Άνθρωποι που με το πέρασμά τους αγγίζουν ψυχές

 

 

 

Μια μέρα, όχι πολύ παλιά, ένα παιδί γεννήθηκε. Αυτό το παιδί ήσουν εσύ.
Οι πιθανότητες να έρθεις σε αυτόν τον κόσμο ήταν απειροελάχιστες. Οι γονείς σου όχι μόνο έπρεπε να συναντηθούν, αλλά έπρεπε να αισθανθούν και κάποια έλξη ώστε να επιτρέψουν τη δημιουργία σου. Είτε ήταν τρελά ερωτευμένοι για χρόνια, είτε συναντήθηκαν μόνο μια φορά δεν έχει σημασία. Εσύ ήρθες εδώ και υπάρχει κάποιος λόγος.
Ο κόσμος δεν έχει δει άλλον άνθρωπο σαν εσένα και δε θα δει ποτέ όμοιό σου. Είναι η δική σου στιγμή. Σε σχέση με τα εκατομμύρια χρόνια ζωής αυτού του πλανήτη, το πέρασμά σου μοιάζει με ένα φτερούγισμα πεταλούδας.
Και όμως μέσα σε αυτό το διάστημα δημιούργησες, αγάπησες, αγαπήθηκες, έμαθες και μοιράστηκες τη ζωή σου με άλλους ανθρώπους.
Ίσως κάποιες στιγμές τα πράγματα να ήταν δύσκολα. Όλα να σου φάνηκαν μάταια, να σου φάνηκαν δύσκολα και απροσπέλαστα. Εκείνες όμως οι σκοτεινές στιγμές είναι η απόδειξη ότι έχεις περισσότερη δύναμη από όσο νομίζεις, ότι έχεις περισσότερες αντοχές από ότι πιστεύεις και ότι έχεις μια ακλόνητη αποφασιστικότητα. Μόλις το δεις και το εκτιμήσεις, οποιοδήποτε εμπόδιο εξαφανίζεται.
Θυμήσου τις στιγμές που μοιράστηκες τη χαρά με τους συνανθρώπους σου. Εξαιτίας σου υπήρξαν αυτές οι στιγμές. Χωρίς εσένα δε θα υπήρχαν. Θυμήσου κάθε άνθρωπο που μοιράστηκες το χαμόγελό σου. Θυμήσου κάθε άνθρωπο που αγκάλιασες και φίλησες. Κάθε άνθρωπο που του συμπαραστάθηκες, που τον ενθάρρυνες, του είπες έναν καλό λόγο για να μην τα παρατήσει. Θυμήσου όλους αυτούς, στους οποίους έδωσες κίνητρο να κοιτάνε τον ήλιο, να κοιτάνε τον ουρανό και τις ομορφιές γύρω τους και να παίρνουν δύναμη από τη δική σου στάση ζωής. Αν δεν ήσουν εσύ, εκείνες οι στιγμές δε θα υπήρχαν.
Εξαιτίας σου υπάρχει περισσότερη χαρά στον κόσμο. Εξαιτίας σου υπάρχει περισσότερη ελπίδα στον κόσμο. Εξαιτίας σου ο κόσμος μπορεί να είναι πιο αισιόδοξος. Ακόμα κι αν αυτά που κάνεις δε σου φαίνονται σπουδαία, να θυμάσαι ότι τα πάντα εξαπλώνονται και έχουν μια αλυσιδωτή αντίδραση.
Κάθε σου σκέψη, κάθε σου λέξη και κάθε σου πράξη επεκτείνεται και ενώ εσύ νομίζεις πως επηρεάζεις μόνο έναν άνθρωπο, στην ουσία επηρεάζεις εκατοντάδες, ακόμη κι αν δεν τους γνωρίζεις. Όταν σκορπίζεις καλοσύνη, εμπνέει κι άλλους να κάνουν το ίδιο. Όταν χαμογελάς, ζωγραφίζεις χαμόγελα και στα πρόσωπα των άλλων. Η δική σου αγκαλιά ανοίγει κι άλλες αγκαλιές. Η δική σου αγάπη είναι φάρος για να μη «χαθούν» οι ψυχές στο ταξίδι τους.
Βαθιά μέσα σου γνωρίζεις πως έχεις φως και το κουβαλάς όπου και να πας. Φωτίζεις τον δρόμο σου και το δρόμο των άλλων. Και για αυτό σε ευχαριστούμε που υπάρχεις. Ναι, εσένα. Εσένα που διαβάζεις αυτές τις λέξεις αυτήν την στιγμή. Εσένα που αγγίζεις ψυχές με το πέρασμά σου.

Αρθρο της Βίκυς Τσώκου