Τρίτη 21 Ιουλίου 2015

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ: ΕΛΛΑΔΑ




Όλα στην Ελλάδα, βουνά, ποταµοί, θάλασσες, πεδιάδες, «ανθρωπίζουνται» και µιλούν στον άνθρωπο µια σχεδόν ανθρώπινη γλώσσα. ∆εν τον καταπλακώνουν, δεν τον τυραννούν, γίνουνται φίλοι του και συνεργάτες. Η θολή, ακαταστάλαχτη κραυγή της Ανατολής, περνώντας από το φως της Ελλάδας, καθαρίζει, ανθρωπίζεται, γίνεται λόγος. Η Ελλάδα είναι το φίλτρο που λαγαρίζει µε αγώνα πολύ το χτήνος σε άνθρωπο, την ανατολίτικη σκλαβιά σ’ ελευτερία και τη βάρβαρη µέθη σε νηφάλιο λογισµό. Να δώσει πρόσωπο στο απρόσωπο, µέτρο στην αµετρία, ισορροπώντας τις συγκρουόµενες τυφλές δυνάµεις, τέτοια η αποστολή της πολυβασανισµένης στεριάς και θάλασσας που λέγεται Ελλάδα.





Είναι αληθινή χαρά, πλούτος µεγάλος να τριγυρνάς την Ελλάδα. Τόσο το ελληνικό χώµα είναι ποτισµένο µε δάκρυα, ιδρώτα κι αίµα, τόσο τα Ελληνικά βουνά είδαν ανθρώπινον αγώνα, που ανατριχιάζεις λογιάζοντας πως στα βουνά ετούτα και τ’ ακρογιάλια παίχτηκε η µοίρα της λευκής φυλής. Παίχτηκε η µοίρα του ανθρώπου. Σίγουρα σ’ ένα από τ’ ακρογιάλια αυτά, τα γεµάτα χάρη και παιχνιδίσµατα, θα γίνηκε το θάµα της µετουσίωσης του ζώου σε άνθρωπο.

Γεµάτη µυστική αποστολή κι ευθύνη όχι µονάχα η γεωγραφική παρά κι η ψυχική τοποθέτηση της Ελλάδας, δύο ασίγαστα ρέµατα συγκρούονται στις στεριές της και στις θάλασσες, και να γιατί η Ελλάδα στάθηκε πάντα ένα σηµείο γεωγραφικό και ψυχικό ακατάπαυστα στροβιλισµένο. Η µοιραία αυτή τοποθέτηση επέδρασε θεµελιακά στην τύχη της Ελλάδας και του κόσµου.




Κοίταζα, οσφραινόµουν, άγγιζα της Ελλάδα, πεζοπορώντας, ολοµόναχος, µ’ ένα ραβδί από ελιά στο χέρι, µ’ ένα δισάκι στον ώµο. Κι όσο έµπαινε µέσα µου η Ελλάδα, τόσο ένοιωθα και πιο βαθιά πως η µυστική ουσία της Ελληνικής στεριάς και θάλασσας είναι µουσική. Κάθε στιγµή το Ελληνικό τοπίο, ενώ µένει το ίδιο, αλλάζει ανάλαφρα, κυµατίζει την οµορφιά του, ανανεώνεται. Έχει βαθιάν ενότητα και συνάµα ακατάπαυστα ανανεούµενη ποικιλία. Τάχα ο ίδιος ρυθµός δεν κυβερνάει και την Αρχαία τέχνη, που γεννήθηκε κοιτάζοντας, αγαπώντας, νογώντας και διατυπώνοντας τον ορατό γύρα της κόσµο;



Κοιτάχτε ένα Ελληνικό έργο της µεγάλης κλασικής εποχής, δεν είναι ακίνητο, µια αδιόρατη ανατριχίλα ζωής το διαπερνάει, παίζει σαν τις φτερούγες του γερακιού όταν σταθεί στην κορυφή του αγέρα και µας φαίνεται ακίνητο. Όµοια και το αρχαίο άγαλµα ζει, κινιέται αδιόρατα, συνεχίζοντας την παράδοση, ετοιµάζοντας τη µελλούµενη πορεία της τέχνης, ισορροπεί, σε αθάνατη µια στιγµή, την τρισυπόστατη ροή του καιρού.

Όταν ένας Έλληνας ταξιδεύει στην Ελλάδα, το ταξίδι του έτσι µοιραία µετατρέπεται σ’ επίπονη αναζήτηση του χρέους. Πώς να γίνουµε κι εµείς άξιοι των προγόνων, πώς να τη συνεχίσουµε, χωρίς να τη ντροπιάσουµε, την παράδοση της ράτσας µας; Μια αυστηρή ασίγαστη ευθύνη βαραίνει τους ώµους σου, βαραίνει τους ώµους όλων των ζωντανών Ελλήνων. Ακαταµάχητη µαγική δύναµη έχει το όνοµα, όποιος γεννήθηκε στην Ελλάδα έχει το χρέος να συνεχίσει τον αιώνιο Ελληνικό θρύλο.



Ένα Ελληνικό τοπίο δε δίνει σ’ εµάς τους Έλληνες µιαν αφιλόκερδη ανατριχίλα ωραιότητας, έχει ένα όνοµα το τοπίο – το λένε Μαραθώνα, Σαλαµίνα, Ολυµπία, Θερµοπύλες, Μυστρά – συνδέεται µε µιαν ανάµνηση, εδώ ντροπιαστήκαµε, εκεί δοξαστήκαµε, και µονοµιάς το τοπίο µετουσιώνεται σε πολυδάκρυτη, πολυπλάνητη ιστορία. Κι όλη η ψυχή του Έλληνα προσκυνητή αναστατώνεται. Το κάθε Ελληνικό τοπίο είναι τόσο ποτισµένο από ευτυχίες και δυστυχίες µε παγκόσµιο αντίχτυπο, τόσο γεµάτο ανθρώπινο αγώνα, που υψώνεται σε µάθηµα αυστηρό και δε µπορείς να του ξεφύγεις, γίνεται κραυγή, και χρέος έχεις να την ακούσεις.

Ζήσε με πάθος!


Παρασκευή 17 Ιουλίου 2015


ΧαλIλ ΓκιμπρAν: Να λυπAστε το έθνος που περιφρονεI το πAθος στ’ όνειρO του








Ένα πολύ διδακτικό και επίκαιρο απόσπασμα από το μεγάλο Χαλίλ Γκιμπράν και τον “Κήπο του Προφήτη”. Ας μας προβληματίσει αυτές τις δύσκολες μέρες που κάποιοι επιχειρούν να διχάσουν τον Ελληνικό λαό και ας μας κάνει να σκεφτούμε.

Φίλοι και συνοδοιπόροι μου,

Να λυπάστε το έθνος που είναι γεμάτο θρησκεία κι άδειο από πνευματικότητα.

Να λυπάστε το έθνος που φορά ένα ρούχο που δεν το έχει υφάνει, που τρώει ψωμί που δεν το έχει θερίσει και πίνει κρασί που δεν έχει τρέξει από το πατητήρι του.

Να λυπάστε το έθνος που αποκαλεί τον βίαιο άνθρωπο ήρωα, και βλέπει το λαμπροφορεμένο κατακτητή γενναιόδωρο.

Να λυπάστε το έθνος που περιφρονεί το πάθος στ’ όνειρό του, κι ωστόσο γίνεται σκλάβος στο ξύπνιο του.

Να λυπάστε το έθνος που δεν υψώνει τη φωνή του, παρά μόνο σαν βρίσκεται σε κηδεία΄ δεν υπερηφανεύεται, παρά μόνο μέσα στα δικά του αρχαία μνημεία και δεν ξεσηκώνεται παρά μονάχα όταν ο λαιμός του βρίσκεται ανάμεσα στο σπαθί και στην πέτρα.

Να λυπάστε το έθνος που έχει μια αλεπού για κυβερνήτη, ένα ταχυδακτυλουργό για φιλόσοφο, και έχει μπαλωματήδες και μίμους για καλλιτέχνες.

Να λυπάστε το έθνος που υποδέχεται το νέο του κυβερνήτη με σαλπίσματα και τον αποχαιρετά με γιουχαΐσματα για να καλωσορίσει και πάλι άλλον με σαλπίσματα.

Να λυπάστε το έθνος που οι σοφοί του έχουν σιωπήσει από χρόνια και οι γενναίοι του άνδρες ακόμη δεν έχουν απογαλακτιστεί.

Να λυπάστε το έθνος που είναι χωρισμένο σε κομμάτια, και που κάθε κομμάτι θεωρεί τον εαυτό του έθνος.


Τρίτη 7 Ιουλίου 2015

Μαρία Λιώτη και ΑΡΚΑΣ


H Μαρία Λιώτη, εύστοχη, ξεκάθαρη, επίκαιρη και απολαυστική , ξαναχτυπά:

   ΜΙΛΗΣΕ Ο ΥΠΕΡΟΧΟΣ  ΛΑΟΣ

-------------------------------------

Ειν' ευφυής ο Ελληνας και δεν παραπλανάται

και κάποιος αν διαφωνεί , πλάνην οικτράν πλανάται.

Με κλείσιμο των Τραπεζών, του άλλαξαν τα φώτα,

και μ΄ανεπίτρεπτες κραυγές,του κούφαναν τα ώτα.

 

Στα ΕΙ -ΤΙ-ΕΜ τον έστειλαν για εξήκοντα αργύρια

κι υπέμεινε καρτερικά συνωστισμού, μαρτύρια.

Ομως αυτός δε λύγισε, έδειξε ψυχραιμία

τις δυσκολίες βίωσε με σθένος κι ηρεμία.

 

Με δύναμη  απάντησε σ΄εταίρους και θεσμούς

λέγοντας ΟΧΙ ηχηρό, χωρίς ενδοιασμούς.

Μ΄αγάπη για τη χώρα του και τη δημοκρατία

αψήφησε τις απειλές και την τρομοκρατία.

 

Πορεύτηκε με μέθοδο, μυαλό και σωφροσύνη

και στις σωστές προσπάθειες εδειξ'  εμπιστοσύνη.

Ελπίζουμε τα πράγματα σιγά σιγά να στρώσουν

και των εταίρων οι καρδιές λίγο να μαλακώσουν.

 

Aγγέλα,κόρη πάστορα και του διαβόλου εγγόνα,

γίνε συ τώρα αρωγός σ΄' ενός λαού αγώνα

που υποφέρει και περνά του λιναριού τα πάθη

πληρώνοντας ο δύστυχος άλλων μεγάλα λάθη.

 

Ντάισελμπλουμ, και Σόιμπλε, Σούλτς και  Μοσχοβισί

αραιώστε λίγο με νερό του μίσους το κρασί.

Αλληλεγγύη εταιρική , πρέπει να επιδείξετε

και της Ευρώπης το καλό το πρόσωπο να δείξετε.

 

Απο Ευρωζώνη οι Ελληνες δεν θέλουνε να βγούνε

κι όσοι για GREXIT  ομιλούν, να πάνε να πνιγούνε.

----------------------------------------------------------------------------

Μαρία Λιώτη .

Με αγωνία


 Σε τι διαφέρει η κυβέρνηση από το οργανωμένο έγκλημα; Γιατί στην Ελλάδα νιώθεις σαν ταμπόν; Τι θα έλεγε το ποντίκι του υπολογιστή σ ένα κανονικό ποντίκι; Αυτές κι άλλες πολλές παράδοξες ερωτήσεις αναλαμβάνει να απαντήσει ο Αρκάς σ αυτό το μικρό αλμπουμάκι

Μια σειρά από σχόλια υψηλού χιούμορ για την πολιτική, την οικονομία και την κρίση. Μια ευφυής κοφτερή σάτιρα στα μέσα μαζικής επικοινωνίας, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στους μέσα σε όλα Έλληνες.

Γιατί, μπορεί η κρίση να μας έχει κάνει θηρία, αλλά τουλάχιστον είμαστε ΘΗΡΙΑ ΕΝΗΜΕΡΑ



 
 
 
 
 
 


.

.

.

.

.

.

.

.

.

 

 

Παρασκευή 3 Ιουλίου 2015

Στιχουργήματα επίκαιρα και εμπνευσμένα....!!!





Τη Μαρία Λιώτη δεν έχω την τιμή να τη γνωρίζω προσωπικά, όμως μόλις πριν λίγο καιρό έλαβα ένα μέηλ της, ένα μέηλ απρόσμενο, αλλά απίστευτα ενδιαφέρον, το άνοιξα από περιέργεια που εξελίχθηκε σε αυθόρμητο ενθουσιασμό και θαυμασμό. Αυτό το μέηλ έγινε η αρχή της γνωριμίας μου με  τη γραφή ένός εξαιρετικά ταλαντούχου, ενδιαφέροντος και  συγκροτημένου ατόμου.
Η Μαρία Λιώτη, γράφει υπέροχα σατιρικά ποιήματα και αυτοπροσδιορίζεται ως "ταπεινή στιχοπλόκος" !!! Εγώ θα την χαρακτήριζα ως καταπληκτική στιχοπλόκο κι εσείς θα βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα, διαβάζοντας τέσσερα από τα στιχουργήματά της, που παραθέτω , με θέμα την κατάσταση που βιώνουμε σαν χώρα καθώς και το "βιογραφικό της"που μου έστειλε σήμερα , κατόπιν παράκλησής μου,  για να γνωριστούμε καλύτερα. Με την έγκρισή της, έχω την τιμή και τη χαρά να τα μοιραστώ  μαζί σας :


"Τώρα, θα εκπλαγείς εάν σου παρουσιάσω το “πορτραίτο μου” , μου γράφει :

Είμαι η Μαρία Λιώτη-Τσιλίκα, (τίτλος επαγγελματικός) που αναφέρεται σε 23000 συμβόλαιά μου. Επί τριάντα επτά συναπτά ‘ετη, ασκούσα με συνέπεια το επάγγελμα της  Συμβολαιογράφου

Πειραιώς, στην οδό Κολοκοτρώνη αριθ 99. Ομως σύμφωνα με τον Κώδικα περί Συμβολαιογράφων, κάποια στιγμή, ολοκλήρωσα την καρριέρα μου

και αναγκαστικά εξήλθα του επαγγέλματος το οποίο το υπηρετούσα με πολλή χαρά και αγάπη.

Στα φοιτητικά μου χρόνια έγραφα τέτοια σατιρικά και διασκεδάζαμε με τις φίλες μου. Οταν όμως παντρευτηκα ένα Δικαστή, ο οποίος αποδέχτηκε τον εύθυμο χαρακτήρα μου, δεν με εμπόδισε ποτέ να λέω και να γράφω σαχλαμάρες, όμως

η  τυπική και δύσκολη εργασία που έκανα δεν μου άφηνε πολλά περιθώρια  για στίχους.

Θυμήθηκα τα νιάτα μου και άρχισα να γράφω όταν ήρθε μια υπάλληλος του Ταμείου Νομικών για τον τυπικό έλεγχο του Αρχείου μου.

Τότε οι σαχλαμάρες μου κυκλοφόρησαν σ΄όλο το Ταμείο Νομικών, τα παιδιά  τα αποδέχτηκαν με χαρά και εγώ πήρα θάρρος.

Ομως οι μεγάλοι θαυμαστές μου είναι οι συνταξιούχοι Δικαστές,συνάδελφοι του συζύγου μου  (Αρεοπαγίτες, Πρόεδροι Εφετών, και λοιποί) για τους οποίους έχω γράψει πολλά.

Επίσης, οι συνάδελφοί μου συμβολαιογράφοι, εν ενεργεία ή μή, διασκεδάζουν μ’ αυτά που γράφω.συναντιόμαστε συχνά και τα λέμε ."

Ας απολαύσουμε τα επίκαιρα σατιρικά της ταλαντούχας Μαρίας Λιώτη και ας ελπίσουμε ότι στη συνέχεια, θα της δοθεί η ευκαιρία να γράψει και άλλα, για μία" διαφορετική επικαιρότητα", ελπιδοφόρα και θετική, για την πατρίδα μας και ολόκληρο τον ελληνικό λαό.

  Ιούν 3 



ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΝΤΙΜΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ 

-------------------------------------

Ως πότε παλληκάρια  θα ΄΄εχετε δεσμούς,

με δύστοκους εταίρους,και άτεγκτους θεσμούς;

Στα κείμενά σας απαντούν αυτοί: ¨"ναί μεν αλλά,

μες το ευρώ σας θέλουμε αν δώσετε πολλά.

 

Βάλτε χαράτσια, ΦΠΑ , και εισφορές και φόρους,

"ταπί άμα και ψύχραιμους" κάντε τους ψηφοφόρους.

Τη θέση σας στην Κομισιον άν θέλετε να σώσετε

"γην τε και ύδωρ " άμεσα, σ' εμάς να παραδώσετε".

 

Τη μια σας καλοδέχονται, βοήθειας χείρα τείνουν,

την άλλη εις τα μίντια πατόκορφα σας φτύνουν.

Οι συζητήσεις γίνονται με τρόπο αλαμπουρνέζικο

και η διαπραγμάτευση μοιάζει με ντούζ σκωτσέζικο.

 

Ενώ σας ταλαιπώρησαν μήνες στα "σούρτα-φέρτα"

καινούργια  μέτρα σας ζητούν να πάρετε αβέρτα.

Τα "'αγια της χώρας μας δοθήκαν τοις κυσί"

σε Σόιμπλε, σε Νταισελμπλούμ, και σε Μοσκοβισί.

 

Ενα λαό ιστορικό  μ΄αγώνες και ευπρέπεια,

του τσάκισαν τα όνειρα  και την αξιοπρέπεια.

Τον διαψεύδουν αναιδώς χωρίς να κοκκινίζουν,

δεν θέλουν να ζυμώσουνε, και όλο κοσκινίζουν.

 

Απ' τις σκληρές τις θέσεις τους είναι αμετακίνητοι,

βλέπουν παιδάκια να πεινούν και μένουν ασυγκίνητοι.

Η μάχη είναι δύσκολη, ο χρόνος λιγοστεύει

και η αγέρωχη Λαγκάρντ τις δόσεις της γυρεύει

 

Μήνυμα στείλτε ηχηρό, να πάψουν τα καψώνια

έχουν να κάνουν με ρωμιούς, και όχι με κοθώνια,

Στη Σύνοδο της κορυφής, το πρόβλημα θα λήξει;

Μιά  " συμφωνία έντιμη " μ΄αυτούς   θα καταλήξει;

 

Ομως γιατί  καθυστερούν απόφαση νά πάρουν;

μήπως ευρωσυσκέπτονται  ξανά να μας τουμπάρουν;

Οι  του Προέδρου  ασπασμοί, τα λόγια του τα φρούδα

θυμίζουν συμπεριφορά    Ισκαριώτη     Ιούδα.

 

-------------------------------------------------------------------------------------------

Μαρία Λιώτη

αναμένουσα τη λύση.

 

Maria Lioti ΑΓΩΝΙΩΔΗΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ------------------------------------------------------

Αποτέλεσμα εικόνας για Eυρωγκρουπ

 

ΑΓΩΝΙΩΔΗΣ  ΑΝΑΜΟΝΗ  

-------------------------------------------------------

Μακρόσυρτη, αβάσταχτη ,αυτή η αναμονή,

άραγε κάποιο φώς στο τούνελ θα φανεί;

Οι εταίροι, για τη χώρα μας, το μέλος το ισότιμο,

θα δείξουν κατανόηση, και μιά σταλιά φιλότιμο;

 

Φοβάμαι πως διάθεση δεν έχουν να βοηθήσουν

κι επιχειρούν στου Ελληνα το σβέρκο να καθίσουν.

Με Ευρωμαραθώνιο νυχθημερόν   συσκέπτονται

αλλά τις δυσκολίες μας διόλου δεν τις σκέπτονται.

 

Απόφαση δεν παίρνουνε τη δόση να εγκρίνουν

παρά με λόγια τσουχτερά σκληρά μας κατακρίνουν.

Στο στόχαστρό τους έβαλαν οι άκαρδοι εταίροι

μισθούς συντάξεις, πενιχρές να ΄κοψουν με μαχαίρι.

 

Να πάψουνε οι Ελληνες να ελπίζουν για το αύριο

και νάχουν τέλος δυστυχώς άσχημο και μακάβριο.

Τα δανεικά τους προσπαθούν αυτοί να εξασφαλίσουν

και την Ελλάδα ολοκληρη να την ξεπουπουλίσουν.

 

Ιστό αράχνης γυρω μας το Δου-Νου-Του υφαίνει

μα ο τράχηλος του Ελληνα ζυγό δεν υπομένει.

Ορθώνοντας τ' ανάστημα, μηνύματα θα  στείλει

και οσονούπω  θα τους πεί : "εσείς δεν είστε φίλοι"

 

μέτρα σκληρά για το  λαό κρυφά δρομολογείτε 

μα το κακό και τ'  άδικο  ποτέ δεν ευλογείται.

Ξεσφίξτε λίγο τα λουριά,και δείξτε επιείκεια

και πάψετε να φέρεστε δεσποτικά κι ανοίκεια

 

Εσείς το λησμονήσατε  πως είμαστε εταίροι

κι η αμνησία σας αυτή θυμό  μας έχει φέρει

Μιλάτε και  για έξοδο της χώρας  άπ΄το ευρώ

με τρόπο απαράδεκτο και όχι καθαρό.

 

Νισάφι με το " GREXIT" σας, μα έφθασε ο καιρός

όλοι  μαζί   να κράξουμε " ε, GREXIT και ξερός"

-----------------------------------------------------------------------------------------

" Αει  στο καλό πιά, το είπα και ξεθύμανα"

 

μια ταπεινή στιχοπλόκος

 




ΕΤΑΙΡΩΝ  ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ
----------------------------------------------------
 
Ψάλλε ώ Μούσα έμμετρα, εταίρων κοροϊδία
ψύχραιμα και νηφάλια, κι ας νιώθεις αηδία.
Για μήνες με χαμόγελα τους Ελληνες ενέπαιζαν
και με το χρέος τους  αυτοί σκληρό παιχνίδι,έπαιζαν.
 
Με θράσος τους επέβαλαν ,τα μέτρα των "θεσμών"
να εφαρμόσουν πάραυτα "βγάζοντας τον σκασμόν".
Κι  όταν τινες ετόλμησαν ν δεν αντέχουνα πούν πως
τους είπαν: "για τη γούνα τους ράμματα κι άλλα έχουν"
 
Οι Ελληνες, ένας λαός που έχει περηφάνεια,
γυρεύει λύσεις καθαρές, με φώς και διαφάνεια.
Πορεύεται μ' υπομονή  ,σθένος και παρρησία
και απορρίπτει με οργή ψευτιά κι υποκρισία.
 
Του Γιούγκερ τα γλυκόλογα ,την κάλπικη συμπάθεια,
τ΄ακούει ο κόσμος "βερεσέ" με παγερή απάθεια.
Η Μέρκελ που παρίστανε τη στοργική τη Μάνα,
τον Τσίπρα  τον  επότισε  " χολήν αντί του μάννα"
 
Σχηματιστήκαν ξαφνικά ουρές στα ΕΙ ΤΙ  ΕΜ
κι οι φταίχτες τον εξάψαλμο ακούν με "τεριρέμ"
Καιρός είναι να πάψουνε ψυχών οι βιασμοί
και οι των ευρωδανειστών ωμοί εκβιασμοί.
 
Για   το Ρωμιό ποτέ μην κλαίς, έχει μυαλό και κρίση
δεν χάνει τις ελπίδες του , θα σκαρφιστεί μια λύση
και θα τη βρεί μες το ευρώ,και μες την Ευρωζώνη
αρκεί να του λασκάρουνε  λίγο το βρακοζόνι.
-----------------------------------------------------------------------------
 
Μαρία Λιώτη.
Η συνήθης ύποπτη

 

 Χαρισματική Μαρία, σ΄ευχαριστώ !!!