ΜΕΡΕΣ ΑΝΟΙΞΗΣ..... !!!

Ανταποκρίνόμενη στο δρώμενο της Αριστέας http://princess-airis.blogspot.gr/2016/03/blog-post15-meres-anoiksis.html που μας ζήτησε  :

εικόνες, φωτογραφίες, κείμενα ή δημιουργίες κι έργα

που θα είναι όλα ανοιξιάτικα.

Έτσι, για να υμνήσουμε αυτή την υπέροχη εποχή του χρόνου,

για να έχουμε κίνητρο για δημιουργία και χαρά,΅

θυμήθηκα την Ερασμία και τις φουσκοδεντριές....που είχε κάνει πρώτη εμφάνιση παλαιότερα σε κάποιο άλλο δρώμενο της Αριστέας, σας την ξαναπαρουσιάζω λοιπόν :

Η Ερασμία βουρλίστηκε

Εαρινή η διάθεση κι η φύση ξεσαλώνει ,                                                                                                                                                                           

γεμίζουνε με λούλουδα οι γυμνωμένοι κλώνοι,

αλλάζει η πλάση φορεσιά, με τις φουσκοδεντριές,

κι η Ερασμία βουρλίστηκε και θέλει….παντρειές…

της άνοιξης τ΄αρώματα γεμίζουν τον αέρα ,

κι αυτή , το πήρε απόφαση, να βάλει πάλι βέρα !!!

Τι να πώ γιά το ριζικό και για το πεπρωμένο….

η Ερασμία αγάπησε……. έναν αλλοφερμένο……

αυτός, κάρτα παραμονής ήθελε ν΄ αποκτήσει

και βρήκε νύφη πρόθυμη για να του τη χαρίσει…

Στο φέις μπούκ αλλοίμονο, έγινε η γνωριμία,

με τσάτ, μηνύματα και λάικ  μουρλάθηκ΄η Ερασμία !!!

Μωρή για κάθησε καλά κι έλα στα συγκαλά σου,

μουρλή ήσουν απ΄τα νιάτα σου  και στα γεράματά σου,

αποτρελάθηκες λοιπόν και μας παντρολογιέσαι,

πως χήρεψες βρε τρείς φορές, διόλου δε συλλογιέσαι;

Τον πρώτο σου τον δώσανε με προξενιό, θυμάσαι;

Δήμαρχος ήτανε θαρρώ, μίλα καλέ…κοιμάσαι;

Τον δεύτερο αγάπησες τρελά όπως δηλώνεις,

και δυό παιδιά απόκτησες, κι έχεις να καμαρώνεις,

όμως βραχύς ο βίος του,  χήρα έμεινες και πάλι

ώσπου παντρεύτηκες ξανά,  το Σώτο το μπακάλη.

 Πέντε χρόνια περάσανε που τον έχεις φυτέψει,

και για  την τέταρτη παντρειά σε γυροφέρνει η σκέψη….

άλλες μια ολάκερη ζωή και δε σταυρώνουν άντρα,

κι εσύ ακαμάτρα και λωλή, στο κομπολόϊ χάντρα…

΄Ημαρτον Παναγία μου, για τ΄άδικα του κόσμου,

υπομονή με τη ζουρλή όμως κι εμένα δός μου !!!

Πάτησες βρε τα εξήντα οκτώ κι ας είσαι κοτσονάτη,

σύνελθε , παραδέξου το,    δεν είσαι η….Χιονάτη!!!

Βρε τα παιδιά σου ντρέπονται , άσε πιά τα εγγόνια,

νισάφι, πάρτο απόφαση, περάσανε τα χρόνια…

Δεν έχεις αθεόφοβη συναίσθηση καμία;

γεμάτα  παλαβόγριες πιά τα τρελοκομεία….

Το έαρ ήρθε βολικά,  σαν τέλειο σκηνικό,

να ζωντανέψει αισθήματα κι οίστρο γεροντικό,

που αψηφά κάθε φραγμό που βάζει η κοινωνία,

στο διάολο  πιεσόμετρα, σταγόνες και  δισκία…

Η ηλικία δεν μετρά , ούτε λαβαίνει υπόψη,

το αίσθημα, που αψηφά του ξυραφιού την κόψη,

ο έρως βρήκε αφορμή, το βέλος να πετάξει,

η Ερασμία θα παντρευτεί, ο κόσμος να πλαντάξει !!!