Σάββατο 12 Μαΐου 2018

Συμμετοχή στο δρώμενο.....ΦΩΤΟ-ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΗ ΣΚΥΤΑΛΗ



Απροσδόκητα άνοιξα αυτόν τον κύκλο του Δρώμενου ΦΩΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΗ ΣΚΥΤΑΛΗ   , επιλέγοντας τη φωτό γιά το πρώτο κείμενο, της Μαίρης,  που είχε  και την ευτυχή έμπνευση της οργάνωσης,  χαρίζοντάς μας  20 υπέροχες συμμετοχές εμπνευσμένες αντίστοιχα από 20 εκπληκτικές φωτογραφίες !!!

Μπορείτε να απολαύσετε όλες τις συμμετοχές εδώ : https://ghinimatia.blogspot.gr/2018/02/1_20.html


Την έμπνευση για τη δική μου συμμετοχή, έδωσε η φωτό που επέλεξε για εμένα η Μαρίνα, την οποία ευγνωμονώ πραγματικά, γιατί δεν θα μπορούσε να κάνει ιδανικότερη επιλογή....δεν μπορείτε να φανταστείτε πόση συγκίνηση και ενθουσιασμό αισθάνομαι !!!  Εχω αγαπήσει τα τραίνα και έχω μιά καρμική σχέση μαζί τους.....εργάστηκα γιά 40 χρόνια στην θρυλική Εταιρεία Compagnie Internationale des Wagons Lits .( στο ΣΣ Αθηνών στο Σταθμό Λαρίσης)...η ιστορία μου είναι σε μεγάλο μέρος βιωματική και γράφτηκε..... αστραπιαία......δεν χρειάστηκε έμπνευση, όλες οι εικόνες, οι αναμνήσεις, οι μυρωδιές, οι ήχοι....ξεπήδησαν στη στιγμή και απλώς άρχισα να γράφω......ελπίζω να είναι ένας ωραίος επίλογος για το τόσο επιτυχημένο δρώμενό μας....και οπωσδήποτε περιμένω την έναρξη του νέου κύκλου








Ο σκύλος του Σιδ. Σταθμού






Εντελώς τυχαία έγινα ο σκύλος «σήμα κατατεθέν»  του Σταθμού Λαρίσης…… Καμία σχέση βεβαίως με τον άλλο, τον διάσημο σκύλο  Χάτσικο,  που η ιστορία του έγινε ταινία και το  άγαλμά του υπάρχει στο  Σιδ. Σταθμό  Σιμπούγια της Ιαπωνίας.


Γεννήθηκα κάτω από μία παροπλισμένη Κλινάμαξα στο αμαξοστάσιο του Ρέντη.  Η μάνα μου εξαφανίστηκε  δύο μήνες αργότερα, το ίδιο και τα άλλα τέσσερα αδέλφια μου.    Τον πατέρα μου,  δεν τον γνώρισα ποτέ κι  εγώ  επιβίωσα σ΄ αυτόν τον αχανή και επικίνδυνο χώρο,  μάλλον χάρη στη


Θεία πρόνοια και την έμφυτη κλίση  μου στις δημόσιες σχέσεις . Από νωρίς κατάφερα να γίνω αγαπητός στους περισσότερους εργαζόμενους, τριγυρίζοντας  ολημερίς στο εργοτάξιο, στις αποθήκες, στις ρεμίζες,  στα πλυντήρια… Έμαθα να ξεχωρίζω εύκολα από τη «φυσιογνωμία»   αυτούς που με βλέπανε με συμπάθεια και αυτούς που δεν θέλανε πολλά- πολλά, έτσι για τους πρώτους επεφύλασσα ενθουσιώδες κούνημα ουράς,  γαυγίσματα χαράς,  συνοδευόμενα ενίοτε  και από μεγαλύτερες διαχύσεις, ενώ κρατούσα  αποστάσεις ασφαλείας από τους δεύτερους.   Ο Λουκάς ο Αρχιτεχνίτης ,  μου έδειξε ιδιαίτερη αδυναμία από κουτάβι,  με βάφτισε Πειρατή ,  γιατί ήμουνα κάτασπρος με ένα μαύρο « μπάλωμα» γύρω από το δεξί μου μάτι, μου έβαλε τσιπ και κολάρο  και με πήγαινε τακτικά στον κτηνίατρο  . 


Ο Λουκάς  έγραφε στιχάκια,  ήτανε πολύ θρήσκος, φανατικός Ολυμπιακός και  ταλαντούχος ψήστης. Κάθε πρωί  άναβε το καντηλάκι στο σκαλιστό εικονοστάσι που είχε φτιάξει στη μία γωνία του εργαστηρίου του, ενώ στην πίσω αποθήκη ,  είχε στήσει  ένα  μεγάλο  τραπέζι που φιλοξενούσε τα τσιμπούσια, γιατί στο εργοτάξιο, μετά τη λήξη της βάρδιας,   το τραπέζωμα των συναδέλφων , ήτανε άγραφος νόμος, σε κάθε  ευχάριστο γεγονός και κυρίως στις απεργίες,…. Πόσο απολάμβανα το  τζερτζελέ , το κουβεντολόι και   το μπόλικο φαγητό…. δεν λέγεται !!!


Σ΄ αυτά τα γλέντια  πρωτοστατούσανε οι συνδικαλιστές,  πολύ τους εκτιμούσα τους συνδικαλιστές , γιατί μετά τις πορείες, τις ντουντούκες και τα πανό, καταφθάνανε στο στέκι των τεχνιτών και ξαποσταίνανε από τους αγώνες,  με κρασιά, τσίπουρα και μπύρες  , καταβροχθίζοντας κοκορέτσια, σουβλάκια, μπιφτέκια, λουκάνικα  και παϊδάκια,   που είχανε αγοραστεί ρεφενέ και τα έψηνε με ξεχωριστή μαστοριά ο Λουκάς στην αυτοσχέδια ψησταριά του. Συνήθως  τότε εύρισκε την ευκαιρία να απαγγείλει και τους στίχους του….




Κι εγώ το Σιδηρόδρομο


είχα για πεπρωμένο,


βίδες και ανταλλακτικά,


των βαγονιών στο τραίνο.




Σαν ράγες έχουνε στρωθεί


μέσα μου οι αναμνήσεις


και στην ψυχή έχουν χαραχτεί


χιλιάδες ενθυμήσεις.




Γνώριμοι οι ήχοι των τροχών,


το στρίγκλισμα των φρένων,


οι αποβάθρες των σταθμών,


το σφύριγμα των τραίνων.




Η μετάθεση του Λουκά στο Σταθμό  Λαρίσης, με αναστάτωσε, μπήκα μάλιστα σε πειρασμό να μην τον ακολουθήσω, γιατί εκείνη την περίοδο είχα ξελογιαστεί με μια χρυσόμαλλη σκυλίτσα , αλλά εκείνος,  με πήρε μαζί του σχεδόν με το ζόρι και έστησε εκεί,  στην  εφεδρική αποθήκη , το εικονοστάσι,  το τραπέζι των συμποσίων  και την ψησταριά, οπότε δεν άργησα να προσαρμοστώ.


Τα αγαπημένο μου στέκι όμως, ήτανε η πεζογέφυρα, γιατί από εκεί πάνω παρατηρούσα με την ησυχία μου την πλατφόρμα, την κίνηση των επιβατών, την άφιξη και αναχώρηση των συρμών και  δεν άφηνα το πόστο μου παρά μόνο μετά την αναχώρηση της βραδινής αμαξοστοιχίας  για Θεσσαλονίκη,  μιας και μου άρεσε ιδιαίτερα  η εικόνα  των φωτισμένων τραίνων που χάνονταν σφυρίζοντας στο βάθος του ορίζοντα….


Κοιμόμουν στο σπιτάκι που μου είχαν φτιάξει  στην αποθήκη αποσκευών και ξεκινούσα τη μέρα μου περιδιαβαίνοντας στην αποβάθρα,  στην αίθουσα αναμονής, στα εκδοτήρια…. ακόμα και τώρα, το πνεύμα μου περιπλανιέται ελεύθερο στα ίδια ακριβώς μέρη, στο Σιδηροδρομικό  Σταθμό , εκεί που έζησα 14  ολόκληρα ευτυχισμένα χρόνια….   




34 σχόλια:

  1. Κορίτσι μου εσύ το άνοιξες με την επιλογή σου για μένα, κι εσύ το κλείνεις με μια υπέροχη ζεστή ιστορία. Τα τρένα τελικά είναι αγαπημένα πολλών από εμάς! Και ο ''Πειρατής'' έγινε μέλος της παρέας. Ένα όμορφο τέλος για την πρώτη Σκυτάλη μας που τόσο απολαύσαμε! Υπέροχα φιλιά πολλά και ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    2. Ευτύχησα να κάνω καλό ποδαρικό Μαίρη μου...και έχω έναν επί πλέον λόγο να χαίρομαι γιατί η θαυμάσια έμπνευσή σου, για το δρώμενο της Φωτο Συγγραφικής σκυτάλης στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία....Μας δόθηκε η ευκαιρία να απολαύσουμε θαυμάσια κείμενα και εκπληκτικές φωτογραφίες και όλοι ανεξαιρέτως οι συμμετέχοντες, ανυπομονούμε για τη συνέχεια !!! Σ΄ευχαριστώ από καρδιάς Μαίρη μου !!! Πολλά φιλιά και την αγάπη μου !

      Διαγραφή
  2. Έγραψες μια υπέροχη συγκινητική ιστορία με πρωταγωνιστή αγαπημένο ζώο και γράφεις και τον επίλογο αυτού του ωραίου παιχνιδιού που αγαπήσαμε. Εμένα θα μου λείψει ως ότου έλθει ο νέος κύκλος
    Πάντως είναι να απορείς με τα όσα συναντήσαμε μέσω των φωτογραφιών. Σκέψου της Δέσποινας η φωτογραφία της έφερε βιωματικές αναμνήσεις, ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής της. Της Ρένας επίσης και συνέπεσε με το ταξίδι της μητέρας της. Η δική σου φώτο έφερε βιωματικές αναμνήσεις επίσης. Τι να πω; Σύμπτωση; Μοίρα; Πάντως το ότι αγαπάς τα τρένα όπως πολλοί από εμάς αλλά εσύ για ένα λόγο παραπάνω, δεν το ξέραμε. Και εξαιτίας της ιστορίας σου μας μετέφερες εικόνες της ζωής σου εκεί που δούλεψες τόσα χρόνια. Έξυπνο να βάλεις πρωταγωνιστή τον Πειρατή. Ωραίο διήγημα.
    Ξεκίνησες με τη φώτο σου το παιχνίδι και το τελείωσες με την συμμετοχή σου
    Μπράβο Κλαυδία σε απολαύσαμε και επάξια πήρες τη σκυτάλη με την αρχή και το τέλος
    Να σαι καλά
    Πάμε για το επόμενο
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι τόσο απρόσμενα τα συναισθήματα και οι συγκινήσεις που βιώσαμε μέσα από τις ιστορίες των συμμετεχόντων σ΄αυτό το θαυμάσιο δρώμενο !!! Απίστευτες οι συμπτώσεις των βιωματικών εμπειριών αλλά και η πολυμορφία των φανταστικών εμπνεύσεων.....Ολα αυτά, μας έκαναν να αγαπήσουμε το μοναδικό το παιχνίδι την Φωτο Συγγραφικής σκυτάλης και να ανυπομονούμε γιά τη συνέχειά του....Σε φιλώ

      Διαγραφή
  3. Κλαύδιά μου, ρούφηξα την ιστορία του Πειρατή. Αγάπησα την ιστορία που αποδόθηκε σε πρώτο πρόσωπο. Ο υπέροχος πρωταγωνιστής σου μας μίλησε για ολόκληρη τη ζωή του. Και οι στίχοι στο μέσο της ιστορίας "σπάνε" τη μονοτονία του κειμένου και το αναζωογονούν. Χίλια μπράβο, φίλη μου. Πολλά φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είχε δεν είχε, τρύπωσε και ο Πειρατής στο δρώμενο της Φωτο Συγγραφικής σκυτάλης και διηγήθηκε , σε πρώτο πρόσωπο, την αληθινή του ιστορία....είναι ευγνώμων γιά την ευκαιρία που του δόθηκε , όπως κι εγώ, για όλα τα θαυμάσια συναισθήματα που βίωσα, διαβάζοντας όλες τις ιστορίες των συμμετεχόντων....Ευχαριστώ γιά τα καλά σου λόγια φίλη μου, πολλά φιλιά

      Διαγραφή
  4. Κλαυδία μου,
    θα πω και εγώ αυτό που λένε τα κορίτσια από πάνω.
    Εσύ ξεκίνησες τον υπέροχο αυτό εκφραστικό κύκλο που εμπνεύστηκε η Μαίρη και εσύ τον κλείνεις με ένα γλυκύτατο και γεμάτο συγκίνηση μικρό αφήγημα ζωής.
    Δάκρυσα να το πιστέψεις.
    Οι εμπειρίες ζωής τόσο αυτές που περιέγραψες για σένα προσωπικά όσο και για τον Πειρατή σου κάνουν τον Σιδηρόδρομο ένα χώρο και ένα μέσο που άλλο δεν έχει εμπνεύσει όσο αυτός την τέχνη και τα ανθρώπινα αισθήματα.
    Ειλικρινά σε ευχαριστώ από καρδιάς για αυτό που διάβασα.

    Επίσης να πω και να συγχαρώ όλα τα παιδιά που άφησαν τις διαδρομές τους και την καρδιά τους.

    Μαίρη ετοιμάσου κοπέλα μου για τον 2ο κύκλο γιατί μας λείπει.

    Κλαυδία τα φιλιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου είσαι ο μόνος από την παρέα που γνώριζες τη βιωματική μου σχέση με τα τραίνα...., πόσο ήθελα να γράψω κάτι σχετικό και όταν δόθηκε η πρώτη φωτό με το τραίνο στη Ρένα, που έγραψε αυτό το συγκλονιστικό αποχαιρετιστήριο κείμενο στη μητέρα της, άφησα πίσω μου την αρχική προσδοκία και αφέθηκα στην αναμονή του άγνωστου....και ω του θαύματος !!! Το τραίνο που λαχταρούσα ήρθε στην ώρα του γιά να επιβιβαστώ και να ξετυλίξω το κουβάρι των αναμνήσεών μου... Η έμπνευση της Μαίρης ήρθε και μας συνεπήρε σ΄ενα απρόσμενο και απολαυστικό ταξείδι,....Το χαρήκαμε όλοι, πήραμε και δώσαμε συναισθήματα, κάναμε καταθέσεις ψυχής, αφουγκραστήκαμε βιώματα μέσα από εξιστορήσεις μοναδικές και συγκλονιστικές...Συγχαρητήρια σε όλους, ευχαριστίες στη Μαίρη γιά την έμπνευσή της και ραντεβού το Σεπτέμβρη γιά την επόμενη σκυτάλη Φιλιά πολλά

      Διαγραφή
  5. Ο γλυκύτατος Πειρατής σου, έριξε την αυλαία σ' έναν υπέροχο κύκλο παιχνιδιού που εμπνεύστηκε η Μαίρη. Νομίζω πως ξεπέρασε κάθε προσδοκία αυτή η ιδέα και μακάρι να έχει συνέχεια.
    Κλαυδία μου, ήταν γραφτό να σου τύχει μια φωτογραφία που ξεδίπλωσε τις μνήμες σου κι έγραψες μια τόσο τρυφερή ιστορία...
    Υπέροχη και νοσταλγική. Την εποχή που περιγράφεις, με τα ρεφενέ τσιμπούσια κάθε Παρασκευή μεσημέρι, την πρόλαβα κι εγώ. Αν και εταιρεία πληροφορικής, υπήρχε ακόμα η συνήθεια στους ανθρώπους να οργανώνουν παρέες και να στήνουν τέτοια τραπέζια.
    Το τραίνο έφτασε στην αποβάθρα του.
    Κατεβαίνουμε όλοι, με τις αποσκευές μας γεμάτες ωραίες εμπειρίες και με τη γλυκιά προσμονή να ξανασφυρίξει η σταθμάρχης Μαίρη, το επόμενο δρομολόγιο ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κανελλάκι μου , εντελώς απρόσμενα μου έλαχε να κάνω ποδαρικό , επιλέγοντας την πρώτη φωτό σ΄αυτό το δρώμενο και να κλείσω την αυλαία με τη βιωματική ιστορία μου που διηγήθηκε αυτοπροσώπως ο πρωταγωνιστής της....Πολλές συγκινήσεις μας χάρισε αυτό το ταξείδι, όλες πολύτιμες και μοναδικές ....περιμένουμε τη Σταθμάρχη Μαίρη λοιπόν, να ξανασφυρίξει το επόμενο δρομολόγιο !!! Σε φιλώ Κανελλάκι μου

      Διαγραφή
  6. Τις ίδιες σκέψεις με την Μαρία πιο πάνω έκανα κι εγώ Κλαυδία μου. Έφτασε στο τέρμα της διαδρομής αυτό το τρένο, χαρίζοντάς μας ένα υπέροχο ταξίδι γεμάτο από θύμησες, συγκίνηση, συγκυρίες περίεργες και όμορφες στιγμές.
    Κλείνεις τον κύκλο με την υπέροχη συμμετοχή σου και μένουμε για λίγο μετέωροι να αναλογιστούμε όλα αυτά που αυθόρμητα προέκυψαν μέσα από απλές εικόνες και τον τρόπο με τον οποίο πλέχτηκαν μ' αυτές και δέθηκαν οι ιστορίες μας.
    Καλή συνέχεια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πλούτισε η ψυχή μας και σ΄αυτό το ταξείδι , γέμισε συναισθήματα, εικόνες, βιώματα, ευχαρίστηση....μοιραστήκαμε τόσα πολλά και ανυπομονούμε να συνεχίσουμε, αφήνοντας πίσω μας τον πρώτο κύκλο και ανυπομονώντας για την έναρξη του επόμενου...Με το καλό, καλή συνέχεια !!!

      Διαγραφή
  7. Υπέροχος επίλογος Κλαυδία μου στην φωτο-συγγραφική σκυτάλη με αυτή την τόσο τρυφερή ιστορία.
    Σημαδιακή η φωτογραφία, σήμανε το τέλος της διαδρομής.
    Τώρα τον λόγο έχει πάλι η Μαίρη...
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελένη μου αφού έκανα το ποδαρικό, μοιραία έγραψα και τον επίλογο....Μοιραστήκαμε μία υπέροχη εμπειρία και απολαύσαμε θαυμάσιες γραφές, βιώματα, συναισθήματα...Είμαστε τυχεροί και ευγνώμονες για την έμπνευση τόσο της Μαίρης όσο και όλων των συμμετεχόντων. Καλή συνέχεια ευχόμαστε !!!

      Διαγραφή
  8. Τίποτε δεν γίνεται τυχαια σ αυτην την ζωή Κλαυδια μου ουτε καν ενα δρωμενο..
    Κοιτα να δεις συπτωσεις με πόσες φιλες οι φωτογραφιες που εβαλαν οι προυγούμενες για να γραφτεί η επόμενη ιστορια..ε;
    Και εσύ που ησουν η πρωτη ..και εκλεισες με υπεροχο τροπο αυτο το ομορφο φωτογραφικό ταξιδι..που ελπίζουμε να συνεχιστει και του χρονου...
    Η βιωματική ιστορια του πειρατή..που αν ειχε στομα τα ιδια θα ελεγε νομιζω.. ηταν οτι τρυφεροτερο...θα μπορουσε να κλεισει αυτον τον κύκλο φιλενάδα...
    με το καλο και την επομενη φορα..καλη κυριακη να εχεις φιλακιααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τίποτα τυχαίο Ρούλα μου και στην προκειμένη περίπτωση, πολύ ωραίο....μέσα από τις φωτό ξεπήδησε η έμπνευση που μας χάρισε υπέροχες αφηγήσεις ...Εκανα το ποδαρικό με την πρώτη φωτό και κατέβασα την αυλαία με την ιστορία μου....Με το καλό η συνέχεια από Σεπτέμβριο !!! Σε φιλώ

      Διαγραφή
  9. Πολυ ομορφο ολο αυτο που εχετε κανει.Αγαπημενα τα τρενα μιας και το σπιτι που εμενα παιδι ηταν κοντα στον ηλεκτρικο και εκανα απειρες βολτες στη γεφυρα να βλεπω τα τρενα.Ο σκυλος παντοτινος φυλακας του ανθρωπου!!!!
    Φιλια!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ταξιδέψαμε Ρένα μου, μέσα από τις εικόνες και τις ιστορίες και το απολαύσαμε πραγματικά αυτό το ταξίδι.....ανυπομονούμε όλοι να το επαναλάβουμε με άλλες εικόνες και άλλες διαδρομές.... Φιλιάαα

      Διαγραφή
  10. Τελικά όπως λέει και η Ρούλα τίποτα δεν είναι τυχαίο....αυτό το παιχνίδι που να ξέρουμε πόσες εκπλήξεις μας έκρυβε;όταν είδα τη φωτογραφία μόνο τρένο δεν περίμενα αλλά τώρα που το σκέφτομαι ίσως η Μαρίνα να το συνδύασε με το τέλος του παιχνιδιού ένα όμορφο δρώμενο που έφτασε στον προορισμό του...αλλά εκείνο που δεν περίμενα ήταν ότι και για σένα η φωτογραφία ήταν σημαδιακή...τι να πω...
    Η ιστορία σου γεμάτη ζεστασιά πόσο όμορφα γραμμένη έκλεισε τρυφερα αυτόν το κύκλο...να είμαστε καλά για τον επόμενο...
    Φιλάκια πολλά και να περάσεις όμορφη Κυριακή!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δέσποινα έχω τη βεβαιότητα ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο....και τα τραίνα στη ζωή μου έχουν μιά ξεχωριστή θέση....η Μαρίνα μου έκανε ένα πολύτιμο δώρο κι εγώ με τη σειρά μου είχα την ευκαιρία να διηγηθώ τη βιωματική ιστορία μου και να την μοιραστώ....τι καλυτερο !!! Ανυπομονώ να συνεχίσουμε να ταξιδεύουμε παρέα....Σε φιλώ

      Διαγραφή
  11. Πόσες συμπτώσεις σε αυτή την σκυτάλη..; δεν είναι μαγικό;;
    Υπέροχη η ιστορία σου Κλαυδία μου, έκλεισες εξαιρετικά το δρώμενο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι δυνάμεις του σύμπαντος συνωμότησαν Κατερίνα μου,για να κλείσει εξαιρετικά το δρώμενο !!!

      Διαγραφή
  12. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αυτά τα τρένα ήταν πολύ σημαντικά εφέτος Κλαύδια μου.
    Μόλις είδα τη δική σου φωτογραφία, ήξερα ότι μπορούσες να γράψεις κάτι πολύ καλό λόγω της πρώην δουλείας σου.
    Εύχομαι να ξαναταξιδεψουμε το φθινόπωρο
    Όλοι μαζί πάλι.
    Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρένα μου τα τραίνα σηματοδοτούν ταξίδια, αφίξεις και αναχωρήσεις.....Προσωπικά έχω συνδεθεί μαζί τους όχι τόσο ταξιδεύοντας, όσο ζώντας με τους ήχους και την εικόνα τους στην καθημερινότητά μου γιά πολλά χρόνια, που μοιραία συνοδεύονταν και από ιστορίες....Ανυπομονώ να συνταξιδέψουμε το Φθινόπωρο... Σε φιλώ

      Διαγραφή
  14. Τόσο τρυφερά έκλεισες αυτόν τον κύκλο, Κλαυδία μου! Με μια ιστορία, σ' ένα σταθμό, που μας αφήνει να φανταστούμε ή να θυμηθούμε πολλές άλλες...
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή εβδομάδα και σε σένα !!! Ητανε ιδανική η συγκυρία, ένα τραίνο κι ένασ σταθμός να σηματοδοτήσουν με την ιστορία μου, το τέλος αυτού του υπέροχου ταξιδιού, με τους θαυμάσιους συνεπιβάτες, που μας χάρισε μοναδικές συγκινήσεις !!!

      Διαγραφή
  15. Τι γλυκεια ταξιδιαρικη ιστορια! Υπεροχο κλεισιμο στον κυκλο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ηρθε κι έδεσε.....πεταλουδίτσα μου, ευτυχής συγκυρία η επιλογή της φωτό γιά εμένα, μου έδωσε την ευκαιρία να καταθέσω τις βιωματικές εμπειρίες μου και να κλείσω τον πρώτο κύκλο της Φωτο Συγγραφικής μας Σκυτάλης....Από Σεπτέμβριο με το καλό, πάμε γιά τον επόμενο !!!

      Διαγραφή
  16. Κλαυδία, δεν είμαι απαράδεκτη. Δε σου έδωσα μια εικόνα και δε πέρασα ποτέ να σχολιάσω. Είχα έρθει και σχολίασα. Αλλά με πρόδωσε ο Blogger (τελευταία με προδίδει κι η wordpress) και δε δημοσίευσε ποτέ το σχόλιο μου. Κι εγώ πέρασα να δω τι μου έχεις απαντήσει και σχόλιο δε βρήκα χαχαχαχαχα
    Προφανώς δε θυμάμαι τι είχα γράψει, πλησιάζω τα 28 λυπηθείτε με! Αλλά, θα σου πω ότι χαίρομαι πολύ που σου άρεσε η εικόνα. Δε γνωριζόμαστε καλά και είχα πολύ άγχος τι να σου διαλέξω. Χαίρομαι επίσης που η φωτογραφία σε οδήγησε σε μια τόσο όμορφη και συγκινητική έμπνευση.
    Να είσαι πάντα καλά. Με το καλό να ανταμώσουμε και στον επόμενο κύκλο, αλλά και στα υπόλοιπα δρώμενα μας.
    Αν δε φτάσει κι αυτό το σχόλιο, θα σου απαντήσω με ανοιχτή επιστολή χαχαχαχα
    Καλημέρα και καλή εβδομάδα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε καλωσορίζω στο σπιτικό μου Μαρίνα μου και σου ομολογώ ότι ο Blogger μου έχει κάνει πολλά χουνέρια και τον έχω μεγάλο άχτι....κατά τα άλλα , το έχω γράψει και πιό πάνω, δεν θα μπορούσες να κάνεις ιδανικότερη επιλογή φωτό γιά εμένα....και γιά να καταλάβεις περισσότερα θα σε παρακαλέσω,να μπεις στον κόπο να διαβάσεις μερικά βιωματικά μου επίσης,εδώ :http://katoapotinakropoli.blogspot.gr/2014/08/blog-post_9.html ώστε να έχεις πληρέστερη εικόνα...Κατά τα άλλα , αυτά τα δρώμενα πολύ με ιντριγκάρουν και οχι μόνον απολαμβάνω τις γραφές των συμμετεχόντων, αλλά τους έχω βαθύτατη υποχρέωση μιάς και γίνονται αιτία να παρακινηθώ κι εγώ η τεμπέλα , να γράψω τα δικά μου....Χίλια ευχαριστώ γιά την εξαίρετη επιλογή σου και ραντεβού τον Σεπτέμβρη στη νέα Φωτο Συγγραφική σκυτάλη !!! Μέχρι τότε να είσαι καλά !!!

      Διαγραφή
  17. Όταν είδα τη φωτογραφία σκέφτηκα ότι η Μαρίνα σε ήξερε καλά και τη διάλεξε επίτηδες. Αλλά να που έπεσα έξω και η φωτογραφία αποδεικνύει απλώς ότι όσο αγαπάς εσύ τα τρένα, σε αγαπούν μάλλον κι εκείνα!
    Για την ιστορία τι να πω...τόσο όμορφη και συγκινητική, σίγουρα ήταν ο καλύτερος επίλογος για αυτό το υπέροχο δρώμενο!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Πόσο τρυφερή και γλυκιά η ιστορία σου!

    Κλαυδία μου σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή