Κυριακή 14 Ιανουαρίου 2018

Μην ξεχνάς να σε αγαπάς......


Γιατί όλα τρέχουν τόσο γρήγορα και άλλα τόσα σε προλαβαίνουν. Και από τη μια στιγμή στην άλλη, κλίνεσαι να πάρεις αποφάσεις ζωής μέσα σε μόνο μια στιγμή, πριν καν σταθείς να πάρεις ανάσα.
Γιατί μάλλον αυτοί οι ρυθμοί είναι τόσο τραγικά έντονοι και πολλές φορές σε ξεπερνάνε και εσύ με την ταμπέλα μιας ζωής ολόκληρης του «καλού παιδιού» βιάζεσαι να ικανοποιήσεις γούστα περαστικών, ή αδερφών και κάπου κάπου σε ξεχνάς.
Και όλα αλλάζουν… Μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα και κάπου χάνεσαι. Κάθεσαι και αναρωτιέσαι συχνά «Με πάει η ζωή, ή την πάω εγώ;» και βουλιάζεις σε σκέψεις και αναλύσεις, όμως θυμήσου, είτε το ένα γίνεται, είτε το άλλο, τις τελικές αποφάσεις τις παίρνεις εσύ και μόνο εσύ.
Δοκίμασες πολλά, θα δοκιμάσεις και άλλα τόσα και ίσως εν τέλει μετανιώσεις για πολλά και σε θαυμάσεις για άλλα τόσα, ή και το αντίστροφο, μα… σε όλο αυτό μη ξεχνάς να σε αγαπάς.
Μη ξεχνάς να σε αγαπάς, μα και να σε φροντίζεις και να απολαμβάνεις τα όποια σου κατορθώματα που σου άνοιξαν δρόμους μαγικούς σε εμπειρίες νέες. Απ’ όλες έμαθες κι όλες κάπως κάπως τις έζησες και που ‘σαι ακόμα… Όπου και να ‘σαι, να είσαι βέβαιη πως είσαι μόνο στην αρχή. Κάθε μέρα ξεκινά και μια νέα ζωή.
Να μη ξεχνάς να σε αγαπάς και που και που να σε παινεύεις. Ξέρεις, χρειάζεται. Καθημερινά ανεβάζουμε ψηλά τον πήχη, βάζουμε στόχους, τους εκπληρώνουμε και στη συνέχεια, απλά περνάμε σε επόμενους, χωρίς καν να χαρούμε. Λάθος!
Να σε «ψηλώνεις». Είναι ειλικρινά περίφημο να το κάνεις εσύ η ίδια για σένα, να σε αναγνωρίζεις, χωρίς να ζητιανεύεις τα αυτονόητα από οπουδήποτε αλλού. Αν έρχονται βέβαια φυσικά, καλοδεχούμενα.
Να μη ξεχνάς να σε αγαπάς και να ακούς το σώμα σου, τα καμπανάκια του, τα φτερουγίσματα, ή τις ζαλάδες σου… Έχε επίγνωση. Και να σε προστατεύεις, όπως θα έκανες για το παιδί σου το ίδιο, γιατί μη ξεχνάς… κι εσύ παιδί είσαι.
Να αποφεύγεις το τετραγώνισμα του κύκλου και στα ζητήματα καρδιάς, μυαλό μη μπλέκεις. Έχε κι εδώ την επίγνωση πως κάποια πράγματα δεν εκλογικεύονται ποτέ, γιατί η θέση τους είναι αλλού και αγάπησέ τα κι αυτά… γιατί όλα αυτά είσαι εσύ.
Και ξέρεις κάτι; Με την ευάλωτη πλευρά σου, τους φόβους, τα όνειρα και τα στραβά σου, τα άγχη, την τρέλα και τα σκαμπανεβάσματά σου, είσαι υπέροχη. Κι αν πρώτα εσύ δε σε αγαπήσεις, τότε ποιος;


Με αυτό το κείμενο κάνω ποδαρικό στο μπλοκόσπιτό μου την νέα χρονιά 2018 και εύχομαι από καρδιάς  να έχουμε υγεία, γαλήνη στην ψυχή και επιτέλους να αγαπήσουμε τον εαυτό μας  και να περισσέψει αγάπη για να μπορέσουμε να αγαπήσουμε  τους γύρω μας και τον κόσμο ολόκληρο !!!

14 σχόλια:

  1. Τι σωστή και σημαντική η υπενθύμιση σου Κλαυδία μου, γιατί μόνο έτσι θα καταφέρουμε να έχουμε μια χρονιά όπως μας αξίζει!
    Και η ίδια είδα (επί τέλους!) πόσο σημαντικό είναι ν' αγαπάμε και να φροντίζουμε τον εαυτό μας, ακριβώς όπως κάνουμε με τα παιδιά μας, να μη ξεχνάμε να του λέμε και πολλά μπράβο, όταν ξεπερνά τα εμπόδια που του παρουσιάζονται!
    ΑΦιλάκια τρυφερά και προπαντώς με επίγνωση! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κάθε ένας από εμάς, αξίζει την ...αγάπη μας. Ο Εαυτός μας, ψυχικά και σωματικά δικαιούται την αγάπη και τη φροντίδα. Είναι αυτός που μας "κουβαλά" και οφείλουμε να είναι στην καλύτερη κατάσταση.
    Καλή βδομάδα Κλαυδία μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Tι ωραίο ποδαρικό που διάλεξες για τη νέα χρονιά Κλαυδία μου!
    Άντε, να "ψηλώσουμε" λίγο την ψυχή μας λοιπόν.
    Εγκάρδιες ευχές για τη νέα σου χρονιά, να σου φέρει υγεία, εσωτερική γαλήνη και πολλά χαμόγελα :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Έτσι ακριβώς Κλαυδία..... πολύ ωραίο ποδαρικό !!!
    Εύχομαι ότι καλύτερο για όλη σου την οικογένεια για το νέο έτος !!!!!!
    Σε φιλώ !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ ωραία και σωστά τα όσα γράφεις, Κλαυδία! Πρέπει να αγαπάμε τον εαυτό μας και αυτό δεν είναι εγωισμός. Δεν μπορείς να αγαπήσεις τους άλλους, αν πρώτα δεν αγαπήσεις τον εαυτό σου, και τώρα που το σκέφτομαι, και θρησκευτικά αν το πάρεις, το ίδιο είναι. Δεν είπε ο Χριστός να αγαπάμε τον πλησίον μας όπως τον εαυτό μας;
    Και, επίσης, να μην περιμένουμε να μας δώσουν αξία οι άλλοι για να δώσουμε κι εμείς μετά αξία στον εαυτό μας. Θυμάμαι, πριν από μερικά χρόνια μου πήραν συνέντευξη στη δουλειά (μια από εκείνες τις συνεντεύξεις που σε ρωτάνε διάφορα γενικά και αόριστα, όπως το πώς φαντάζεσαι τη ζωή σου σε 5 ή 10 χρόνια, για να δουν αν είσαι δοσμένος ψυχή τε και σώματι στην επαγγελματική σου εξέλιξη), και εκείνη που μου έπαιρνε τη συνέντευξη σε κάποια στιγμή με ρώτησε - επειδή της έδωσα να καταλάβει ότι πραγματικά δεν εξαρτούσα την αίσθηση της επιτυχίας μου από το αν θα έπαιρνα ή όχι προαγωγή - αν δε θα με πείραζε να μου έβαζαν ως προϊστάμενό μου κάποιον ο οποίος ήταν πολύ νεώτερος από εμένα. Της απάντησα ότι δε θα με πείραζε και ότι η καρέκλα δεν δίνει αξία στον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος στην καρέκλα. Ακόμα θυμάμαι το βλέμμα της...
    Να έχεις μια όμορφη βδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλή χρονιά Κλαύδια μου.
    Πολύ σωστά όλα αυτά που γράφεις, αλλά τα ξεχνάμε δυστυχώς.
    Συνήθως βάζουμε σε δευτερη και τρίτη μοίρα τον εαυτό μας.
    Καλή συνέχεια και φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ωραίο ποδαρικό Κλαυδία μου!!!! Στέκομαι στην φράση ""Κάθεσαι και αναρωτιέσαι συχνά «Με πάει η ζωή, ή την πάω εγώ;»"".... και όχι δεν πρέπει να αναρωτιόμαστε, δεν πρέπει να αφήσουμε την ζωή να μας πάει όπου θέλει.... αγώνας και πίστη για αυτό που θέλουμε και θα τα καταφέρουμε!!!! Καλή χρονιά γεμάτη ελπίδα και αισιοδοξία, υγεία και ευχάριστα γεγονότα για σένα φίλη μου και την οικογένεια σου!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σας ευχαριστώ όλους για τα θαυμάσια σχόλιά σας και την επίσκεψή σας στο μπλοκοσπιτάκι μου και σας εύχομαι και πάλι τα καλύτερα για τη νέα χρονιά. Θα προσθέσω το παρακάτω κείμενο σαν απάντηση στα τόσα όμορφα που μοιραστήκατε μαζί μου...Το παρακάτω κείμενο αποδίδεται στον Τσάρλι Τσάπλιν αλλά αμφισβητείται (http://ellinikahoaxes.gr/2014/07/19/chaplin/).
    Παρ' ολα αυτά δε παύει νάναι ενα ωραίο κείμενο

    " Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, μπόρεσα να καταλάβω ότι ο συναισθηματικός πόνος και η θλίψη, απλώς με προειδοποιούσαν να μη ζω κόντρα στην αλήθεια μου.
    Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε αυθεντικότητα.

    Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, κατάλαβα σε πόσο δύσκολη θέση ερχόταν κάποιος με το να του επιβάλλω τις επιθυμίες μου, παρότι ήξερα ότι
    ούτε ήταν κατάλληλη η στιγμή ούτε ο άνθρωπος ήταν έτοιμος, ακόμα κι αν αυτός ο άνθρωπος ήμουν εγώ.
    Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε αυτοεκτίμηση.

    Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να λαχταρώ μια άλλη ζωή και μπόρεσα να δω ότι τα πάντα γύρω μου με προκαλούσαν να μεγαλώσω.
    Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ωριμότητα.

    Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, κατάλαβα ότι βρίσκομαι πάντα και σε όλες τις περιστάσεις, την κατάλληλη στιγμή και στο σωστό μέρος και ότι όλα όσα γίνονται είναι σωστά. Από τότε κατάφερα να γαληνέψω.
    Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε αποδοχή.

    Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να στερούμαι τον ελεύθερο χρόνο μου και σταμάτησα να κάνω μεγαλόπνοα σχέδια για το μέλλον.
    Σήμερα κάνω μόνο ό,τι με ευχαριστεί και με γεμίζει χαρά, ό,τι αγαπώ και κάνει την καρδιά μου να γελά, με τον δικό μου τρόπο και στους δικούς μου ρυθμούς.
    Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ειλικρίνεια.

    Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, απελευθερώθηκα από ό,τι δεν ήταν υγιές για μένα. Από φαγητά, άτομα, πράγματα, καταστάσεις και από ό,τι με τραβούσε συνεχώς μακριά από τον ίδιο μου τον εαυτό. Στην αρχή το ονόμαζα “υγιή εγωισμό”.
    Αλλά σήμερα ξέρω ότι είναι αυταγάπη.

    Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να θέλω να έχω πάντα δίκιο. Έτσι έσφαλλα πολύ λιγότερο.
    Σήμερα κατάλαβα ότι αυτό το λέμε απλότητα.

    Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, αρνήθηκα να συνεχίσω να ζω στο παρελθόν και να ανησυχώ για το μέλλον μου. Τώρα ζω περισσότερο τη στιγμή όπου όλα συμβαίνουν.
    Έτσι σήμερα, ζω την κάθε μέρα και αυτό το λέω πληρότητα.

    Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, συνειδητοποίησα ότι η σκέψη μου μπορεί να με κάνει μίζερο και άρρωστο. Όταν όμως επικαλέστηκα τις δυνάμεις της καρδιάς μου, η λογική απέκτησε έναν πολύτιμο σύντροφο.
    Αυτή τη σχέση την ονομάζω σήμερα σοφία της καρδιάς.

    Δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε τις αντιπαραθέσεις, τις συγκρούσεις και τα προβλήματα με τον εαυτό μας και τους άλλους γιατί καμιά φορά, ακόμα και τα άστρα εκρήγνυνται και δημιουργούνται νέοι Γαλαξίες.

    Σήμερα ξέρω ότι αυτό είναι η ζωή!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αυτό είναι η ζωή, αγαπημένη μου Κλαυδία!!!
    Εξαιρετική ανάρτηση για νέα χρονιά!
    ΚΑΛΗ και ευλογημένη και δημιουργική να είναι!!!
    φιλιά πολλά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βαρβαρούλα μου καλή, ευλογημένη και δημιουργική να είναι η νέα χρονιά γεμάτη αγάπη....!!! Σε φιλώ

      Διαγραφή
  10. Τι ομορφο ξεκινημα που εκανες στην καινούργια χρονιά Κλαυδια μου!!!
    Και βέβαια πρεπει να αγαπαμε και τον εαυτό μας οσο αγαπαμε και τους άλλους και να τον προσεχουμε..φιλη μου..και στα δυο κειμενα ποιος θα διαφωνησει σε κάτι..τοσο σοφα γραμμενο..!!!
    Μακαρι να ζουμε την κάθε μέρα μας οπως ερχεται...το πριν ήδη έχει γινει παρελθον..το αυριο δεν το ξέρουμε..οποτε ας ζησουμε το τώρα..γιατι τιποτε δεν είναι δεδομενο στην ζωή φιλη μου..!!
    ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ για όλους σας και αγαπη ..Κλαυδια μου... φιλακιααα...!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα μου το μόνο βέβαιο, ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο στη ζωή αν το είχαμε όλοι εμπεδώσει ίσως γινόμασταν καλύτεροι άνθρωποι και ζούσαμε σε έναν καλύτερο κόσμο....Καλή κι ευλογημένη χρονιά σου εύχομαι με υγεία και κάθε καλό !!!

      Διαγραφή
  11. Καλή Χρονιά, Κλαύδιά μου. Να αγαπάμε τον εαυτό μας και να έχουμε την υγειά μας. Όλα τα όλα γίνονται. Πολλά φιλιά, φίλη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή