Συναγερμός σήμερα !!! Πανικός !!!Κατέφθασαν φουριόζες οι καλλιτέχνιδες να κάνουν πρόβα τα κοστούμια και τις άριές τους....
Αδημονία, εκνευρισμός, απρόοπτα.....η μία πάχυνε....η άλλη αδυνάτισε.....
Αγωνίζονται οι ράφτρες να φαρδύνουν, να στενέψουν....ο μαέστρος πιέζει να επιταχυνθούν οι ρυθμοί και οι πριμαντόνες , αγχωμένες , ξεσπάνε σε όποιον βρεθεί μπροστά τους.....
Τέλος πάντων ευτυχώς τακτοποιήθηκαν τα πράγματα, τα κοστούμια φορέθηκαν και απέσπασαν πολύ κολακευτικά σχόλια, η ενδυματολόγος ανακουφισμένη ρίχτηκε σε μία πολυθρόνα, καταβρόχθισε 2 κρουασάν απανωτά και μαζί με το υπόλοιπο επιτελείο, άφησε έναν αναστεναγμό ανακούφισης και παρακολούθησε σιωπηλά την πρόβα..... της ΚΑΡΜΕΝ και της ΑΙΝΤΑ.....
Ξεκίνησε η εμβληματική HABANERA !
Η “Habanera” είναι μία από τις πιο διάσημες άριες στην όπερα “Carmen” του Georges Bizet, η οποία έκανε πρεμιέρα το 1875. Η άρια τραγουδιέται από την πρωταγωνίστρια, την Carmen, στο πρώτο μέρος της όπερας και αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα του πάθους, της ελευθερίας και της αψύτητας του χαρακτήρα της. Η άρια “L’amour est un oiseau rebelle” (“Η αγάπη είναι ένα ανυπότακτο πουλί”) είναι πιο γνωστή ως “Habanera”
Ρυθμός Habanera: Η μουσική της άριας βασίζεται στον ρυθμό της habanera, ένα είδος χορού που προέρχεται από την Κούβα. Ο ρυθμός αυτός χαρακτηρίζεται από ένα σταθερό, σχεδόν ερωτικό παλμό με μία αίσθηση εξωτισμού, κάτι που ενισχύει την ένταση του κομματιού. Ο ρυθμός είναι ελαφρώς αργός και έχει μια αίσθηση “αποπλάνησης”.
Μελωδία: Η μελωδία της “Habanera” είναι απλή αλλά έντονα εκφραστική, και επαναλαμβάνεται αρκετές φορές, δίνοντας χώρο για το κείμενο να αναπτυχθεί και να εντυπωσιάσει.
Οι στίχοι της άριας μιλούν για την αγάπη και την παρομοιάζουν με ένα ανυπότακτο πουλί, που δεν υπακούει σε κανέναν και δεν δεσμεύεται. Η Carmen τραγουδά ότι η αγάπη έρχεται και φεύγει χωρίς προειδοποίηση, δεν μπορείς να την ελέγξεις, και εμφανίζεται απροσδόκητα.
Η Carmen εδώ προειδοποιεί τους άντρες ότι δεν μπορεί να εξαναγκαστεί να αγαπήσει κάποιον και ότι είναι ελεύθερη να ζήσει όπως επιθυμεί, χωρίς να δεσμεύεται από κοινωνικές ή συναισθηματικές συμβάσεις.
Στίχοι (μετάφραση στα ελληνικά):
Η αγάπη είναι ένα ανυπότακτο πουλί
Που κανείς δεν μπορεί να δαμάσει,
Και είναι μάταιο να την καλέσεις,
Αν αυτή δεν θέλει να έρθει.
Τίποτα δεν την σταματά, απειλή ή προσευχή,
Ο ένας μιλάει καλά, ο άλλος σιωπά·
Και είναι ο άλλος που προτιμώ,
Δεν είπε τίποτα, αλλά μου αρέσει.
Η αγάπη! Η αγάπη! Η αγάπη! Η αγάπη!
Η αγάπη είναι παιδί της Βοημίας,
Ποτέ, ποτέ δεν έχει γνωρίσει νόμο·
Αν δεν μ’ αγαπάς, εγώ σ’ αγαπώ·
Αν σ’ αγαπώ, πρόσεχε τον εαυτό σου!
Αν δεν μ’ αγαπάς, εγώ σ’ αγαπώ,
Αλλά αν σ’ αγαπώ, αν σ’ αγαπώ, πρόσεχε τον εαυτό σου!
Το πουλί που νόμιζες ότι έπιασες
Χτύπησε τα φτερά του και πέταξε μακριά·
Η αγάπη είναι μακριά, μπορείς να την περιμένεις·
Δεν την περιμένεις πια, και όμως είναι εδώ.
Όλα γύρω σου, γρήγορα, γρήγορα,
Έρχεται, φεύγει, και μετά επιστρέφει.
Νομίζεις ότι την κρατάς, αλλά σε αποφεύγει,
Νομίζεις ότι την αποφεύγεις, και σε κρατάει.
Η αγάπη! Η αγάπη! Η αγάπη! Η αγάπη!
Η αγάπη είναι παιδί της Βοημίας,
Ποτέ, ποτέ δεν έχει γνωρίσει νόμο·
Αν δεν μ’ αγαπάς, εγώ σ’ αγαπώ·
Αν σ’ αγαπώ, πρόσεχε τον εαυτό σου!
Αν δεν μ’ αγαπάς, εγώ σ’ αγαπώ,
Αλλά αν σ’ αγαπώ, αν σ’ αγαπώ, πρόσεχε τον εαυτό σου!
Αυτή η άρια υπογραμμίζει το ανεξάρτητο πνεύμα της Carmen, μια γυναίκα που αρνείται να δεχτεί τα στερεότυπα της εποχής της, ειδικά σε σχέση με το ρόλο της γυναίκας στον έρωτα και στην κοινωνία.
Στίχοι
L'amour est un oiseau rebelle
Que nul ne peut apprivoiser
Et c'est bien en vain qu'on l'appelle
S'il lui convient de refuser
Rien n'y fait, menace ou prière
L'un parle bien, l'autre se tait
Et c'est l'autre que je préfère
Il n'a rien dit, mais il me plaît
L'amour, l'amour, l'amour, l'amour
L'amour est enfant de bohème
Il n'a jamais, jamais, connu de loi
Si tu ne m'aimes pas, je t'aime
Et si je t'aime, prends garde à toi
Prends garde à toi
Si tu ne m'aimes pas, si tu ne m'aimes pas, je t'aime
Prends garde à toi
Mais si je t'aime, si je t'aime, prends garde à toi
L'amour est enfant de bohème
Il n'a jamais jamais connu de loi
Si tu ne m'aimes pas, je t'aime
Et si je t'aime, prends garde à toi
Prends garde à toi
Si tu ne m'aimes pas, si tu ne m'aimes pas, je t'aime
Prends garde à toi
Mais si je t'aime, si je t'aime, prends garde à toi
L'oiseau que tu croyais surprendre
Battit de l'aile et s'envola
L'amour est loin, tu peux l'attendre
Tu ne l'attends plus, il est là
Tout autour de toi, vite, vite
Il vient, s'en va, puis il revient
Tu crois le tenir, il t'évite
Tu crois l'éviter, il te tient
L'amour, l'amour, l'amour, l'amour
L'amour est enfant de bohème
Il n'a jamais jamais connu de loi
Si tu ne m'aimes pas, je t'aime
Et si je t'aime, prends garde à toi
Prends garde à toi
Si tu ne m'aimes pas, si tu ne m'aimes pas, je t'aime
Prends garde à toi
Mais si je t'aime, si je t'aime, prends garde à toi
L'amour est enfant de bohème
Il n'a jamais jamais connu de loi
Si tu ne m'aimes pas, je t'aime
Et si je t'aime, prends garde à toi
Prends garde à toi
Si tu ne m'aimes pas, si tu ne m'aimes pas, je t'aime
Prends garde à toi
Mais si je t'aime, si je t'aime, prends garde à toi
Η Αΐντα είναι τίτλος δημοφιλούς όπερας (λυρικό μελόδραμα) σε 4 πράξεις και 7 σκηνές, στίχους του Αντόνιο Γκιζλαντσόνι (Antonio Ghislanzoni) και μουσική του Τζουζέπε Βέρντι, που παίχθηκε για πρώτη φορά στο Χεδιβικό βασιλικό θέατρο (όπερα) του Καΐρου στις 24 Δεκεμβρίου του 1871 παρουσία αξιωματούχων της χώρας, υψηλών καλεσμένων και του συνόλου των διπλωματών.
Η μουσική επένδυση του έργου από τον Βέρντι πλήρους συγκίνησης και δραματικού πάθους δημιουργεί μια ατμόσφαιρα τόσο του φυσικού χώρου που εκτυλίσσεται το έργο όσο και εκείνες στις διαδοχικές πλοκές του έργου με τις αγωνίες και τη πάλη μεταξύ παθών με κατάληξη την υπεροχή του έρωτα επί παντός συναισθήματος.
Η Αΐντα αποτελεί έργο ορόσημο της Ιταλικής μουσικής και ισορροπεί ανάμεσα στην ρομαντική όπερα και την γαλλική μεγαλόπρεπη όπερα. Οι σπουδαίες άριες, οι εντυπωσιακές σκηνές πλήθους, τα εκτενή ντουέτα και το εντυπωσιακό μπαλέτο κάνουν την όπερα αυτή να ξεχωρίζει, ενώ σηματοδοτούν νέες κατακτήσεις στη μουσικοδραματική γλώσσα του Βέρντι. Το θριαμβικό εμβατήριο, αποτελεί μία εντυπωσιακή σελίδα μεγαλόπρεπης, εξωτικής μουσικής. Στη διαχρονική δημοτικότητα της συνεισφέρει επίσης το πλαίσιο στο οποίο διαδραματίζεται η όπερα, καθώς η δράση ξετυλίγεται στη φαραωνική Αίγυπτο σε μυθική εποχή, με την οποία το κοινό του 20ού αιώνα εξοικειώθηκε μέσα από την εικόνα που της προσέδωσαν οι χολιγουντιανές ταινίες. Όμως, αυτή είναι μονάχα μία από τις όψεις της Αΐντας του Βέρντι. Στο κέντρο της όπερας υπάρχει ένα ακόμα διάσημο ερωτικό τρίγωνο, όπως σε αρκετά από τα έργα του Βέρντι: η Αΐντα, πριγκίπισσα της Αιθιοπίας και αιχμάλωτη στην αυλή των φαραώ, είναι ερωτευμένη με τον Αιγύπτιο στρατηγό Ρανταμές, ο οποίος ανταποδίδει τα αισθήματά της δυσαρεστώντας την Αμνέριδα, κόρη του φαραώ, η οποία είναι επίσης ερωτευμένη μαζί του. Στον πυρήνα του έργου βρίσκεται η Αΐντα, παγιδευμένη ανάμεσα στα συναισθήματά της για τον άντρα που αγαπά και στο καθήκον απέναντι στον πατέρα και την πατρίδα της.
O patria mia η άρια της ΑΙΝΤΑ
O patria mia, mai più ti rivedrò!
O cieli azzurri, o dolci aure native,
Dove sereno il mio mattin brillò,
O verdi colli, o profumate rive,
O patria mia, mai più ti rivedrò!
O fresche valli, o queto asil beato,
Che un dì promesso dall'amor mi fu;
Or che d'amore il sogno è dileguato,
O patria mia, non ti vedrò mai più!
Στα βίντεο απολαύστε την divina Μαρία Κάλλας !!!
Ρυθμός Habanera: Η μουσική της άριας βασίζεται στον ρυθμό της habanera, ένα είδος χορού που προέρχεται από την Κούβα. Ο ρυθμός αυτός χαρακτηρίζεται από ένα σταθερό, σχεδόν ερωτικό παλμό με μία αίσθηση εξωτισμού, κάτι που ενισχύει την ένταση του κομματιού. Ο ρυθμός είναι ελαφρώς αργός και έχει μια αίσθηση “αποπλάνησης”.
Μελωδία: Η μελωδία της “Habanera” είναι απλή αλλά έντονα εκφραστική, και επαναλαμβάνεται αρκετές φορές, δίνοντας χώρο για το κείμενο να αναπτυχθεί και να εντυπωσιάσει.
Οι στίχοι της άριας μιλούν για την αγάπη και την παρομοιάζουν με ένα ανυπότακτο πουλί, που δεν υπακούει σε κανέναν και δεν δεσμεύεται. Η Carmen τραγουδά ότι η αγάπη έρχεται και φεύγει χωρίς προειδοποίηση, δεν μπορείς να την ελέγξεις, και εμφανίζεται απροσδόκητα.
Η Carmen εδώ προειδοποιεί τους άντρες ότι δεν μπορεί να εξαναγκαστεί να αγαπήσει κάποιον και ότι είναι ελεύθερη να ζήσει όπως επιθυμεί, χωρίς να δεσμεύεται από κοινωνικές ή συναισθηματικές συμβάσεις.
Στίχοι (μετάφραση στα ελληνικά):
Η αγάπη είναι ένα ανυπότακτο πουλί
Που κανείς δεν μπορεί να δαμάσει,
Και είναι μάταιο να την καλέσεις,
Αν αυτή δεν θέλει να έρθει.
Τίποτα δεν την σταματά, απειλή ή προσευχή,
Ο ένας μιλάει καλά, ο άλλος σιωπά·
Και είναι ο άλλος που προτιμώ,
Δεν είπε τίποτα, αλλά μου αρέσει.
Η αγάπη! Η αγάπη! Η αγάπη! Η αγάπη!
Η αγάπη είναι παιδί της Βοημίας,
Ποτέ, ποτέ δεν έχει γνωρίσει νόμο·
Αν δεν μ’ αγαπάς, εγώ σ’ αγαπώ·
Αν σ’ αγαπώ, πρόσεχε τον εαυτό σου!
Αν δεν μ’ αγαπάς, εγώ σ’ αγαπώ,
Αλλά αν σ’ αγαπώ, αν σ’ αγαπώ, πρόσεχε τον εαυτό σου!
Το πουλί που νόμιζες ότι έπιασες
Χτύπησε τα φτερά του και πέταξε μακριά·
Η αγάπη είναι μακριά, μπορείς να την περιμένεις·
Δεν την περιμένεις πια, και όμως είναι εδώ.
Όλα γύρω σου, γρήγορα, γρήγορα,
Έρχεται, φεύγει, και μετά επιστρέφει.
Νομίζεις ότι την κρατάς, αλλά σε αποφεύγει,
Νομίζεις ότι την αποφεύγεις, και σε κρατάει.
Η αγάπη! Η αγάπη! Η αγάπη! Η αγάπη!
Η αγάπη είναι παιδί της Βοημίας,
Ποτέ, ποτέ δεν έχει γνωρίσει νόμο·
Αν δεν μ’ αγαπάς, εγώ σ’ αγαπώ·
Αν σ’ αγαπώ, πρόσεχε τον εαυτό σου!
Αν δεν μ’ αγαπάς, εγώ σ’ αγαπώ,
Αλλά αν σ’ αγαπώ, αν σ’ αγαπώ, πρόσεχε τον εαυτό σου!
Αυτή η άρια υπογραμμίζει το ανεξάρτητο πνεύμα της Carmen, μια γυναίκα που αρνείται να δεχτεί τα στερεότυπα της εποχής της, ειδικά σε σχέση με το ρόλο της γυναίκας στον έρωτα και στην κοινωνία.
Στίχοι
L'amour est un oiseau rebelle
Que nul ne peut apprivoiser
Et c'est bien en vain qu'on l'appelle
S'il lui convient de refuser
Rien n'y fait, menace ou prière
L'un parle bien, l'autre se tait
Et c'est l'autre que je préfère
Il n'a rien dit, mais il me plaît
L'amour, l'amour, l'amour, l'amour
L'amour est enfant de bohème
Il n'a jamais, jamais, connu de loi
Si tu ne m'aimes pas, je t'aime
Et si je t'aime, prends garde à toi
Prends garde à toi
Si tu ne m'aimes pas, si tu ne m'aimes pas, je t'aime
Prends garde à toi
Mais si je t'aime, si je t'aime, prends garde à toi
L'amour est enfant de bohème
Il n'a jamais jamais connu de loi
Si tu ne m'aimes pas, je t'aime
Et si je t'aime, prends garde à toi
Prends garde à toi
Si tu ne m'aimes pas, si tu ne m'aimes pas, je t'aime
Prends garde à toi
Mais si je t'aime, si je t'aime, prends garde à toi
L'oiseau que tu croyais surprendre
Battit de l'aile et s'envola
L'amour est loin, tu peux l'attendre
Tu ne l'attends plus, il est là
Tout autour de toi, vite, vite
Il vient, s'en va, puis il revient
Tu crois le tenir, il t'évite
Tu crois l'éviter, il te tient
L'amour, l'amour, l'amour, l'amour
L'amour est enfant de bohème
Il n'a jamais jamais connu de loi
Si tu ne m'aimes pas, je t'aime
Et si je t'aime, prends garde à toi
Prends garde à toi
Si tu ne m'aimes pas, si tu ne m'aimes pas, je t'aime
Prends garde à toi
Mais si je t'aime, si je t'aime, prends garde à toi
L'amour est enfant de bohème
Il n'a jamais jamais connu de loi
Si tu ne m'aimes pas, je t'aime
Et si je t'aime, prends garde à toi
Prends garde à toi
Si tu ne m'aimes pas, si tu ne m'aimes pas, je t'aime
Prends garde à toi
Mais si je t'aime, si je t'aime, prends garde à toi
Η Αΐντα είναι τίτλος δημοφιλούς όπερας (λυρικό μελόδραμα) σε 4 πράξεις και 7 σκηνές, στίχους του Αντόνιο Γκιζλαντσόνι (Antonio Ghislanzoni) και μουσική του Τζουζέπε Βέρντι, που παίχθηκε για πρώτη φορά στο Χεδιβικό βασιλικό θέατρο (όπερα) του Καΐρου στις 24 Δεκεμβρίου του 1871 παρουσία αξιωματούχων της χώρας, υψηλών καλεσμένων και του συνόλου των διπλωματών.
Η μουσική επένδυση του έργου από τον Βέρντι πλήρους συγκίνησης και δραματικού πάθους δημιουργεί μια ατμόσφαιρα τόσο του φυσικού χώρου που εκτυλίσσεται το έργο όσο και εκείνες στις διαδοχικές πλοκές του έργου με τις αγωνίες και τη πάλη μεταξύ παθών με κατάληξη την υπεροχή του έρωτα επί παντός συναισθήματος.
Η Αΐντα αποτελεί έργο ορόσημο της Ιταλικής μουσικής και ισορροπεί ανάμεσα στην ρομαντική όπερα και την γαλλική μεγαλόπρεπη όπερα. Οι σπουδαίες άριες, οι εντυπωσιακές σκηνές πλήθους, τα εκτενή ντουέτα και το εντυπωσιακό μπαλέτο κάνουν την όπερα αυτή να ξεχωρίζει, ενώ σηματοδοτούν νέες κατακτήσεις στη μουσικοδραματική γλώσσα του Βέρντι. Το θριαμβικό εμβατήριο, αποτελεί μία εντυπωσιακή σελίδα μεγαλόπρεπης, εξωτικής μουσικής. Στη διαχρονική δημοτικότητα της συνεισφέρει επίσης το πλαίσιο στο οποίο διαδραματίζεται η όπερα, καθώς η δράση ξετυλίγεται στη φαραωνική Αίγυπτο σε μυθική εποχή, με την οποία το κοινό του 20ού αιώνα εξοικειώθηκε μέσα από την εικόνα που της προσέδωσαν οι χολιγουντιανές ταινίες. Όμως, αυτή είναι μονάχα μία από τις όψεις της Αΐντας του Βέρντι. Στο κέντρο της όπερας υπάρχει ένα ακόμα διάσημο ερωτικό τρίγωνο, όπως σε αρκετά από τα έργα του Βέρντι: η Αΐντα, πριγκίπισσα της Αιθιοπίας και αιχμάλωτη στην αυλή των φαραώ, είναι ερωτευμένη με τον Αιγύπτιο στρατηγό Ρανταμές, ο οποίος ανταποδίδει τα αισθήματά της δυσαρεστώντας την Αμνέριδα, κόρη του φαραώ, η οποία είναι επίσης ερωτευμένη μαζί του. Στον πυρήνα του έργου βρίσκεται η Αΐντα, παγιδευμένη ανάμεσα στα συναισθήματά της για τον άντρα που αγαπά και στο καθήκον απέναντι στον πατέρα και την πατρίδα της.
O patria mia η άρια της ΑΙΝΤΑ
O patria mia, mai più ti rivedrò!
O cieli azzurri, o dolci aure native,
Dove sereno il mio mattin brillò,
O verdi colli, o profumate rive,
O patria mia, mai più ti rivedrò!
O fresche valli, o queto asil beato,
Che un dì promesso dall'amor mi fu;
Or che d'amore il sogno è dileguato,
O patria mia, non ti vedrò mai più!
Στα βίντεο απολαύστε την divina Μαρία Κάλλας !!!
.webp)
.jpg)
.jpg)
