα, την αξιοπρέπεια και την ανεπιτήδευτη συμπεριφορά….παιδί προσφύγων από την Ανατολική Θράκη, βρέθηκε παντρεμένη με προξενιό στα 16 της, με τον Μαρίνο Καλούδη που την περνούσε 16 χρόνια, αλλά ήταν άνθρωπος μάλαμα , καλός όνομα και πράγμα….εργατικός, μειλίχιος, τρυφερός…..

Ο Μαρίνος Καλούδης  βρέθηκε στα 11 του χρόνια,  κυριολεκτικά μόνος, μαζί με την μικρότερη αδελφή του την Ρόδω, όταν πέθανε η μάνα τους μετά από πολύμηνη ασθένεια , μόλις 28 ετών….Ο πατέρας τους , φρόντισε άμεσα να αντικαταστήσει την απωλεσθείσα συμβία με την Αρχοντία Σιγούρου, μια ξιπασμένη μεγαλοκοπέλα, αρτσούμπαλη, που όλοι στον τόπο τους γνώριζαν, για τις ιδιορυθμίες και τον κακό της χαρακτήρα….Η Αρχοντία εκτός του κακού χαρακτήρα και της κακής συμπεριφοράς, διέθετε μία τρανταχτή προίκα , γεγονός που πολύ μέτρησε στην απόφαση του Νεοκλή Καλούδη να την προσεγγίσει και να της προτείνει γάμο….Ο Νεοκλής είχε λογαριάσει πολύ προσεκτικά τις κινήσεις του, υπολογιστής και συμφεροντολόγος,  με το  που αρρώστησε η γυναίκα του και οι γιατροί δεν έδωσαν ελπίδες, έπαψε να ασχολείται μαζί της, αδιαφόρησε και για τα παιδιά του, όχι ότι ασχολήθηκε ιδιαίτερα και στο παρελθόν μαζί τους, μόνο στην Κυριακάτικη βόλτα με το ιδιόκτητο αμάξι του, καμάρωνε για την πανέμορφη γυναίκα του και τα καλοντυμένα και καλοαναθρεμένα παιδιά του….και φούσκωνε από υπερηφάνεια για τα γεμάτα θαυμασμό βλέμματα των συντοπιτών του… Δεν έχασε χρόνο, έτσι έκανε και στις δουλειές του, άρπαζε τις ευκαιρίες χωρίς δισταγμό, έπαιρνε ρίσκα , γι΄αυτό από απλός καραγωγέας είχε καταφέρει , σχετικά σύντομα, να αποκτήσει δικό του αμάξι και 2 Φορτηγά Μεταφορών … Μπορεί να ήταν αμόρφωτος, αλλά ήταν ομορφάντρας, ψηλός, επιβλητικός με κατσαρά καστανόξανθα μαλλιά,  μουστάκι και γενάκι  πάντα περιποιημένα, προσεγμένη εμφάνιση που κάλυπτε τους τραχείς του τρόπους, φρόντιζε ιδιαίτερα γι΄αυτό , όπως  φρόντισε άμεσα και έστρεψε όλο το ενδιαφέρον του στην Αρχοντία….

Η Αρχοντία έγινε κυρία Καλούδη με δόξα και τιμή μόλις έξι μήνες μετά τον θάνατο της άτυχης  Ελισσώς και φυσικά απαίτησε , έθεσε απαράβατο όρο, πριν γίνει ο γάμος, τα παιδιά να απομακρυνθούν….Ο Νεοκλής δεν είχε αντίρρηση….θα το τακτοποιούσε το ζήτημα, αλλοίμονο αν δεν κατάφερνε να ικανοποιήσει αυτή την απαίτηση της νέας συζύγου…..που σημειωτέον, θα συνεισέφερε  με 2.500 λίρες χρυσές και 2 ακίνητα στο βαλάντιο της νέας του οικογένειας…
Ο 11χρονος Μαρίνος και η 8χρονη Ρόδω βρέθηκαν με ένα μπογαλάκι το καθένα, στο κατώϊ της θειάς Κατίγκως σ΄ένα καμαράκι κάτω από τη σκάλα…..
Η θειά Κατίγκω, χήρα,  με έξι δικά της παιδιά, που είχαν πάρει τον δρόμο τους πιά, είχε μια ανοιχτή αγκαλιά και περίσσευμα αγάπης και κατά καιρούς αναλάμβανε και μεγάλωνε  ξένα παιδιά, ορφανά κυρίως …..Ο Μαρίνος και η Ρόδω,  κούρνιαξαν σαν τρομαγμένα πουλάκια στο μικρό , φτωχικό καμαράκι και βρήκαν παρηγοριά στην ζεστή αγκαλιά της θειάς Κατίγκως που προσπαθούσε φιλότιμα με τον απλοϊκό της τρόπο, να τους προσφέρει αγάπη, ασφάλεια και προστασία.

Ο Μαρίνος πήρε τον ρόλο του γονιού για την αδελφή του, την κρατούσε από χέρι όταν τις νύχτες ξυπνούσε έντρομη φωνάζοντας « Μαμά…Μανούλα….», την συμβούλευε να προσέχει στο δρόμο, στο σχολείο…την πρόσεχε σε κάθε βήμα και της επαναλάμβανε διαρκώς : «Να προσέχεις την τιμή σου….» Εκείνη δεν καταλάβαινε, μάλιστα την πρώτη φορά που της το είπε, τον ρώτησε απορημένη: «Γιατί θα με πουλήσουν ;» κι έβαλε τα κλάματα….Τρόμαξε να την καθησυχάσει και να της εξηγήσει… Ο ιδιος άφησε με καημό το σχολείο, μόλις τέλειωσε το Δημοτικό, όμως για την αδελφή του ήταν κατηγορηματικός: « εγώ θα δουλέψω, εσύ θα πάς και στο Γυμνάσιο….» Στο μεταξύ πέθανε κι ο πατέρας τους, σε ατύχημα, τράκαρε άσχημα  και πέθανε ακαριαία,  ήταν κοινό μυστικό ότι στο αμάξι μαζί του ήταν και μια γυναίκα που τραυματίστηκε βαρειά ….το νέο κυκλοφόρησε αμέσως, όμως  τα παιδιά το μάθανε 3 μήνες μετά . Η χήρα δεν έκανε τον κόπο να ενημερώσει , κανέναν δεν ήθελε στην κηδεία , φρόντισε μάλιστα και πούλησε μέσα σε μια νύχτα,  όσο όσο  τα φορτηγά…. 

Ο  μόλις 12 χρονών Μαρίνος, δούλεψε φιλότιμα και ευσυνείδητα,  στις αποθήκες στο λιμάνι  κι όπου εύρισκε τίμιο μεροκάματο,  μέχρι που βρέθηκε ο μπάρμπα  Αναστάσης στο δρόμο του, εκτίμησε την εργατικότητα και τον καλό του χαρακτήρα και τον πήρε στη δούλεψή του. Χονδρεμπόριο χάρτου , έμαθε καλά τη δουλειά κι ο μπάρμπα Αναστάσης έγινε γι΄αυτόν και την Ρόδω , ο πατέρας που δεν είχαν ποτέ… ΄Ηρθαν δύσκολοι καιροί, ο μπάρμπα Αναστάσης αρρώστησε και πέθανε, ο Μαρίνος και η Ρόδω , μαζί  του κλείσανε τα μάτια, τον κλάψανε, τον αγαπήσανε σαν πραγματικό πατέρα κι εκείνος , τ΄αγάπησε τα ορφανά σαν πραγματικά παιδιά του….Η Ρόδω έγινε δασκάλα, αυτό ήταν τ ΄ονειρό της …. ο Μαρίνος καμάρωνε και αισθανόταν πανευτυχής… δάκρυζε κρυφά στη σκέψη ότι κατάφερε να κάνει τ΄ όνειρό της πραγματικότητα η αδελφή του…..σύντομα ήρθε και ο διορισμός της, σε τόπο μακρινό και άγνωστο, σ΄ένα αιγαιοπελαγίτικο νησί… Την συνόδεψε και  την βοήθησε να εγκατασταθεί με έναν κόμπο στο λαιμό και βουρκωμένα μάτια. Πρώτη φορά θα χώριζαν τ’  αδέλφια ,  ανάμεικτα τα συναισθήματα, χαρά και προσμονή για τη νέα ζωή, απελπισία και μαρασμός για τον αποχωρισμό…..Τότε η μοίρα,  έφερε στον δρόμο του Μαρίνου την Δόμνα….αγαπήθηκαν με την πρώτη ματιά, δεν χρειάστηκε περισσότερο για να καταλάβουν ότι ήταν αδελφές ψυχές……..

Δυό χρόνια αργότερα γνώρισε και η Ρόδω τον άνδρα της ζωής της,  συνάδελφος…..τότε ακριβώς έλαβαν και τα δύο άδέλφια μήνυμα από το παρελθόν….ένας Συμβολαιογράφος τους καλούσε εκ μέρους της Αρχοντίας….
Η Ρόδω ήταν εντελώς αρνητική, εκείνη την περίοδο της ζωής της την είχε θάψει βαθειά και καμία διάθεση δεν είχε να την ανασκαλέψει, ο Μαρίνος πάλι, με τον μειλίχιο και γλυκό του τρόπο , κατάφερε να την μεταπείσει «Πρέπει να δώσουμε συγχώρεση της είπε…» και αυτό έκαναν….στάθηκαν δίπλα στο κρεββάτι της ετοιμοθάνατης Αρχοντίας, κρατημένοι από το χέρι όπως τότε που ήταν παιδιά και άκουσαν την απολογία της μέσα σε μπερδεμένα λόγια κι αναφυλλητά… Προσπαθούσε εναγώνια να συρθεί από το κρεββάτι να πέσει στα γόνατά τους, προσπαθούσε να τους φιλήσει τα χέρια, η κοφτή αδύναμη ανάσα της εμπόδιζε τη φωνή της,  όμως ολοένα έβρισκε τη δύναμη και με γουρλωμένα μάτια  γεμάτα ένταση, επαναλάμβανε : « σ…χώρεση….σ…χώρεση….»

Η Ρόδω αισθανόταν παγωμένη την ψυχή , το μυαλό και τα μέλη της…..η πιο άβολη στιγμή της ζωής της, κάποια στιγμή της φάνηκε ότι μπροστά της είδε τη μάνα της ξαπλωμένη στο λευκό μαξιλάρι με τα μάτια κλειστά και τα ξανθά μαλλιά της ολόγυρα σαν φωτοστέφανο….έκανε  ασυναίσθητα μια κίνηση να σκύψει μπροστά , ο Μαρίνος της έσφιξε το χέρι, έσκυψε κι εκείνος, « Συχωρεμένη» είπε με σταθερή φωνή, «Συχωρεμένη» ψιθύρισε κι εκείνη ασυναίσθητα.

Ενας τρομερός ρόγχος βγήκε από το στόμα της Αρχοντίας, σάλεψε τα κοκκαλιάρικα χέρια της στον αέρα κι ύστερα απόμεινε ακίνητη, με τα μάτια ορθάνοιχτα καρφωμένα στο ταβάνι……»Εξέπνευσε» είπε ο Συμβολαιογράφος που στεκόταν παράμερα….πλησίασε και τράβηξε το σεντόνι σκεπάζοντας το μπλαβί της πρόσωπο......ύστερα τους έδωσε τα έγγραφα της κληρονομιάς, ακίνητα, αποθήκες, καταστήματα, η συχωρεμένη είχε κληρονομήσει και μια άκληρη θειά της,  στα  χέρια της Ρόδης απόθεσε ένα κουτί γεμάτο κοσμήματα , της Αρχοντίας τα περισσότερα, φανταχτερά και μεγάλης αξίας, αλλά μέσα ήτανε και τα χρυσά μανικετόκουμπα του πατέρα τους, η χρυσή καδένα και το ρολόϊ του, η αγκράφα της γραβάτας του,  οι 2 χρυσοί  βαπτιστικοί σταυροί τους, ο σταυρός της μάνας τους, οι βέργες τα βραχιόλια της, το μαργαριταρένιο της κολλιέ , το χρυσό της περιδέραιο, η βέρα της και δύο ακόμη δακτυλίδια…

Γιατί κατακλύστηκε από όλες αυτές τις μνήμες το ήξερε καλά η Ζαχά, στο μεσαίο της δάκτυλο, μαζί με τη βέρα της  φορούσε ένα δακτυλίδι της Ελισσώς…..κάθε τόσο το χάϊδευε ασυναίσθητα,  μήνες τώρα δούλευε το γλυπτό της  και μόλις χθές είχε τελειώσει το πρόπλασμα….Ο Τίμος είχε συγκινηθεί τόσο πολύ…..γνώριζε ότι είχε εμπνευστεί αυτό το έργο από την ιστορία ζωής του πατέρα του και την είχε υποστηρίξει με  ενθουσιασμό σε κάθε βήμα…. Συνέχισε να σημειώνει σχολαστικά τα ραντεβού της ημέρας, το έργο έπρεπε τώρα να χυτευθεί…… ένα  ορειχάλκινο σύμπλεγμα,  Ανδρας, γυναίκα και παιδί  …..Γονείς, Οικογένεια… η δωρεά της στην πόλη της !!!

Σημείωση:

Η ιστορία μου, είναι καταγραφή αληθινών ιστοριών ανθρώπων που έτυχε οι δρόμοι της ζωής μας να συναντηθούν κάποια στιγμή και με στιγμάτισαν βαθειά….

Η φωτό που επιλέγω γιά την Ρένα Χριστοδούλου ,  είναι το γλυπτό του Γιώργου Χουλιάρα με τίτλο "Το γλυπτό του ΄Ελληνα Μετάνάστη" και η λέξη : ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ      https://www.huffingtonpost.gr/entry/-12182_gr_17242288  




44 σχόλια:

  1. Το είδα μεγάλο, λέω μπα δεν θα τα καταφέρω θα το πάω διαγώνια... και όμως το άτιμο με τσάκωσε με την ροή του αλλά και τις πληροφορίες του τους γονείς που κάποτε ήταν παιδιά ... τόσο που στο τέλος... αχ αυτή η συγχώρεση...πόσο δύσκολο είναι για ένα οκτάχρονο να συγχωρέσει τη μαμά που πέθανε και πόσο λυτρωτικό όταν αργότερα τα καταφέρνει.... τι έλεγα όμως... α ναι τόσο λοιπόν που στο τέλος σαν να άνοιγα εγώ πρώτη το κουτί με τα κοσμήματα να ψάξω μήπως έχει κάτι... ουφ ευτυχώς είχε... τι όμορφα που έκλεισε, έτσι όπως άνοιξε με τα δάκτυλα της Ζαχαρούλας :) Πάρα πολύ δυνατά δούλεψες γύρω από την λέξη Γονείς ... και σίγουρα η φωτογραφία αχμμμ ε μα ναι η Ελισσώ μικρή :)


    Και πάμε τώρα στην φωτογραφία που δίνεις. Μικρός που είναι ο κόσμος Μένω στο Μόντρεαλ. Αυτό το γλυπτό βρίσκεται στο Μόντρεαλ...γνωρίζω όλη την ιστορία του από πολύ κοντά σσσστ δεν λέω άλλα έτσι και αλλιώς είναι όλα στον σύνδεσμο που έχεις βάλει
    ...
    Αυτάαα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάνια μου είμαι σπάταλη με τις λέξεις.....αν και δεν αγαπώ την φλυαρία, οι διηγήσεις μου απλώνονται και "βγαίνουν" μεγάλες....ελπίζω πάντα όχι κουραστικές...Ευτυχής συγκυρία η επιλογή μου , το γλυπτό του Γ. Χουλιάρα στο Μόντρεαλ , να έχει φέρει τη σκέψη μου κοντά σου....Μάνια μου σ΄ευχαριστώ , χαίρομαι που η μακροσκελής ιστορία μου κέρδισε το ενδιαφέρον σου...Τα φιλιά μου σε σένα και το Μόντρεαλ.

      Διαγραφή
  2. Καλημερα Κλαυδια μου
    ωραιο δρωμενο, ωραια εικονα, γεματη νοηματα ιστορια
    και μονο που προερχεται απο αληθινα γεγογοντα της δινει αλλο νοημα και αξια

    να εισαι παντα καλα ευχομαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κική μου, μου δόθηκε η ευκαιρία να παραθέσω τις αληθινές ιστορίες ζωής κάποιων ανθρώπων που έτυχε να γνωρίσω και με εντυπωσίασαν βαθειά...νομίζω ότι άξιζε τον κόπο !!! Σ έυχαριστώ γιά την επίσκεψη και τα καλά σου λόγια. Φιλιά

      Διαγραφή
  3. Συγχαρητήρια!!!
    Κλαυδία μου, ένας χείμμαρος σκέψεων, περιγραφών και χαρακτήρων το έργο σου.
    Μπράβο!!!

    Την καλημέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ολες αυτές οι αληθινές ιστορίες φυλαγμένες στη μνήμη, βρήκαν ευκαιρία να ξεπηδήσουν και να ζωντανέψουν μία ιστορία καταγραφής ....ήθελα να συμβεί κάποτε, και τώρα μου δόθηκε η ευκαιρία...!!! Σ΄ευχαριστώ !!!

      Διαγραφή
  4. Έχεις ένα απίστευτο ταλέντο να καταγράφεις με δημοσιογραφική ακρίβεια, γεγονότα και ιστορίες, δίχως μελοδραματισμούς και δύσπεπτα κλισέ, αλλά με ατόφια γλώσσα. Τα ονόματα που χρησιμοποιείς (μ' αρέσουν τρελά) είναι ρεαλιστικά και παλιάς εποχής, που ζωντανεύουν ξανά όμως μέσα απ' τα κείμενά σου.
    Χάρηκα πολύ για το τέλος του κ. Νεοκλή, αλλά και για την εξέλιξη όλων των ηρώων. Πόσω μάλλον όταν διάβασα πως είναι ένα ποτ-πουρί από αληθινές ιστορίες.
    Κλαυδία μου σε ζάλισα, αλλά ήθελα να εκφράσω τον θαυμασμό μου για την ιδιαίτερη σφραγίδα που βάζεις στα παιχνίδια μας. Η γραφή σου έχει τη στόφα του παλιού και καλού χρονογραφήματος. Πολύ σε απόλαυσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου πόσο χαίρομαι που απολαμβάνεις τις βιωματικές μου διηγήσεις....Προσπαθώ ειλικρινά να περιορίσω τον χείμαρρο των λέξεων αλλά αποτυγχάνω παταγωδώς...Οι ιστορίες μου χαρακτηρίζονται από την πληθωρικότητα, που με χαρακτηρίζει γενικώς, οπότε παρά την όποια μου προσπάθεια, οι αφηγήσεις μου είναι μακροσκελείς , ελπίζω όχι και ανιαρές....και τα ονόματα των ηρώων , που τόσο σου αρέσουν, τις περισσότερες φορές είναι κι αυτά αληθινά, δανεισμένα από πρόσωπα του κοντινού ή μακρινού περιβάλλοντός μου....Σε φιλώ

      Διαγραφή
  5. Κλαύδιά μου, πραγματικός χείμαρρος. Όμορφο κείμενο και ακόμη ομορφότερο αφού στηρίζεται σε αληθινές ιστορίες. Ύμνος στη ...δωρεά, στην παρακαταθήκη που αφήνει καθένας μας. Πολλά φιλιά, φίλη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι Mia μου που σου άρεσε η ιστορία μου που στηρίζεται κατά το μεγαλύτερο μέρος της σε αληθινές ιστορίες....Η Συχώρεση και η Δωρεά, από τις σημαντικότερες παρακαταθήκες του ανθρώπου....Σε φιλώ

      Διαγραφή
  6. Για μια ακόμα φορά με εξέπληξες με το πόσο υπέροχα μας παραθέτεις τις ιστορίες σου. Μέσα από τις γραμμές σου νοιώσαμε για άλλη μια φορά τις ανθρώπινες πορείες μέσα στη ζωή που καθοδηγούνται από μοίρα και επιλογές, καθώς επίσης και το ότι γονιός δεν είναι αυτός που γεννάει μόνο, και πολλές φορές είναι καλύτερος αυτός που παίρνει τη θέση του βιολογικού γονιού! Σ' ευχαριστώ για την όμορφη συμμετοχή σου, περιμένω την Ρένα με αγωνία! Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαίρη μου, χάρη στο εξαιρετικό και πολυαγαπημένο μου δρώμενό σου, μου δόθηκε η ευκαιρία να ξεδιπλώσω τις βιωματικές ιστορίες ανθρώπων που γνώρισα και με στιγμάτισαν....Λίγο μακροσκελής η διήγησή μου, αλλά ελπίζω να μην σας κούρασε υπερβολικά...χάρηκα μου μπόρεσα να τα μοιραστώ όλα αυτά μαζί σας .Χάρηκα που η Στέλλα είχε την έμπνευση να επιλέξει γιά μένα την φωτό με το κοριτσάκι και τη λέξη ΓΟΝΕΙΣ. Σας ευχαριστώ και τις δύο, ελπίζω να έκανα καλή επιλογή κι εγώ γιά την Ρένα. Φιλιά !!!

      Διαγραφή
  7. Κλαυδία μου καλησπέρα,
    έρχομαι και εγώ, παρέα με τα άλλα παιδιά εδώ, να υποβάλλω τον θαυμασμό μου και τη συγκίνησή μου για τούτο σου το αφήγημα.
    Και λέω: "Πως τα κατάφερε βρε παιδί μου αυτό το κορίτσι να διαχειριστεί τόσους μα τόσους χαρακτήρες! Πως κατάφερε να διατηρήσει με αυστηρή συγκρότηση, το πέρασμα του χρόνου! Πως μπόρεσε να αποδώσει στον καθένα σαφέστατα χαρακτηριστικά, να του δώσει οντότητα, να αλληλεπιδράσει μεταξύ τους σε μια πορεία παράλληλων ζωών"
    Πολύ δύσκολο αυτό που κατάφερες εδώ Κλαυδία! Θέλει δουλειά, θέλει σεβασμό και αγάπη σε αυτό που εμπνεύστηκες. Απέδειξε ότι αγαπάς αυτό το δρώμενο, δούλεψες πάνω στο θέμα "γονείς και ιστορία" και βγήκε μια υπέροχη ιστορία με τόσα γεγονότα και στιγμές.
    Μεγάλες συγκινήσεις αληθινά.
    Πολύ σωστά η Μαρία λέει για τα ονόματα των χαρακτήρων σου! Ακόμα και αυτά ποιητικά, δουλεμένα, ξεχωριστά.
    Μπράβο αγαπητή μου φίλη απ την καρδιά μου.

    Η Φωτογραφία και το θέμα-γλώσσα που επέλεξες για την Ρένα αναδεικνύουν ένα μεγάλο θέμα αλλά και την ευαισθησία σου.
    Καλή επιτυχία στη Ρένα μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου πάντα γλυκόλογε και ενθαρρυντικέ....το "κορίτσι" έχει κάνει τα χιλιομετρά του και έχει συσσωρεύσει μνήμες και βιώματα, έχει και ένα DNA που εμπεριέχει πολλά γονίδια παραμυθάδων προγόνων, οπότε υπάρχει καθώς καταλαβαίνεις μία σχετική ευκολία στην αφήγηση ιστοριών....με ιδιαίτερη έφεση στις αληθινές ιστορίες...Με τα ονοματα, πράγματι έχω εμμονές, αλλά δεν δυσκολεύομαι να τα ανασύρω στην επιφάνεια από τον κύκλο φίλων, γνωστών, συγγενών, τόσων χρόνων....βάζει και η φαντασία , ομολογουμένως, πολύ συχνά πλάτη....Γενικά οι ιστορίες του παρελθόντος με εμπνέουν και θέλω να τις μοιράζομαι....το δρώμενο της Μαίρης μου δίνει την ευκαιρία και το απολαμβάνω με το παραπάνω, ελπίζω το ίδιο κι εσείς... Σ΄ευχαριστώ από καρδιάς, καλέ μου φίλε..

      Διαγραφή
  8. Μου αρέσει πολύ ο τρόπος που γράφεις.
    Είναι σαν να καθόμαστε η μία απέναντι στην άλλη, να πίνουμε τον καφέ μας και να μου λες τα νέα ή τα παλιά.
    Μάλλον αμεσότητα το λένε αυτό, αλλά δεν είμαι σίγουρη πώς το λένε στη συγγραφική τέχνη. Μπορεί να χρησιμοποιείται η ίδια λέξη, δεν ξέρω.
    Οπότε, όπως κατάλαβες και η ιστορία μου άρεσε και ο τρόπος που τη μετέφερες!
    Άρα, εξαιρετική συμμετοχή!
    Καλό βράδυ Κλαυδία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αρτίστα μου έχω ένα DNA με ισχυρά γονίδια παραμυθάδων προγόνων, οπότε μου προέκυψε μία σχετική ευκολία στην διήγηση ιστοριών, άσε που μου αρέσει τρελά...να έχω την αίσθηση ότι κουβεντιάζουμε παρέα με ένα φλυτζάνι τσαϊ ή καφέ κι εγώ σας έχω πάρει μονότερμα και λέω...λέω τα δικά μου χωρίς σταματημό...και δεν το λες αυτό "κουβεντιάζω" αλλά τέλος πάντων , μάλλον το "πονοκεφαλιάζω" ταιριάζει αν και δεν είμαι φλύαρη γενικά, μόνο με τις ιστορίες παρασύρομαι και γίνομαι σπάταλη στις λέξεις... Χαίρομαι που σου άρεσε....Καλό βράδυ

      Διαγραφή
  9. Και τον δικό μου θαυμασμό Κλαυδία μου για την πολύ όμορφη ιστορία!
    Εξαιρετική γραφή που δεν κουράζει αλλά αντίθετα ξεδιπλώνεται όμορφα και η αφηγηματική δεξιοτεχνία σου συγκινεί.
    Τα αντικρουόμενα συναισθήματα οδηγούν σε όχι πολύ μακρινές εποχές όπου αγάπη, μίσος, συχώρεση είχαν τη βαρύτητα μιας υπέρτατης ανάγκης για ζωή. Ευτυχώς με αίσιο τέλος.
    Το απόλαυσα!
    Συγχαρητήρια!
    Όμορφο και το θέμα της Ρένας.
    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννίκα μου η αληθινή ζωή δημιουργεί τα πιό ευφάνταστα σενάρια, είναι εύκολο να ανασύρει κανείς μνήμες και να αφηγηθεί αληθινές ιστορίες ανθρώπων....και μέσα σάυτά τα βιώματα θα υπάρχει πάντα σχεδόν, η αγάπη, το μίσος, ο πόνος, το δάκρυ, η χαρά και η συχώρεση....Χαίρομαι που το απόλαυσες !!! Ελπίζω και η Ρένα να εμπνευσθεί όμορφα από την φωτό και τη λέξη που επέλεξα γιά εκείνη...Σε φιλώ

      Διαγραφή
  10. Κλαυδια μου μια ακομη αποδειξη αυτη η συμμετοχη σου πως οταν σου δωσουν το κινητρο γραφεις αγγελους..μας εβαλες με τοση αλ΄ληθεια στις ζωες των ηρωων σου που.. στο τελος εγραψες οτι ειναι και αληθινες ιστοριες μας κρατησαν το ενδιαφερον μεχρι την τελευταια παραγαφο φιλεναδα..πόσες ιστοριες ανθρωπων!!! υπαρχουν γονεις και γονεις φιλη μου και αυτο μας τον εδωσες με τον δικο σου τροπο..υπεροχη συμμετοχη ...
    η φωτογραφια που επελεξες για την Ρενα μας...σιγουρα θα της φερει ωραια εμνευση με το θεμα της..καλη επιτυχια ..
    Να εισαι καλα Κλαυδια μου καλη συνεχεια σε οτι κανεις.. φιλω σε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα μου ανασύροντας αναμνήσεις , στέκομαι σ΄αυτές που με έχουν συγκινήσει περισσότερο....κι αυτές είναι οι αληθινές ιστορίες που βίωσαν άτομα υπαρκτά...Γονείς, παιδιά, οικογένειες με ζωές γεμάτες ταλαιπωρίες, πόνο, προβλήματα μαζί με χαρές, επιτυχίες, ευλογημένη δικαίωση...Η επιλογή μου γιά την Ρένα μας, νομίζω ότι θα την εμπνεύσει όμορφα. Σε φιλώ

      Διαγραφή
  11. Αγαπημένη μου Κλαυδία, ξαπλωμένη και μισοκοιμισμένη άνοιξα και είδα την συμμετοχή σου! Αμαν..είπα..μεγάλο είναι και νυστάζω..μα ας διαβάσω την αρχή! Έφθασα στη μέση και η νύστα είχε πάει περίπατο..αχ! τι θα γίνει μετά λίγο ακόμη; υπέροχο, τόσοι χαρακτήρες μπροστά μας..θαυμάσιος ο λόγος και η σκέψη σου. Ευχαριστώ για την δόση καφείνης..ώρα 11.29

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεωργία μου σε ξενύχτησα αλλά το έχω το κουσούρι....είμαι ασυγκράτητη στις λέξεις, πληθωρική σε όλα μου, ακόμη και όταν πρόκειται να διηγηθώ μία ιστορία....Τουλάχιστον σε αποζημίωσα ελπίζω,παρά την δόση καφεϊνης, με έναν ελαφρύ και ευχάριστο ύπνο....Τα φιλιά μου

      Διαγραφή
  12. Εξαιρετική όπως πάντα,Κλαυδία μου!!! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι Μαρία μου που σου άρεσε η ιστορία μου...αν και μακροσκελής, ελπίζω να μην σε κούρασε...Να είσαι καλά

      Διαγραφή
  13. Γεια σου Κλαύδιά μου. Εγώ πάλι σκάλωσα στα εντυπωσιακά ονόματα των χαρακτήρων. Δεν ξέρω αν είναι τα πραγματικά τους αλλά είναι ονόματα που ίσως και να μη τα έχω συναντήσει ποτέ.

    Διάλεξες πολύ ωραία θέμα για τη Ρένα. Ανυπομονώ να δω πώς θα το αποδώσει.

    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Christi μου καλώς ήρθες στο σπιτικό μου. Η αλήθεια είναι ότι με τα ονόματα έχω μιά διαστροφή, ίσως επειδή κι εγώ έχω ένα ασυνήθιστο όνομα....πάντως ο φιλικός και συγγενικός μου κύκλος με τροφοδοτεί ακατάπαυστα, οπότε δεν προβληματίζομαι και πολύ...Είμαι βέβαιη ότι η Ρένα θα εμπνευστεί όμορφα από την φωτό και την λέξη που επέλεξα....Φιλιά

      Διαγραφή
  14. Σαν να ξεφύλισσα το άλμπουμ και είδα όλους τους πρωταγωνιστές της ιστορίας σου σε στιγμές καθημερινές όπως περιγράφεις. Το ήξερα ότι θα μας μάγευες, υπέροχη η συμμετοχή σου. Και χαίρομαι πολύ που είναι αληθινές ιστορίες. Σ'ευχαριστώ γι αυτό που διάβασα.
    Εύχομαι καλή επιτυχία στη Ρένα μας.Η εικόνα που της δίνεις θα της φέρει έμπνευση σίγουρα
    Καλημέρα όλη μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ενα άλμπουμ μνήμης ξεφύλλισα κι εγώ Αννα μου και ανέσυρα τις ιστορίες που βίωσαν άνθρωποι του κοντινού και μακρινού μου παρελθόντος, γνωστοί, φίλοι, γείτονες....Χαίρομαι που με την συρραφή των διαφορετικών βιωμάτων, κατάφερα να κάνω μαγευτική την ιστορία μου....η φωτό που επέλεξα γιά την Ρένα μας , νομίζω ότι θα την εμπνεύσει όμορφα.... Σε φιλώ

      Διαγραφή
  15. Κλαυδία μου με παρέσυρες με τούτο το βιωματικό αφήγημα σε μια όμορφη περιπλάνηση στη ζωή των ηρώων που με τόσο γλαφυρό τρόπο περιέγραψες.
    Η φωτογραφία που διάλεξες για την Ρένα πολύ δυνατή και είμαι σίγουρη πως θα διαβάσουμε άλλη μια όμορφα ιστορία.
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελένη μου χαίρομαι που το βιωματικό μου αφήγημα σας παρέσυρε και σας ευχαρίστησε...η εικόνα γιά την Ρένα προέκυψε αβίαστα και σχεδόν μαγικά...αναζητώντας εικόνα γιά το γλυπτό της ηρωϊδας μου, αυτό βρέθηκε ξαφνικά μπροστά στα μάτια μου !!!Ελπίζω να την εμπνεύσει όμορφα...Καλό βράδυ !!!

      Διαγραφή
  16. Εγώ είδα το απόσπασμα ενός σπουδαίου μυθιστορήματος στο κείμενό σου Κλαυδία μου. Έχεις πολύ ταλέντο στο γράψιμο, δεν σκάλωσα πουθενά, ο λόγος έρεε σαν νεράκι, οι εικόνες πολύ αληθινές, ζωντανές μπροστά μου, σχεδόν θεατρικές. Μου άρεσε πάρα πολύ και θα έλεγα να συνεχίσεις να γράφεις, αν δεν το κάνεις ήδη.
    Συγχαρητήρια για την συμμετοχή σου. Ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη για μένα.
    Μπράβο σου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου οι ζωές κάποιων ανθρώπων είναι πραγματικά μυθιστορηματικές κι εγώ δεν έκανα τίποτα περισσότερο, από το να εντάξω κομμάτια τους στην ιστορία μου...ενδεχομένως να έχω μία ευχέρεια στην αφήγηση, προγονική κληρονομιά, όμως γιά να γράψει κανείς θέλει κόπο, χρόνο και αφοσίωση... Γράφω τις ιστορίες μου στα όμορφα δρώμενα της μπλοκογειτονιάς και μου είναι αρκετό....χαίρομαι που σου άρεσε....το Μπράβο σου το θεωρώ πολύ σημαντική επιβράβευση και σ΄ευχαριστώ πολύ...

      Διαγραφή
  17. Κλαύδια μου, διάβασα την ιστορία σου πολλές φορές, όχι μόνο γιατί μου άρεσε πάρα πολύ, αλλά για να σε "ακούω" να τη διηγήσε με τον μοναδικό σου τρόπο.
    Ναι αλήθεια σου λέω.
    Επειδή είχα τη χαρά να απολαύσω ξενάγηση στην Αθήνα με σενα ξεναγό, κάθε φορά που διαβάζω αυτά που γράφεις, ανασύρω από τη μνήμη μου τον ήχο της φωνής σου και τον τρόπο που τα αφηγήσε.
    Βέβαια κράτησα σημειώσεις για να βρω άκρη με τόσα ονόματα 😁 όπως κάνω κι όταν διαβάζω ένα βιβλίο.
    Χάρη στη Μαίρη απολαμβάνουμε αυτές τις ωραίες ιστορίες.
    Είχα αγωνία για τη φωτογραφία και τη λέξη που θα διάλεγες για μένα.
    Δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη.
    Σ ευχαριστώ πολύ.
    Τώρα έχω αγωνία να βάλω σε τάξη όλα όσα έχω στο μυαλό μου και να γράψω μια ιστορία αντάξια με αυτές που γράφετε όλοι εσείς.
    Σε φιλώ και σου εύχομαι καλό ΠΣΚ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρένα μου έχω οικογενειακό ιστορικό στην αφήγηση και τα δρώμενα της μπλοκογειτονιάς μου δίνουν την ευακαιρία να εξασκούμαι.....Το χαίρομαι πραγματικά και αισθάνομαι τεράστια ικανοποίηση να μοιράζομαι τις ιστορίες μου με τους φίλους μου....Σε μπέρδεψα με τα ονόματα....ξεπηδάνε όμως τόσο αυθόρμητα και βαφτ'ιζουν τους ήρωές μου, άσε που στην προκειμένη περίπτωση, επειδή πρόκειται γιά αληθινές ιστορίες ανθρώπων που δεν βρίσκονται πιά στη ζωή, χρησιμοποίησα πολλά από τα πραγματικά....Η φωτό και η λέξη που επέλεξα γιά σένα προέκυψαν μαγικά...όταν έψαχνα γλυπτό γιά τη ¨Δωρεά" της ηρωίδας μου...εμφανίστηκε αυτή η εικόνα μπροστά μου, χωρίς να χρειαστεί να ψάξω γιά οτιδήποτε άλλο...Σε φιλώ Ρένα μου, είμαι βέβαιη ότι θα γράψεις μία θαυμάσια ιστορία και θα μας συγκινήσεις, καλό ΠΣΚ

      Διαγραφή
  18. Κλαυδία μου, περνώ κι εγώ (σαν τελευταία των Μοϊκανών) να καταθέσω το θαυμασμό μου για την ιστορία που μας έδωσες! Για τον τρόπο που το έκανες με σεβασμό στα πρόσωπα και τις καταστάσεις που διαδραματίστηκαν. Με συγκίνησε η αγάπη με την οποία διαχειρίστηκες όλα τα γεγονότα με ματιά ακρίβειας και ευαισθησίας!
    Μπράβο σου, σ' ευχαριστώ που μας έκανες κοινωνούς ενός τέτοιου θησαυρού!
    Ωραία και η φωτογραφία για τη Ρένα! Δίνει αφορμή για μια εξίσου όμορφη συνέχεια στο δρώμενο!
    Σε φιλώ γλυκά
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνα μου υπάρχει μιά σχετική ευκολία όταν το "σενάριο" είναι αληθινό, βιωμένο από ανθρώπους γνώριμους...αφηγήθηκα απλά τις ιστορίες τους που με έχουν στιγματίσει...και χάρηκα που το μοιράστηκα μαζί σας, τώρα που οι πρωταγωνιστές τους δεν βρίσκονται πιά στη ζωή...Η Ρένα είναι σίγουρη ότι θα μας χαρίσει μία εκπληκτική ιστορία και ανυπομονώ. Καλό ΣΚ , πολλά φιλιά !!!

      Διαγραφή
  19. Με ρούφηξε η ιστορία σου και χάρηκα που την άφησα να με συνεπάρει! Είχε μια ροή τέτοια, που ένιωσα ότι πίναμε καφέ και μου διηγούσουν αληθινά γεγονότα. Όταν έφτασα στο τέλος, και διάβασα πως οι καταγραφές σου, αφορούσαν αληθινά γεγονότα, κατάλαβα πως η εντύπωση που είχα, ήταν κατά το ήμισυ σωστή-ο καφές έλειπε! χαχα
    Σε ευχαριστούμε για όσα μοιράστηκες μαζί μας και πολλά πολλά μπράβο για την υπέροχη συμμετοχή.
    Σε φιλώ γλυκά Κλαυδία μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνα μου οι περισσότερες αληθινές ιστορίες ....είναι πέρα από κάθε φαντασία και είναι συναρπαστικές στην αφήγησή τους. Τις συγκεκριμένες , βρέθηκε ο τρόπος, χάρη στο δρώμενο της Μαρίας μας, να τις μοιραστώ μαζί σας και το απόλαυσα πραγματικά, εννοείται ότι παρέα με καφεδάκι θα ήταν τέλεια....ελπίζω να γίνει κι αυτό κάποια στιγμή. Πολλά φιλιά Μαρίνα μου

      Διαγραφή
  20. Κλαυδία μου η ιστορία σου μ' άρεσε πολύ!!! Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου!
    Πολλές blogers δεν γνωρίζω και μαθαίνω εκ των υστέρων τα ωραία δρώμενα.

    Καλό Κυριακάτικο βράδυ και χαρούμενη, δημιουργική εβδομάδα από αύριο! Φιλάκια πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαίρη μου γίνονται πολλά ωραία στις μποκογειτονιές, απλά είναι δύσκολο να τα παρακολουθήσουμε όλα....εγώ έχω επικεντρωθεί στο Παιχνίδι των λέξεων της Μαρίας και την Φωτοσυγγραφική σκυτάλη της Μαίρης...αλλά υπάρχουν πολλά αξιόλογα που αξίζει να παρακολουθήσει κανείς...Σ΄ευχαριστώ γιά την επίσκεψη και το σχόλιο...Σε φιλώ

      Διαγραφή
  21. Έναν ολόκληρο κόσμο ύφανες εδώ μπροστά μας, με το απαράμιλλο χάρισμά σου να δημιουργείς χαρακτήρες, έστω κι αν υπήρξαν αληθινοί, το χάρισμα τού "χτισίματος" μιας ιστορίας, παραμένει! Καλημερούδια και καλή Κυριακή! Υ.Γ Καλή επιτυχία στη Ρένα με ένα άκρως επίκαιρο θέμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πετράδι μου εσύ έχεις το ξεχωριστό χάρισμα να μας ταξιδεύεις....τόσο ζωντανά και τόσο γλαφυρά, εγώ το παλεύω με τις αφηγήσεις, άλλες φίλες με την ζωγραφική, τις κατασκευές...μακάρι όλοι να αξιοποιούμε τα χαρίσματά μας, να τα εξελίσσουμε και να αντλούμε χαρά και ικανοποίηση που διαχέεται γύρω μας...Η Ρένα έγραψε μία υπέροχη ιστορία...

      Διαγραφή
  22. Κλαυδία μου με συνεπήρε η άμεση αφήγησή σου!
    Πολλά μπράβο για την εξαιρετική συμμετοχή σου!

    φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, χάρηκα που μοιράστηκα μαζί σας, τις αληθινές ιστορίες ανθρώπων, τώρα που οι πρωταγωνιστές τους δεν βρίσκονται πιά στη ζωή....

      Διαγραφή