Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2015

Αφιέρωμα στη Λαογράφο Αγγελική Χατζημιχάλη

«Αγγελική Χατζημιχάλη, 50 χρόνια από τον θάνατό της» -Έκθεση – Αφιέρωμα στο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης

Aggelikixatzimixali
Έκθεση – αφιέρωμα με τίτλο «Αγγελική Χατζημιχάλη, 50 χρόνια από τον θάνατό της»  παρουσιάζει από τις 29 Νοεμβρίου 2015 έως τις 4 Σεπτεμβρίου 2016 στο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη», ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του δήμου Αθηναίων, τιμώντας τη μνήμη της σπουδαίας Ελληνίδας λαογράφου.
Η έκθεση περιλαμβάνει τρεις διαδοχικές ενότητες «Οι Σαρακατσάνοι», «Η Σκυριανή Τέχνη» και «Το Ελληνικό Σπίτι» με παράλληλες εκδηλώσεις και διαλέξεις, με σκοπό την ολοκληρωμένη παρουσίαση της πορείας της ζωής και του πολυσχιδούς  έργου της Αγγελικής Χατζημιχάλη.
Μέσα από την έκθεση τιμάται και αναδεικνύεται το πλούσιο συγγραφικό - λαογραφικό έργο της μεγάλης λαογράφου, μέσα από τις πολύχρονες επιτόπιες έρευνες που διεξήγαγε από τη δεκαετία του 1920 έως το θάνατό της. Επισημαίνεται  η κοινωνική διάσταση του έργου που παρήγαγε ιδρύοντας το οικοτροφείο «Ελληνικό Σπίτι», που επί 40 χρόνια βοήθησε στην αποκατάσταση εκατοντάδων γυναικών μέσα από την εκμάθηση όλων των λαϊκών τεχνών. Επίσης, αναδεικνύεται το κτίριο του αρχιτέκτονα Αριστοτέλη Ζάχου, στο οποίο στεγάζεται και λειτουργεί επί 35 χρόνια το Μουσείο, ως μνημείο ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής σημασίας μοναδικό στην Αθήνα, αλλά και ως τόπος μνήμης της λαογράφου. Το κτήριο αποτελούσε την οικία στην οποία έζησε τα πιο γόνιμα και δημιουργικά χρόνια της ζωής της με την οικογένειά της. Τέλος, επισημαίνεται η πολιτισμική αξία της μουσειακής συλλογής αντικειμένων λαϊκής τέχνης που διαθέτει.
Η θεματική της πρώτης ενότητας «Οι Σαρακατσάνοι» σε συνεργασία με την «Αδελφότητα των Εν Αθήναις Σαρακατσαναίων Ηπείρου» τιμά το μνημειώδες έργο της Αγγελικής Χατζημιχάλη «Σαρακατσάνοι», το οποίο εκδόθηκε το 1957 και αποτελεί το επιστέγασμα μιας πολυετούς έρευνας και μελέτης αυτού του ελληνικού νομαδικού πληθυσμού, που ξεκίνησε η Ελληνίδα λαογράφος από την δεκαετία του 1920, ζώντας κοντά σε αυτούς τους ανθρώπους, για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα προκειμένου να γνωρίσει τον τρόπο ζωής τους.
Σε αυτή την πρώτη ενότητα της έκθεσης θα παρουσιαστούν φωτογραφικό υλικό με εικόνες που προβάλλουν την ζωή των Σαρακατσαναίων από τις αρχές του 20ου αιώνα, αυθεντικές σαρακατσάνικες φορεσιές και αντικείμενα της καθημερινής διαβίωσής τους σε μια προσπάθεια αναπαράστασης στιγμών από τον τρόπο που ζούσαν στο παρελθόν.
Στο πλαίσιο της έκθεσης θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου στις 7μ.μ., ομιλία με θέμα «Αγγελική Χατζημιχάλη, η μάνα της ελληνικής λαογραφίας - 50 χρόνια από το θάνατό της» από το Νίκο Καρρά, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Φίλων του Μουσείου Μπενάκη και τη Σταυρούλα Πισιμίση, σε συνεργασία με τον Σύλλογο Φίλων του Μουσείου Μπενάκη.
Την επιμέλεια της έκθεσης έχει η Σταυρούλα Πισιμίση, λαογράφος του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη»
.
Εγκαίνια έκθεσης: Κυριακή 29 Νοεμβρίου, ώρα 13.00

Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη»: Αγγ. Χατζημιχάλη 6, Πλάκα,

 τηλ.: 210 3243987, 210 3243972

Ώρες λειτουργίας: Τρίτη έως Παρασκευή 09.00-19.00, Σάββατο & Κυριακή 09.00-14.00


Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη

Ημερομηνία: 
Κυρ, 29/11/2015 - 09:00 - Κυρ, 04/09/2016 - 19:00
 
Η Αγγελική Χατζημιχάλη (1895-1965) γεννήθηκε στην Αθήνα. Μεγάλωσε στην κατοικία των Θεών, την Πλάκα, κι επηρεάσθηκε βαθύτατα στα πρώτα χρόνια της ζωής της, από την αγάπη των δικών της για την τέχνη και τα γράμματα. Ο πατέρας της Αλέξιος Κολυβάς καταγόταν από τη Ζάκυνθο, υπήρξε εκδότης της "Πρωΐας" και ήταν γνωστή η συλλογή του Βυζαντινών εικόνων, που μέρος της εκτίθεται στο Βυζαντινό Μουσείο ως "συλλογή Λοβέρδου". Η Σοφία Μπουρνιά, η μητέρα της, ήταν Σκυριανή και σε αυτήν οφείλεται η αγάπη της Αγγελικής για τη Σκύρο. Από τον πρώτο της γάμο με τον μηχανικό Γλητσό, που δεν κράτησε πολύ, η Αγγελική απέκτησε την κόρη της Έρση. Αργότερα ξαναπαντρεύτηκε τον Πλάτωνα Χατζημιχάλη, με τον οποίο απέκτησε έναν γιό, τον αρχιτέκτονα Νίκο Χατζημιχάλη. Τότε κτίστηκε και το σπίτι της οδού Υπερείδου, έργο του Αριστοτέλη Ζάχου. Ασχολήθηκε αρχικά με τη ζωγραφική, ενώ παράλληλα μελέτησε τη βυζαντινή και τη νεότερη ελληνική λαϊκή τέχνη, στην οποία αφιέρωσε ολόκληρη την ζωή της. Στόχος της ήταν η συλλογή και η διάσωση όσο το δυνατόν περισσοτέρων στοιχείων του ελληνικού λαϊκού πολιτισμού. Ιδρύει το Λύκειο Ελληνίδων Σμύρνης και το 1920 αρχίζει την έρευνά της για τους Σαρακατσάνους. Παράλληλα, το 1927 δημοσιεύει το πρώτο της βιβλίο για την Σκύρο και αρχίζει τις έρευνές της για τα ιταλοκρατούμενα Δωδεκάνησα και την Ανάφη. Στη συνέχεια επισκέπτεται σε τακτά χρονικά διαστήματα τη Mακεδονία και την Ήπειρο, με σκοπό τη συλλογή λαογραφικού υλικού. Μοιράζεται το όραμα της πνευματικής και πολιτιστικής αναγέννησης του τόπου με τον Νίκο Καζαντζάκη, τον Άγγελο Σικελιανό και τον Κωστή Παλαμά. Συνεργάζεται στενά με τον Άγγελο και την Εύα Σικελιανού για την αναβίωση των Δελφικών Γιορτών. Αρχίζει να οργανώνει εκθέσεις με σκοπό τη διάδοση και τη διάσωση της Ελληνικής λαϊκής τέχνης. Το 1937 ιδρύει το Σύνδεσμο Ελληνικής Χειροτεχνίας, ο οποίος το 1957 μεταβάλλεται σε Κρατικό Οργανισμό Χειροτεχνίας. Καρπός της σκληρής εργασίας της υπήρξε το συγγραφικό της έργο, με το οποίο είναι ευρύτερα γνωστή και η δημιουργία των προϋποθέσεων για την διδασκαλία και αναπαραγωγή της λαϊκής τέχνης με σκοπό την διάσωσή της και την ένταξη της στη σύγχρονη αισθητική και τη βιοτεχνική παραγωγή. Η Αγγελική Χατζημιχάλη πέθανε τον Μάρτιο του 1965. Όσοι τη γνώρισαν τότε, μιλούν για μια δυναμική και ταυτόχρονα ευαίσθητη Ελληνίδα, που η ζωή της ήταν μία περιπέτεια κι ένα αληθινό μυθιστόρημα από την αρχή ως το τέλος. Στην καρδιά της Πλάκας, στο σπίτι όπου έζησε και θεμελίωσε τη σπουδή της λαϊκής τέχνης, λειτουργεί από το 1980 το Κέντρο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης του Δήμου Αθηναίων -ένα κέντρο λαϊκής τέχνης και παράδοσης βασισμένο στην πλούσια συλλογή της, καθώς και σε ένα μέρος από αντιπροσωπευτικά παραδοσιακά αντικείμενα που παραχώρησε με δανεισμό η Ελληνική Λαογραφική Εταιρεία.
 

5 σχόλια:

  1. Θαυμάζω απεριόριστα τους ανθρώπους που μοχθούν να συλλέξουν και να καταγράψουν στοιχεία λαϊκής παράδοσης, λαϊκής τέχνης, ήθη και έθιμα. Μια άκρως αξιοσέβαστη δουλειά, κληρονομιά για τις επόμενες γενιές. Είμαι πολύ υπέρ του να διατηρήσουμε την ταυτότητα μας που πάει να χαθεί στο βωμό της παγκοσμιοποίησης, που δεν μου λέει απολύτως τίποτα!!!!
    Καλή σου μέρα, Κλαυδία μου... Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το αφιέρωμα είναι πάρα πολύ ωραίο!
    Χαρά μου να μαθαίνω για το βίο και το έργο τόσο σπουδαίων ανθρώπων
    Σε ευχαριστώ!
    Καλο σκ να εχεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν ξέρω τι μυαλά κουβαλάμε ως λαός, αλλά (και) στα μουσεία, δεν δίνουμε την πρέπουσα σημασία. Εντύπωση μού κάνει, πως, σε κάθε ταξίδι μου, επισκεπτόμαστε ως Έλληνες, ευλαβικά, τα μουσεία στο εξωτερικό, δίνουμε πολύ μεγάλη σημασία στα εκθέματα και θαυμάζουμε εκείνους που δούλεψαν για αυτά. Στην Ελλάδα, στον τόπο μας, αντιδρούμε αντιστρόφως ανάλογα.. Καλημέρα Κλαυδία και σε ευχαριστούμε για την σημερινή σου ανάρτηση, φόρο τιμής σε μια Ελληνίδα.. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ ενδιαφέρον αφιέρωμα σε μια τόσο αξιόλογη Ελληνίδα !!!!!! Καλή σου μέρα , Κλαυδία μου !!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Φοβερό να ζεις ζωή σαν μυθιστόρημα γεμάτο περιπέτειες, έτσι Κλαυδία; Φοβερή Ελληνίδα λαογράφος και μας τιμά το έργο της, έργο ζωής. Σ'ευχαριστώ Κλαυδία για όλες αυτές τις πληροφορίες.
    Να σαι καλά
    Καλό και γλυκό μήνα να έχεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή