Συγκλονιστικό! Ποια ήταν τα τελευταία λόγια του Steve Jobs… ΛΙΓΟ πριν ΠΕΘΑΝΕΙ!
ΤΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ STEVE JOBS (1955-2011)
ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ, ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ, ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ, ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ.
Μάθημα ζωής για όλους εμάς.
Ο δισεκατομμυριούχος συνιδρυτής της Apple και ο εγκέφαλος μιας αυτοκρατορίας προϊόντων που έφεραν την επανάσταση στους υπολογιστές, την τηλεφωνία και την μουσική βιομηχανία, συγκινεί με τα τελευταία του λόγια κάνοντας έναν «σκληρό» προσωπικό απολογισμό και δίνοντας συμβουλές αναφερόμενος στο τι έχει περισσότερο σημασία στη ζωή.
«Έχω φτάσει στο αποκορύφωμα της επιτυχίας στον επιχειρηματικό κόσμο. Στα μάτια των άλλων, η ζωή μου είναι μια επιτομή της επιτυχίας.
Ωστόσο, πέρα από τη δουλειά, η χαρά μου είναι λίγη. Στο τέλος, ο πλούτος είναι μόνο ένα γεγονός της ζωής που έχω συνηθίσει.
Αυτή τη στιγμή, ξαπλωμένος στο κρεβάτι και άρρωστος αναπολώντας ολόκληρη τη ζωή μου, συνειδητοποιώ ότι η αναγνώριση και ο πλούτος που κατέκτησα με τόση υπερηφάνεια, έχουν ξεθωριάσει και έχουν χάσει το νόημά τους μπροστά στον επικείμενο θάνατο. Στο σκοτάδι, κοιτάζω τα πράσινα φωτάκια από τα μηχανήματα υποστήριξης των ζωτικών λειτουργιών και ακούγοντας το βουητό των μηχανικών ήχων, μπορώ να αισθανθώ την αναπνοή του θεού του θανάτου να πλησιάζει.
Τώρα ξέρω, όταν έχουμε συσσωρεύσει επαρκή πλούτο για να διαρκέσει όλη τη ζωή μας, θα πρέπει να κυνηγήσουμε άλλα θέματα που δεν έχουν σχέση με τον πλούτο.
Θα έπρεπε να είναι κάτι πιο σημαντικό: Ίσως σχέσεις, ίσως την τέχνη, ίσως ένα όνειρο της νιότης μας. Το κυνήγι μόνο του πλούτου μετατρέπει τον άνθρωπο σε ένα στριμμένο ον, ακριβώς σαν κι εμένα.
Ο Θεός μας έδωσε τις αισθήσεις για να επιτραπεί σε όλους να αισθανθούν την αγάπη στην καρδιά τους, όχι οι αυταπάτες που φέρνει ο πλούτος. Τον πλούτο που έχω κερδίσει στη ζωή μου δεν μπορώ να τον πάρω μαζί μου. Αυτό που μπορώ να πάρω μαζί μου είναι μόνο οι αναμνήσεις που τυλίχτηκαν από την αγάπη. Αυτός είναι ο πραγματικός πλούτος που θα σας ακολουθεί, θα σας συντροφεύει, δίνοντάς σας τη δύναμη και το φως για να συνεχίσετε. Η αγάπη μπορεί να ταξιδέψει χιλιάδες μίλια. Η ζωή δεν έχει όρια. Πηγαίνετε όπου θέλετε να πάτε. Φτάστε όσο ψηλά θέλετε να φτάσετε. Είναι όλα στην καρδιά σας και στα χέρια σας.
Ποιο είναι το πιο ακριβό κρεβάτι στο κόσμο; – «Το κρεβάτι του αρρώστου». Μπορείτε να απασχολείτε κάποιον να οδηγεί το αυτοκίνητο για εσάς, να βγάζει χρήματα για εσάς, αλλά δεν μπορείτε να έχετε κάποιον να υποφέρει την ασθένεια για εσάς. Τα υλικά πράγματα που χάνονται μπορούν να βρεθούν. Αλλά υπάρχει ένα πράγμα που δεν μπορεί ποτέ να βρεθεί όταν έχει χαθεί – «Η ζωή».
Όταν ένα άτομο πηγαίνει στο χειρουργείο, θα συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει ένα βιβλίο του οποίου δεν έχει ακόμη τελειώσει την ανάγνωση – «Το Βιβλίο της Υγιούς Ζωής». Σε όποιο στάδιο της ζωής κι αν βρισκόμαστε τώρα, με το χρόνο, θα αντιμετωπίσουμε την ημέρα που η αυλαία πέφτει. Πλουτίστε με αγάπη την οικογένειά σας, με αγάπη τον/τη σύζυγό σας, με αγάπη τους φίλους σας.
Περιποιηθείτε καλά τον εαυτό σας. Αγαπήστε τους άλλους.»
Το παν είναι να ζεις το κάθε λεπτό
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ πολύ ♥♥♥
Συγκλονιστικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί ρε παιδί μου χρειάζεται να πεθαίνει κάποιος για να φιλοσοφήσει τη ζωή;
Γιατί στο μικρόκοσμο των επιχειρήσεων, όλα αυτά φαντάζουν γραφικότητες και αταίριαστα με τη λογική του άκρατου ανταγωνισμού (Ο θάνατός σου η ζωή μου)...
Εξαιρετική ανάρτηση Κλαυδία!
Δε λέει κάτι πρωτότυπο ο Jobs, αλλά μου αρέσει η ειλικρίνειά του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως, ο άνθρωπος που ξέρει ότι πρόκειται να πεθάνει και αυτός που νομίζει πως θα συνεχίσει να ζει (γιατί κανείς δε γνωρίζει πότε θα έρθει το τέλος του), είναι τελείως ανόμοια πλάσματα - οπότε, δε θα έπρεπε να προκαλεί εντύπωση που η σοφία του κόσμου του πρώτου δε μπορεί να μεταδοθεί στον δεύτερο. Και από τη στιγμή που οι συμβουλές δε μπορούν να λειτουργήσουν ως βιώματα και να οδηγήσουν σε αλλαγές, μού φαίνεται κάπως μάταιη η προσφορά τους.
Να ζουμε την καθε μας στιγμή, σαν να ειναι η τελευταία μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣίγουρα σημασία έχουν τα πράγματα που δε λογαριάζονται με τα λεφτά...αλλά από την άλλη χωρίς λεφτά, ούτε να αρρωστήσεις δεν μπορείς...κι αν αρρωστήσεις την πάτησες πανηγυρικά!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓι΄αυτό τι να πω...ας έχουμε την υγειά μας να παλεύουμε για το καλύτερο....και να ζούμε, όχι μόνο να επιβιώνουμε!!
Φιλιά πολλά!
Όντως συγκλονιστικό! Δυστυχώς, συχνά μας "τρώει" το άγχος και η ρουτίνα και ξεχνάμε να ζούμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν είμαστε υγιείς δεν μπαίνουμε στη διαδικασία να σκεφτούμε το τέλος, την αρρώστια, δεν έχουμε φόβο για το αύριο. Παρ' όλα αυτά, όταν διαβάζουμε τις σοφίες των άλλων, που βγήκαν με πόνο, μπορούμε για λίγο να σταθούμε και να προβληματιστούμε. Κι αν τα βρίσκουμε διαρκώς μπροστά μας, ως υπενθύμιση, να προσπαθήσουμε έστω και με baby steps να αλλάξουμε... Όχι θεαματικά, αλλά ναι, μπορούμε να αλλάξουμε. Εξαρτάται φυσικά πάντα από εμάς, τον τρόπο δράσης μας, το χαρακτήρα μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά δεν εφαρμόζω ότι διαβάζω και με καλύπτει, από τη μια μέρα στην άλλη. Πολλές φορές ξεχνιέμαι, πισωγυρίζω, αλλά σε πολλά έχω επηρεαστεί κι αλλάξει απ όσα διαβάζω.
Τα λόγια του Jobs που τα έχω διαβάσει ξανά, μιλούν κατευθείαν μέσα μου και προσπαθώ να τα θυμάμαι συχνά. Ταιριάζουν έτσι κι αλλιώς με τη στάση και φιλοσοφία ζωής που έχω....
Πολλά φιλιά Κλαυδία μου :)
Συγκλονιστική δεν είναι μόνο η αυτοκριτική του και η σοφία που απέκτησε στο τέλος της ζωής του. Συγκλονιστικό είναι ότι αυτά περί αγάπης και σωστής ζωής και όλων εκείνων που έχουν αξία τα θυμόμαστε όταν είναι αργά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην καθημερινότητά μας τα ξεχνάμε γιατί τρέχουμε πιστεύω. Τρέχουμε όχι για τον πλούτο, ο απλός άνθρωπος δεν πασχίζει να γίνει πλούσιος, να επιβιώσει πασχίζει και αν έλθει το τέλος να το περάσει αξιοπρεπώς και αφού θα του έχουν προσφέρει όσα απαιτείται για να πεθάνει ήρεμος. Το πώς πέρασε την ασθένειά του και πώς την ίδια ασθένεια την περνάει ένας φτωχός άνθρωπος νομίζω ότι κάνει τη διαφορά. Θα πεθάνουμε όλοι φυσιολογικά ή μη. Αλλά το πώς έχει σημασία.
Καλό σου απόγευμα Κλαυδία μου
Στοιχίζει ακριβά η πείρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτοιχίζει πανάκριβα η σοφία της ψυχής....
διάβαζα σήμερα από την Αλκ. Παπαδάκη και θυμήθηκα αυτή την ανάρτηση Κλαυδία μου!
(στο μεταξύ άσχετο...έχω τελειώσει εδώ και μέρες την Πόρτα κι ακόμα ...ζω "στη σκιά της"!!! Θα το δώσω πρώτα στις συντοπίτισσες φίλες να το διαβάσουν και μετά θα ταξιδέψει από μένα...)
Φιλιά!
Και μενα στο τέλος ε Αριστακι μου; Παπαδακη ειναι αυτή λατρεμενη..!!
ΔιαγραφήΓιατί Κλαυδια μου όλοι μα όλοι που έχουν λεφτα.. στο τελος της ζωής τους σκεφτονται αυτό που είναι αυτονοητο για άλλους...!! η αγαπη.... το να δινεις χωρις ανταλαγμα .. και που σου επιστρεφει ...εκατονταπλασιο
ΑπάντησηΔιαγραφήμπροστα στην αρρωστια είμαστε όλοι ιδιοι .. υπαρχουν πολλες περιπτωσεις οπως του συγκεκριμενου ανθρώπου που δυσυχώς το χρήμα δεν μπόρεσε να σώσει..!!
Ενα πολύ καλο μαθημα ζωής θα έλεγα... καλα να περνας φιλακιαααα!!
Φίλες μου σας ευχαριστώ για την επίσκεψη και τα θαυμάσια σχόλιά σας, έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή μας που θεωρούμε τα πάντα δεδομένα...τους ανθρώπους γύρω μας ...τις σταθερές και τις αξίες μας...την ίδια μας τη ζωή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τότε συμβαίνει η ανατροπή...
Και τότε καταλαβαίνεις ότι τίποτα δεν είναι έτσι...ότι πρέπει να πολεμάς γι αυτά που λανθασμένα νομίζεις ότι σου χαρίστηκαν...γι αυτά που θεωρούσες καθημερινότητα αλλά που τελικά ήταν τα πιο σημαντικά ...