Τι εστί
βερίκοκο……
Εγώ : Πετάγομαι
στο Μάρκετ, έχει προσφορά τα βερίκοκα σήμερα…θέλουμε τίποτα άλλο :::
Ο
σύζυγος : Πάρε κι ένα λευκό κρασί….
Η
θυγατέρα : Πάρε καρπούζι καλύτερα, πιο δροσιστικό….
Εγω :
Βερίκοκα θα πάρω, για γλυκό….
Ο
σύζυγος : Τι τα θέλεις τα γλυκά χριστιανή μου, πόσο θέλεις να φτάσει το ζάχαρο
;;;
Η θυγατέρα
: Πέραν αυτού ρε μάνα , αφού δεν τόχεις με τα γλυκά….
Εγώ : Πήρα
την τέλεια συνταγή και οδηγίες βήμα-βήμα από τη Βιολέττα…
Ο
σύζυγος: Η Βιολέττα καταπιάνεται μ΄αυτά από γεννησιμιού της, μέσα στο
Ζαχαροπλαστείο του παππού της γεννήθηκε, εσύ μόνο αποτυχημένα πειράματα ζαχαροπλαστικής κάνεις , είσαι η Αλχημίστρια της πλάκας…
Η
θυγατέρα : Τς τς . τς...ο Κοέλιο, εκτός από τον Αλχημιστή…πρέπει να σε γνωρίσει για να γράψει και την Αλχημίστρια της πλάκας ;;; Siquel !!!
Εγώ :
¨Οϊ όϊ …. Θα το πάθω το εγκεφαλικό !!!Ενα γλυκάκι της εποχής
είπα να κάνω και ξεσπαθώσατε…..
Η
θυγατέρα : Αφού δεν τόχεις ρε μάνα με τα γλυκά….για γλυκό του κουταλιού ξεκινάς
και στην καλύτερη καταλήγεις σε μαρμελάδα….
Ο
σύζυγος : Δύο ραβδομπλέντερ έχεις κάψει….
Εγώ :
Και λοιπόν ;;; Την Πάστα Φλώρα μου με τη σπιτική μαρμελάδα, μια χαρά την
περιδρομιάζετε….
Η
θυγατέρα : Ε τότε κάνε μαρμελάδα, να
σου φύγει το ντέρτι…μην παραμυθιάζεσαι ότι θα καταφέρεις το γλυκό….
Ο
σύζυγος : Ούτε μαρμελάδα να κάνεις, εγώ σου ζητώ μελιτζανοσαλάτα δυό βδομάδες
τώρα, και όλο θα δούμε και θα δούμε μου λές….
Εγώ : Για
να σας πώ, στο κάτω κάτω δεν σας πέφτει λόγος, ότι θέλω θα κάνω, με
αποσυντονίσατε …..πρέπει να πάρω ζάχαρη και ξυνό…
Η
θυγατέρα : Τι ξυνό καλέ ….να μας πεθάνεις
θες ;;; Η Μήδεια που δηλητηρίασε τα παιδιά της ….
Ο σύζυγος
: Τα έσφαξε….άλλο και τούτο , ξινή μαρμελάδα ;;;Ολο πρωτοτυπίες είσαι,
πειραματόζωα μας έχεις κάνει….
Εγώ:
Μωρέ τι κάθομαι και σας ακούω, το γλυκό θα το φτιάξω και ούτε θα το δοκιμάσετε
!!! Θα παρακαλάτε και θα σας αγνοώ ::: Θα βουλώσω τ΄αυτιά μου , σαν τον Οδυσσέα
!!!
Η
θυγατέρα : Πότε βούλωσε τ΄αυτιά του ο Οδυσσέας, κάθε μέρα μιλάμε στο VIBER, μια χαρά είναι….
Ο
σύζυγος : Δεν εννοεί τον ξάδελφό σου, τον αρχαίο Οδυσσέα εννοεί….
Η
θυγατέρα : Α καλά….έχει μια μανία η μαμά
με τους αρχαίους, ξέρει κάτι λεπτομέρειες….
Εγώ: Ασε
με τώρα μην αρχίσω με τα σχολεία σας και την εκπαίδευσή σας…..την
χρυσοπληρωμένη Δωρεάν Παιδεία της άγνοιας….
Ο
σύζυγος: ΄Αστο αυτό το θέμα , να χαρείς,
θα συγχιστούμε…Δεν παίρνεις και μελιτζάνες….φλάσκες ;
Η
θυγατέρα: Αν πάρεις μελιτζάνες, να κάνεις κανένα μουσακά, αρέσει και στις φίλες
μου. Αυτόν μάλιστα , τον πετυχαίνεις !! ! Θα καλέσω τα κορίτσια για φαγητό !!!
Εγώ : Ξέχνα
το χρυσό μου. Εγώ μ΄αυτές τις θερμοκρασίες, δεν ανάβω φούρνο….
Ο
σύζυγος: Η μελιτζανοσαλάτα δεν θέλει φούρνο….αν δεν απατώμαι…
Εγώ: Από
δω το έχεις, από κεί το έχεις….στη μελιτζανοσαλάτα το πάς. Δεν σου υπόσχομαι….ή
μάλλον αν βοηθήσεις να ξεκουκουτσιάσουμε τα βερύκοκα….κάτι μπορεί να γίνει….
Η
θυγατέρα: Είσαι αποφασισμένη δηλαδή ;;; Πάντως και μαρμελάδα να καταλήξει, εγώ
θα είμαι cool….
Ο
σύζυγος : Εσύ θα είσαι στο google ή στο FB, αυτό είναι σίγουρο….
Εγώ : Λοιπόν
πάω , να δούμε τι βερίκοκα θα βρώ…..δεν
κάνουν όλα για γλυκό ξέρετε….
Ο σύζυγος: Τώρα που το λές, διάβαζα τις προάλλες …..
«Το βερίκοκο είναι λέξη που έχει περάσει από σαράντα κύματα.
Η σημερινή του επιστημονική ονομασία, στα λατινικά, είναι Prunus armeniaca, παναπεί ‘αρμένικο δαμάσκηνο’ αλλά δεν είναι ούτε δαμάσκηνο ούτε αρμένικο. Οι εγκυκλοπαίδειες λένε πως πατρίδα του ήταν η Κίνα, αλλά είναι γεγονός πως οι αρχαίοι Έλληνες και Ρωμαίοι το γνώρισαν (από τις εκστρατείες του Μεγαλέξαντρου ή από τον Λούκουλλο) σαν είδος εισαγόμενο από την Αρμενία κι έτσι τα βερίκοκα τα είπαν armeniaca, αρμενιακά. Κι επειδή το βερίκοκο ωριμάζει νωρίτερα από άλλα παρόμοια φρούτα σαν το ροδάκινο, το είπαν praecoquium, πρώιμο. Η λέξη πέρασε και στα ελληνικά και οι δυο ονομασίες συνυπήρξαν για καιρό, αρμενιακά και πραικόκια (που το γράψαν και με δύο κάπα, πραικόκκια, παρετυμολογία με το κόκκος, που βαστάει ακόμα).
Διαβάζοντας τους διάφορους γιατρούς συγγραφείς της ελληνιστικής εποχής και της ύστερης αρχαιότητας, βλέπει να χρησιμοποιούνται για τα βερίκοκα οι εξής ονομασίες:
πραικόκκια, πρεκόκια, προκόκια, βρεκόκια, βερεκόκια, βερικόκκια, βερίκοκκα.
Αν αφήσουμε απέξω το «προκόκια», η αλυσίδα της εξέλιξης της λέξης διαγράφεται αρκετά καλά. Κι έτσι, από τα πραικόκκια που οι έλληνες της ελληνιστικής εποχής τα αντιλαμβάνονταν σαν λέξη λατινική, φτάσαμε στα βερίκοκκα. Τώρα, αν θέλετε μπορείτε να παραλείψετε τις επόμενες δύο παραγράφους που αφορούν μπερδεμένες λεπτομέρειες.
Πρέπει όμως να πω ότι άλλοτε μεν τα «πραικόκκια» θεωρούνται συνώνυμα των Αρμενιακών, κι άλλοτε σαν άλλο είδος. Ο Γαληνός για παράδειγμα, σε ένα του έργο λέει οὔτε τῶν μήλων τῶν Περϲικῶν οὔτε τῶν Ἀρμενίων ἃ δὴ πρεκόκια καλοῦϲι Ῥωμαῖοι (άρα συνώνυμα), αλλού όμως λέει πως τα πραικόκκια είναι καλύτερα από τα αρμενιακά, και πως οι καθαρολόγοι της εποχής του που δεν θέλουν να τα πουν πραικόκκια (μάλλον επειδή ήταν ξενόφερτος όρος) τα λένε και τα μεν και τα δε αρμενιακά: ἔϲτι μὲν οὖν ἀμείνω τὰ πραικόκκια καλούμενα τῶν Ἀρμενιακῶν. ὅϲοι δὲ φεύγουϲι τὴν τῶν πραικοκκίων προϲηγορίαν, Ἀρμενιακὰ μῆλα καλοῦϲιν ἀμφότερα, τινὲϲ δ’ Ἀρμένια διὰ τεττάρων ϲυλλαβῶν, οὐ πέντε.
Και ο Διοσκορίδης τα θεωρεί συνώνυμα, τα αρμενιακά και τα βρεκόκκια: τὰ δὲ μικρότερα, καλούμενα δὲ Ἀρμενιακά, Ῥωμαιστὶ δὲ βρεκόκκια, εὐστομώτερα τῶν προειρημένων ἐστίν, ενώ ο Ορειβάσιος σ’ έναν κατάλογο καρπών τα βάζει το ένα δίπλα στο άλλο, σαν να είναι διαφορετικά: ἀμύγδαλα, πιστάκια, κοκκύμηλα, περσικά, ἀρμενιακά, πραικόκκια, ἐλαῖαι…. Ποιο είναι αυτό το «άλλο φρούτο» που το έλεγαν αρμενιακό χωρίς να είναι το βερίκοκο, δεν ξέρω. Το αστείο είναι πως αυτός ο κατάλογος υπάρχει και σε μεταγενέστερο κείμενο: ἀμύγδαλα, πιστάκια, δαμάσκηνα, ῥοδάκινα, μαζιζάνια, βερίκοκκα, ἐλαῖαι μαῦραι… όπου αυτά τα μαζιζάνια δεν ξέρω τι είναι, ίσως είναι οι μελιτζάνες αλλά αταίριαστες μοιάζουν στον συγκεκριμένο κατάλογο. Αλλά έχω ξεστρατίσει πολύ από την αφήγησή μου και επανέρχομαι τάχιστα.
Έχουμε φτάσει στο βερεκόκκιο ή βερικόκιο της ύστερης αρχαιότητας. Τη λέξη τη δανείζονται οι άραβες, ως μπαρκούκ, ή μάλλον αλ-μπαρκούκ με το άρθρο κι έχει σημασία εδώ το άρθρο, διότι έτσι περνάει η λέξη στα ισπανικά με την κατάκτηση της Ισπανίας από τους Άραβες: albaricoque, και από εκεί στα καταλάνικα abercoc, στα γαλλικά abricot, στα αγγλικά apricot.
Το αστείο είναι ότι αφού διαδόθηκε η λέξη σε όλη την Ευρώπη, το barquq στις αραβικές χώρες άλλαξε σημασία και σήμερα σημαίνει ‘δαμάσκηνο’, ενώ το βερίκοκο λέγεται μισμίς. Στα ελληνικά έχουμε κι άλλες ονομασίες για τα βερίκοκα. Τα λέμε «καϊσιά», που είναι τουρκικό δάνειο (kaysi). Η ρουμάνικη, η βουλγάρικη και η σερβική (-κροατική-βοσνιακή) λέξη για τα βερίκοκα είναι επίσης δάνειο από το kaysi. Σε κάποια παλιά ιντερνετική λίστα ήταν ένας φίλος Καϊσίδης, ενώ στο στρατό είχα γνωρίσει έναν Βερυκοκκίδη. Θαρρώ πρόκειται για το ίδιο επίθετο, μόνο που οι πρόσφυγες πρόγονοι του δεύτερου πήγαν σε πιο δραστήριο ληξίαρχο.
Επίσης, τα βερίκοκα τα λένε, π.χ. στη Θράκη, ζερντέλια ή ζαρταλούδια ή ζέρδελα (ή άλλες παραλλαγές). Όλα αυτά είναι από τα τούρκικα επίσης, zerdali, λέξη που προέρχεται από τα πέρσικα, όπου zardalu είναι το βερίκοκο, κατά λέξη, το «κίτρινο δαμάσκηνο» (zar ο κίτρινος).
Οι χώρες γύρω από τη Μεσόγειο παράγουν πολλά βερίκοκα –σε μια βικιπαίδεια βρίσκω πρώτη σε παραγωγή την Τουρκία και την Ελλάδα πέμπτη στον κόσμο. Λέγανε παλιά πως τα καλύτερα βερίκοκα είναι της Συρίας, υπάρχει δε και η τούρκικη παροιμία «bundan iyisi Şam’da kayısı», που λέγεται για κάτι πολύ καλό: το μόνο καλύτερο απ’ αυτό είναι ένα καϊσί από τη Δαμασκό.
Η θυγατέρα : Μπαμπά μας πέθανες….
Εγώ : Η τώρα ή ποτέ !!! Εφυγα !!!
Επίλογος
!!! Μετά από αποτυχημένες προσπάθειες χρόνων, η επιχείρηση με τη «σωστή»
συνταγή και τις οδηγίες βήμα-βήμα, είχε αίσια έκβαση και λαμπρό αποτέλεσμα !!!
3 βάζα
χρυσοπορτοκαλένιο γλυκό βερύκοκο με αμυγδαλάκι καβουρδισμένο !!! Μαγεία !!!
Βιολέττα
σ΄ευχαριστώ !!!
ΥΓ.
Σύζυγος και θυγατέρα ξερογλείφονται ακόμη…μετά από μία και μόνη , γευστική
δοκιμή, τα βάζα τα έκρυψα και δεν τα έχουν ανακαλύψει ακόμη !!!Ούτε πρόκειται
δηλαδή ….Η Αλχημίστρια της πλάκας, πήρε την εκδίκησή της…
ΥΓ, Η
περιβόητη μελιτζανοσαλάτα, παρουσιάστηκε στο Κυριακάτικο τραπέζι και έγινε ανάρπαστη….
Πηγή για
το κείμενο περί ετυμολογίας του βερίκοκου : https://sarantakos.wordpress.com/2009/06/08/barquq/
Μερικά από τα σπουδαιότερα οφέλη που προσφέρουν τα βερίκοκα, είναι τα ακόλουθα:
- Κάνει καλό στην αναιμία: Η περιεκτικότητά του σε σίδηρο (5% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης στα 2 βερίκοκα) μπορεί να δράσει βοηθητικά σε όσους πάσχουν από αναιμία. Ακόμη, η μικρή αλλά σημαντική περιεκτικότητα του φρούτου σε χαλκό, βοηθάει το σίδηρο να διατεθεί σε όλο το σώμα.
- Καταπολεμά τη δυσκοιλιότητα: H κυτταρίνη και η πηκτίνη που συναντάμε στα βερίκοκα αποτελούν ήπιας μορφής καθαρτικά και φέρνουν αποτελέσματα σε όσους πάσχουν από δυσκοιλιότητα. Η κυτταρίνη, συγκεκριμένα, βοηθάει στην κινητικότητα του εντέρου, ενώ η πηκτίνη απορροφά και κατακρατά νερό, συντελώντας έτσι κι αυτή στην καλύτερη λειτουργία του εντέρου.
- Βοηθά την πεπτική λειτουργία: Λόγω του ότι παρουσιάζει αλκαλική αντίδραση στο πεπτικό σύστημα, το βερίκοκο μπορεί να συμβάλει στην καλύτερη πέψη, ενώ εξαιρετικά βοηθητικές είναι και οι φυτικές του ίνες, που βοηθούν στην πρόληψη της δυσκοιλιότητας και άλλων πεπτικών διαταραχών. Κάποιοι ειδικοί, μάλιστα, συστήνουν να τρώτε ένα βερίκοκο πριν το φαγητό, για καλύτερα αποτελέσματα.
- Ευεργετεί την όραση: Η έλλειψη της βιταμίνης Α μπορεί να προκαλέσει κακή νυχτερινή και γενικότερα αποδυναμωμένη όραση, ενώ αντιθέτως η επαρκής λήψη της βιταμίνης (στην οποία είναι πλούσιο το βερίκοκο) μπορεί να διατηρήσει την υγεία της όρασής μας (αποτρέποντας την εμφάνιση εκφύλισης της ωχράς κηλίδας ή του καταρράκτη στο μέλλον) ή ακόμη και να τη βελτιώσει σε ορισμένες περιπτώσεις.
- Ρίχνει τον πυρετό: Κι όμως! Σε περίπτωση που ο πυρετός σας… χτυπήσει την πόρτα εν μέσω άνοιξης ή καλοκαιριού, το βερίκοκο μπορεί να σας δώσει τη λύση. Πολτοποιήστε μερικά βερίκοκα μαζί με μέλι και νερό και πιείτε το χυμό τους. Θα σας ενυδατώσει, θα σας χαρίσει απαραίτητα θρεπτικά συστατικά και θα μειώσει τις τοξίνες του σώματος.
- Μειώνει τη χοληστερίνη: Το αρωματικό αυτό φρούτο είναι πλούσιο σε βήτα-καροτίνη, η οποία μετατρέπεται σε βιταμίνη Α και παίζει σημαντικό ρόλο στην υγεία της καρδιάς, καθώς καταπολεμά τις ελεύθερες ρίζες, μειώνει την LDL (κακή) χοληστερόλη κι έτσι μας προστατεύει από μελλοντικό έμφραγμα του μυοκαρδίου ή εμφάνιση στεφανιαίας νόσου.
- Βελτιώνει την επιδερμίδα: Η βήτα-καροτίνη, και πάλι, γνωστή και ως προβιταμίνη Α που μετατρέπεται σε βιταμίνη Α στο σώμα μας, είναι σημαντική και για την υγεία του δέρματός μας. Ο λόγος είναι ότι παίζει σημαντικό ρόλο στη βελτίωση και την ανάπτυξη ιστών, καταπολεμώντας τα εξανθήματα και βελτιώνοντας την υφή του δέρματος. Μάλιστα, από κάποιους ειδικούς συστήνεται η χρήση των φύλλων της βερικοκιάς: πάρτε το χυμό τους και εφαρμόστε τον σε ηλιακά εγκαύματα, στις φαγούρες, τα εκζέματα κ.ο.κ. για να ανακουφιστείτε.
Το κουκούτσι του βερίκοκου σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα;
Η Β17 που περιέχεται στο κουκούτσι του βερίκοκου, στα πικραμύγδαλα και τα αμύγδαλα. Έχει παρατηρηθεί ότι η αμυγδαλίνη (βιταμίνη Β17) έχει κάποια (ευεργετική για τον άνθρωπο) δράση πάνω στα καρκινικά κύτταρα. Ωστόσο δεν θεωρείται φάρμακο κατά του καρκίνου, όταν αυτός έχει ήδη εκδηλωθεί. Σύμφωνα με τους επιστήμονες η χρησιμοποίηση της αμυγδαλίνης( Β17) είναι περισσότερο προληπτική παρά θεραπευτική. Πιστεύεται ότι η χρόνια ανεπάρκεια σε αμυγδαλίνη ( Β17) οδηγεί σε μείωση της αντίστασης του οργανισμού στην ανάπτυξη κακοήθειας. Από την άλλη δεν έχουν παρατηρηθεί παρενέργειες από κατανάλωση μεγάλων δόσεων αμυγδαλίνης( Β17). Παρόλα αυτά συνίσταται η μέγιστη πρόσληψη αμυγδαλίνης( Β17) να μην υπερβαίνει τα 3 γραμμάρια την ημέρα.
Προτεινόμενος τρόπος κατανάλωσης
Αναζητήστε βερίκοκα τα οποία δεν είναι γδαρμένα, παραμορφωμένα, μουχλιασμένα ή ζαρωμένα. Αγοράστε μόνο ό,τι θέλετε να καταναλώσετε τις αμέσως επόμενες ημέρες. Προτού τα καταναλώσετε πρέπει να τα πλύνετε με άφθονο ζεστό νερό. Για μέγιστο όφελος, καλύτερα να τρώτε ξερά βερίκοκα. Έχουν μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε β-καροτένιο από ότι τα ωμά (J Agric Food Chem. 2005).
Ιδιαίτερη προσοχή όμως, στο χρώμα του φρούτου και περισσότερο στα αποξηραμένα βερίκοκα γιατί πολύ συχνά θειαφίζονται για να πάρουν ανοιχτό πορτοκαλί χρώμα αντί του φυσικού τους που είναι καφέ πορτοκαλί. Τα βερίκοκα που δεν ψεκάζονται με θειάφι είναι γευστικότερα από τα υπόλοιπα.
Φυσικά πριν την κατανάλωσή τους, πρέπει να τα ξεπλένεται με άφθονο νερό και κατά προτίμηση ζεστό. Προτιμάτε πάντα τα ώριμα βερίκοκα αλλά όχι τα ζαρωμένα καθώς και χωρίς γδαρσίματα.
Πηγή: http://medlabgr.blogspot.com/2013/06/blog-post.html#ixzz44Z57Wfgh
