στο μέλλον να προσέξετε να μην μας προκαλείτε....
γιατί ελοχεύει ο κίνδυνος, να σκυλοβαρεθείτε....
Ομολογουμένως το διασκεδάζουμε τρελά...Ελπίζουμε τα αυτά και δι υμάς...πριν βαρυστομαχιάσετε...
Πασχίζεις να το κόψεις το ρημάδι….
μα η θέληση λυγίζει ως το βράδι…
και ο καφές…… είναι παρηγοριά
απόλαυση και μόνο η μυρωδιά…
δεν έχουν μείνει και πολλά για να χαρούμε
σχεδόν αδιόρατα νομίζουμε πως ζούμε
στη μεγαλούπολη που απλώνεται αχανής
μικρά γρανάζια μίας τεράστιας μηχανής….
Το ΄χεις αποφασισμένο και σχεδόν δεν απορείς
είναι δρομολογημένο και δεν νοιάζεται κανείς….
Κάποια ψήγματα χαράς, και κοιμάσαι και ξυπνάς
με τη σκέψη στο καλάθι….αυτό της νοικοκυράς…
Μ΄ένα βάρος στην ψυχή, για την τόση κοροϊδία
εξοργίζεσαι βαθειά και αισθάνεσαι αηδία….
Απαξίωση μεγάλη και ζωή συμβατική,
στροβιλίζεσαι σε δίνη ύπουλη κι αρπακτική
.Θα ΄θελες πολεμήσεις, πρέπει να αντισταθείς,
μα σου λείπουν τα κουράγια, παραμένεις απαθής….
και ο καφές……είναι παρηγοριά,
η πικρή γεύση… κι η μυρωδιά…
μικρή απόλαυση που αποζητάς,
σου λείπουν τόσα που δεν μετράς…
Πασχίζεις να το κόψεις το ρημάδι….
μα η απόφαση ξεφτίζει ως το βράδι….
και γύρω σου απλώνεται σκοτάδι…
Κλαυδία Νοέμβριος 2022
ώρες καθότανε εκεί, να φτιάχνει και να παίζει…
τις παιδικές της ζωγραφιές, τρίλιζα και φιδάκι,
να κόβει ασύστολα χαρτιά, με ένα ψαλιδάκι…
πινέλα χρώματα, μπογιές, κλωστές, κουμπιά, βελόνες…
και στο ανθογυάλι το παλιό, άγριες ανεμώνες….
Ο παππούς έπινε καφέ με το χοντρό φλυτζάνι,
πάντα μετά το πότισμα στο μικρό του μποστάνι,
πασίχαρος καμάρωνε τ΄ολόγιομο καλάθι,
ευγνώμων για την μάνα γή όπως της είχε μάθει…
και η γιαγιά με την ποδιά , και τα μικρά γυαλάκια,
πότε παστρεύει μύγδαλα και πότε φασολάκια…
Χαίρονται όλοι σαν έρχεται το γράμμα από τα ξένα,
ειδήσεις από τα παιδιά που ΄ναι ξενιτεμένα…
Το λιόγερμα σιγά-σιγά, μαζεύονται οι γειτόνοι,
κι αποσπερίζουνε μαζί , συνήθεια που λυτρώνει…
λένε τις ιστορίες τους και τα παθήματά τους,
μοιράζονται τις λύπες τους, σκορπάνε τη χαρά τους….
Καλούδια φέρνουνε μαζί και τα μοιράζονται όλοι,
στραγάλια, κυδωνόπαστο, φρούτα απ΄το περιβόλι….
Όλες οι αναμνήσεις της, των παιδικών της χρόνων,
χίλιες εικόνες κι ευωδιές και ιστορίες γειτόνων…
Αυτή η βεράντα έρχεται συχνά στα όνειρά της
είναι το αποκούμπι της και η παρηγοριά της….
ΓΕΝΝΗΣΗ
Νεογέννητα , απαλόκορμα , στην θάλασσα οδεύουντα΄αρχέγονά τους ένστικτα , σοφά τα ορμηνεύουν!!!
Γι αυτό το θαύμα της ζωής προνόησε ο Πλάστης,
μα ο άνθρωπος το ξέχασε και έγινε δυνάστης,
καταστροφέας κι αλόγιστος πολέμιος της φύσης
και μάλλον είναι πιά αργά για να τον σταματήσεις….
Πλάσματα που επιβίωσαν στον κόσμο μας αιώνες,
διώκονται κι αφανίζονται , θα μείνουν μόνο εικόνες…
γιατί στις παραλίες τους , στους τόπους γέννησής τους,
οι άφρονες οι άνθρωποι , με θέληση δική τους,
στήνουν μπαράκια , μια πλαζ, ξαπλώστρες και ομπρελώνες…
τουριστική εκμετάλλευση , κι ας λείψουν οι χελώνες…..
Τι κι αν φτωχύνει ο κόσμος μας , μία θα ΄ναι η αιτία :
του ανθρώπου η τρομακτική κι ακόρεστη απληστία….
Η ΟΜΙΧΛΗ
Τώρα αυτό της έλλειπε….να γκρεμοτσακιστεί…
κι αυτή η θολούρα γύρω της γίνεται πιο πηχτή…
Τι τάθελε τα τσίπουρα, αφού δεν το αντέχει
ένα ποτήρι, βία δυό,… και έρχεται στο κέφι,
στο τρίτο ή το τέταρτο, τα πράγματα σκουραίνουν
και όσοι ξέρουν απ΄ αυτά, θα το καταλαβαίνουν…
Παραπατάει , ζαλίζεται , φοράει και τακούνια….
Βρε άμυαλη κι αστόχαστη, ποιά σε κούναγε κούνια ;;;
Σε κάλεσαν οι φίλοι σου να πιείς ένα ποτήρι
και δέχτηκες την πρόσκληση , έκανες το χατήρι…
και τώρα δες το χάλι σου, που το ΄παιξες γενναία
όλα καλά τους έλεγες , «Εβίβα στην παρέα» !!!
Και να ΄σου τα κεράσματα, και να ΄σου οι προπόσεις
Το έπαιζες και άνετη, μην τύχει και κολώσεις
Με δυσκολία προχωράς, δεν βλέπεις και μπροστά σου
ψάχνεις βρε αθεόφοβη να βρείς και τα κλειδιά σου…
Πως θα οδηγήσεις άμυαλη, τώρα σ΄αυτό το χάλι;;;
Στάλα μυαλό δεν σού΄μεινε πιά μέσα το κεφάλι;;;
Κι εκεί που απελπίζεσαι, ψάχνεις να κρατηθείς…
το καλντερίμι γλιστερό….τρέμεις μην σωριαστείς,
ένα χέρι απλώνεται, σε πιάνει από την μέση,
το πήρε κάποιος είδηση πως έχεις γίνει φέσι…
προσφέρεται ο ευγενής σωτήρας, να σε σώσει,
κι απ ΄όλα τα χειρότερα, σαφώς να σε γλιτώσει,
παρ΄όλη τη βλακεία σου, το σύμπαν σε συντρέχει…
κάποιος εκει πάνω ψηλά, φαίνεται σε προσέχει…
Ισχύει αυτό που λέγεται, και είναι γεγονός
το κάθε τι που γίνεται ….είναι σαν οιωνός…
Η ομίχλη και τα τσίπουρα σου βγήκαν σε καλό
γιατί σου ΄γινε μάθημα και έβαλες μυαλό,
και γνώρισες τον παίδαρο, τον κούκλο τον σωστό,
και έρωτας προέκυψε μετά απ΄ όλο αυτό….
Τυχερούλα…..
Μα τι ποιητικό ρεσιτάλ μάς χάρισες πάλι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι απίστευτη, Κλαυδία. Προβληματισμός, νοσταλγία, συγκίνηση και μπόλικα χαμόγελα στο τελευταίο σου ποίημα, έκλεισαν τόσο όμορφα αυτή τη σκυταλοδρομία.
Να είσαι καλά και μακάρι να "σκυλοβαριόμαστε" συχνότερα με τέτοιες ρίμες!
Ρεσιτάλ κατόπιν προκλήσεως....ανταποκρίθηκα το κατά δύναμιν ....καλά να είμαστε να δημιουργούμε, να το παλεύουμε, να χαμογελάμε...
ΔιαγραφήΚλαυδία, ομολογώ ο οίστρος σου και η εμπνευστική σου διάθεση με έχουν καταπλήξει, καλή μου φίλη. Αυτό είναι ευλογία στο λέω ξεκάθαρα. Και δείγμα διάθεσης και απόδειξη στο τι μπορεί να προκαλέσει ένα όμορφο κοινό δρώμενο στο θέμα της δημιουργίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να πω, κοπέλα μου, για τα ποιήματά σου. Ειλικρινά θαυμάζω το πάθος σου.
Φιλιά πολλά.
Ενα όμορφο δρώμενο προσφέρει όμορφες συμμετοχές και κατόπιν προκλήσεων ...ενεργοποιεί και κάτι γραίες σαν του λόγου μου...να ενδώσουν και να δώσουν Ρεσιτάλ! Το διασκέδασα, ελπίζω κι εσείς...
ΔιαγραφήΑπ' όλα έχουν κορίτσι μου τα ποιήματα σου! Και μηνύματα, και αναμνήσεις άλλης εποχής, και πολύ γέλιο και πολύ συναίσθημα! Τόσο μα τόσο πηγαία! Πραγματικά τους έχω λατρέψει τους στίχους σου! Φιλιά πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το ήξερα η άτιμη πως θα ενδώσεις μόλις σε προκαλέσω! χαχα Υπέροχο ήταν!
Ατιμο πλάσμα....τα κατάφερες να με παρασύρεις....ενέδωσα και έδωσα Ρεσιτάλ που λέει το Καννελάκι...και το χάρηκα είναι η αλήθεια ,περισσότερο όμως χαίρομαι την δική σας αποδοχή και τα χαμόγελα!
ΔιαγραφήΜόνο το θαυμασμό μου μπορώ να εκφράσω. Τι άλλο να πω; Είσαι φοβερή και τρομερή. Όλα είναι υπέροχα λένε αλήθειες, σατιρίζουν, σκορπούν κέφι να χαμογελώ εγώ κι ας μη με βλέπεις. Μπράβο σου Και ευχαριστούμε τη Μαίρη που έγινε αιτία να σε δούμε και στα κέφια σου. Υποκλίνομαι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα φιλιά μου
Μ'εβγαλε ανώνυμη γιατί δημοσίευσα από άλλο πλοηγό. Τώρα ξέρεις ποια είμαι
ΔιαγραφήΑννα μου δεν ενδίδω συνήθως σε προκλήσεις δεν είναι του χαρακτήρα μου, όμως η Μαίρη μας , το κατάφερε και αυτό! Με έπεισε και περιέλαβα όλες τις φωτό...Εκπληξη και γιά εμένα το αποτέλεσμα....χαίρομαι που το χαρήκατε!
ΔιαγραφήΜπράβο Κλαυδία μου! Πώς τα καταφέρνεις με τα ποιήματα και τα ταιριάζεις τόσο ωραία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ διασκεδάζω που τα διαβάζω.
Το τελευταίο ιδικά το απόλαυσα.
Να είσαι καλά κσι σε άλλα με υγεία.
Σε φιλώ.
Ρένα μου πολλές φορές το ταίριασμα γίνεται εύκολα, σαν από μόνο του...άλλες πάλι με τίποτα! Χαίρομαι το αποτέλεσμα της πρόκλησης! Χαίρομαι που μας δίνεται η ευκαρία να εκφραζόμαστε, να επικοινωνούμε, να μοιραζόμαστε σκέψεις και συναισθήματα!
ΔιαγραφήΕντάξει υποκλίνομαι στο ταλέντο και την έμπνευση σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγαλούργησες.
Με το καλό και στα επόμενα Κλαυδία μου.
Σε φιλώ γλυκά :)
Από την μία οι εκόνες ...από την άλλη η πρόκληση της Μαίρης. ...έκανα τα κουμάντα μου και προέκυψαν οι έμμετρες ιστορίες...το καταχάρηκα! Ελπίζω κι εσείς...
ΔιαγραφήΌχι δεν σκυλοβαρέθηκα. Αλλά χάρηκα! Χαμογέλασα! Και θαύμασα το οίστρο σου, την ευκολία σου να φτιάχνει ρίμες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝάσαι καλά, Κλαυδία!
Αυτά τα χαμόγελα επιζητώ και απολαμβάνω.....Χαίρομαι που μας δίνεται η ευκαρία να εκφραζόμαστε, να επικοινωνούμε, να μοιραζόμαστε σκέψεις και συναισθήματα!Την καλημέρα μου !
ΔιαγραφήΤο καταδιασκεδάσαμε τον έμμετρο σου λόγο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚλαυδία μου την πρόσκληση την δέχτηκες ντε λόγο.
Σε κάθε εικόνα αβίαστα, που μόνο εσύ κατέχεις,
χαμόγελα μας γέμισες φίλης μας και το έχεις.
Να πλάθεις στίγουργήματα με νόημα και λέξεις,
Το αποχαιρετιστήριο, στιχάκι να μας πλέξεις.
Μεγάλο ίστρο φίλη μου είχες και σε θαυμάζω,
και λεξοπλόκο άλλονε μπροστα σου εγώ δεν βάζω!! 😂
Κλαυδία μου να είσαι πάντα έτσι γεμάτη από έμπνευση, να την μοιράζεσαι να χαιρόμαστε και εμείς μαζί σου! μπράβο για τον αποχαιρετισμό και στα επόμενα με το καλό...καλό σου ξημέρωμα φιλιααα!!😍🌙
Ρουλάκι Σμαραγδάκι μου,
Διαγραφήείσαι το διδυμάκι μου
Αθήνα εγώ και Κρήτη εσύ
εγώ στεριά κι εσύ νησί,
με στίχους εκφράζομαστε
και το πολυχαιρόμαστε !!!
Καλημέρα Ρούλα μου, καλά να είμαστε να μοιράζουμε χαμόγελα !!! Σε φιλώ
😍🤗🤣😘
ΔιαγραφήΥπέροχος ο αποχαιρετισμός σου, Κλαυδία μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα θα το λέω, θαυμάζω αμέριστα όσους το
έχουν με τη ρίμα και το μέτρο! Είσαι εξαιρετική
σε αυτό!
Σε ευχαριστούμε!
Φιλάκια πολλά!
Αριστάκι μου όταν κάτι ολοκληρώνεται με τόση επιτυχία και τόσες αξιόλογες συμμετοχές, δικαιούται και έναν αξιοπρεπή αποχαιρετισμό....άς όψονται οι προκλήσεις της Μαίρης....που είναι η ηθική αυτουργός ! Το διασκεδάσαμε πάντως ! Φιλιάααα!
ΔιαγραφήΜα έχεις ταλέντο, δεν υπάρχει αμφιβολία γι' αυτό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω με την Αριστέα παραπάνω. Είστε αξιοθαύμαστοι όλοι εσείς που γράφετε με ομοιοκαταληξία, με μέτρο, με ρυθμό.
Η χαρά μου που σε βρήκα, δεν περιγράφεται!
Εγώ να δεις πως χαίρομαι για τούτα που σκαρώνω,
Διαγραφήγιά κάθε ενα χαμόγελο , σκιρτώ και καμαρώνω....
έτσι από αντίδραση, στην σκοτεινιά του κόσμου...
στη σάτιρα παρηγοριά ζητώ, και λέω δός μου !!!
Γιώτα μου χαίρομαι με την χαρά σου !!! Καλό βράδι !!!
Είσαι απίστευτη, Κλαυδία! Όλα τα ποιήματά σου είχαν κάτι να πουν, σς όλα στάθηκα! Το πιο όμορφο κλείσιμο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλεξάνδρα μου ας όψεται η Μαίρη και οι προκλήσεις της... μας προτρέπει, μέσα από τα ξεχωριστά δρώμενά της, να εκφραστούμε και να μοιραστούμε σκέψεις και προβληματισμούς....Χαίρομαι που με διάβασες , χαίρομαι γιά το όμορφο σχόλιό σου και σ΄ευχαριστώ !
ΔιαγραφήΕ μα εισαι καταπληκτικη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ κάθε ένας μας είναι μοναδικός και καταπληκτικός !!!
Διαγραφή