Θα μείνω σπίτι και θα κεντάω !!!

 

Θα μείνω σπίτι και θα κεντάω,

είναι ο τρόπος μου για να γλεντάω

Τα φώτα βαρέθηκα, τα ψεύτικα λόγια,

τον πολύ θόρυβο , τις κόρνες, τα σόγια…

Βελόνα θα πάρω, κλωστή και καμβάδες,

σχέδια θα κάνω , μπορεί και χιλιάδες

και θα κεντήσω λουλούδια, πουλιά,

λέω να σκορπίσω και λίγα φιλιά……

Η γάτα κάθεται στα γόνατά μου,

κι εγώ κεντάω τα όνειρά μου.

Κάποιοι ίσως λένε : «τρελή η κυρία»,

μα δεν με νοιάζει κανείς, και καμία!

Θα κεντήσω έναν ήλιο κι ένα φεγγάρι,

γιρλάνταα μ΄αστέρια στο μαξιλάρι.

Σε μπλέ σκούρο φόντο με χρυσό χρώμα

κι όποιος γκρινιάζει… του ράβω το στόμα !

Οπότε αφήστε με, πολλά ζητάω;

να μείνω σπίτι και να κεντάω!

Στου καναπέ τη γωνιά βολεμένη,

και με την λάμπα κοντά μου, αναμμένη,

πολύχρωμα νήματα γύρω απλωμένα,

η συντροφιά που ταιριάζει σ΄εμένα ….

Θα μείνω σπίτι και θα κεντάω,

τις έγνοιες  μου έτσι τις ξεπερνάω,

καφές ή τσάι και κουλουράκια

ράβω, ξηλώνω παλιά μεράκια...

κι όλο προσθέτω μοτίβα νέα,

συνθέτω σύνολα, απλά κι ωραία!

Κεντώ μπορντούρες, γράμματα, φράσεις

κατά το κέφι μου, τις περιστάσεις....

Οι βελονιές μου με γαληνεύουν

κι όλες τις σκέψεις μου τις ταξιδεύουν

σε κόσμους άλλους …φανταστικούς….

 πάντα πολύχρωμους κι ιδανικούς !!!

Θα μείνω σπίτι και θα κεντάω,

γιατί στ΄αλήθεια, καλά περνάω,

ούτε βαριέμαι , ούτε νευριάζω

και το μυαλό μου, καλά γυμνάζω...

με συντροφεύει και η μουσική

κάθε στιγμή μου , μοναδική !!!

Μακριά κι αλλάργα από τις πριμαντόνες !!!

 

 ·








Καλέεεεε !!! Ο κακός χαμός γίνεται κάτω κι εσύ δεν πήρες είδηση ;;; Πήρε φωτιά το Κορδελιό κι εσύ στον κόσμο σου, ίσα που στραβογαζώνεις και μου θέλεις να κάνεις και πατρόν τρομάρα σου ενώ ταυτόχρονμα πασχίζεις να ράβεις μανίκια και μισοφόρια ;;;
Από που ν΄αρχίσω…..ούτε κατάλαβα πως ξεκίνησε το κακό….αυτές του VERDI Δυσδαιμόνα, Λουίζα, Τζίλντα και Αμπιγκάιλε κάποιο σχόλιο κάνανε και παρεξηγήθηκαν η Αντίνα και η Λουτσία και η Gianneta του DONIZETTI…..η μία κουβέντα έφερε την άλλη και ξέρεις πως γίνονται αυτά, δεν θέλει πολύ να χαθεί ο έλεγχος….εκείνη η Μαργαρίτα του GOUNOT είχε χλωμιάσει κι είχε ζαρώσει τρέμοντας στη γωνία έτοιμη να σωριαστεί , είχε και μια κρίση άσθματος….…..την λυπήθηκα , η Αίντα και η Παμίνα προσπάθησαν να παρέμβουν, αλλά ο καυγάς είχε ανάψει για καλά και τα λόγια τους πήγαιναν στο βρόντο !!!
Εκείνη η Γερμανίδα η BRUNNHILDE ανέβασε πίεση…. Τρέχαμε αλαφιασμένοι με το πιεσόμετρο, η Σεμίραμις έχασε το τον φακό επαφής του δεξιού της ματιού, η Μανόν του Massenet, κάπου ξέχασε τα γυαλιά της πρεσβυωπίας της αλλά δεν θυμάται που….. η άλλη πάλι η Ελβίρα του BELLINI , σχεδόν λιποθύμησε στην τουαλέττα….έχει από χθες συμπτώματα, σαν γαστρεντερίτιδα μου φαίνεται …και άντε να δούμε πως θα την συνεφέρουμε, καλέσαμε γιατρό βεβαίως αλλά τι να προλάβουμε….έχει 3 μέρες που παραγγέλνει αβέρτα κοντοσούβλια, σεφταλιές και κοκορέτσια…
Η Νόρμα προσπάθησε, δεν λέω, να βάλει κάποια τάξη, ξεκίνησε ήπια , τις καλόπιασε, όμως στη συνέχεια ύψωσε φωνή, αλλά αυτές είχανε αρπαχτεί τόσο άσχημα που δεν καταλάβαιναν τίποτα….στο καπάκι μας προέκυψε και η Βασίλισσα της Νύχτας του MOZART.....αυτή η πικρόχολη που όταν ανοίξει το στόμα της προσβολές και κακίες θα ξεστομίσει……ε…. ακριβώς αυτό έκανε και τι δεν είπε ….για τα προσωπικά της κάθε μιάς, τα επαγγελματικά, τα ερωτικά, όλα στη φόρα….δοθείσης ευκαιρίας η κακίστρω !!!

Τώρα μόλις με ειδοποίησαν ότι έχει πονόδοντο !!! Καλά να πάθει η φαρμακόγλωσση ,δεν την λυπάμαι καθόλου αλλά τι να κάνω, θα ειδοποιήσω την φίλη μου τη Λένα, ν΄ανοίξει το ιατρείο Σαββατιάτικα να την γιατροπορέψουμε κι αυτήν…..
Κάποια στιγμή ξεπρόβαλλε έξαλλη και η Κάρμεν, η γνωστή….του BIZET, αυτή από προχθές τα έχει παρμένα γιατί έχασε το σκουλαρίκι της….10 άνθρωποι, πεσμένοι στα τέσσερα ψάχναμε 2 ώρες !!! Τελικά βρέθηκε ευτυχώς !!! Το βρήκε η καμαριέρα μέσα….στο παπούτσι της !Δεν προλάβαμε να χαρούμε κι έμπηξε πάλι τις φωνές !!! Μάλλον με τον ατζέντη της μιλούσε στο τηλέφωνο και τον έβριζε κανονικότατα….απ ότι καταλάβαμε είχε γίνει έξω φρενών γιατί ο τενόρος συμπρωταγωνιστής της είναι …..κοντός και τον περνάει σχεδόν δύο κεφάλια….»Dos cabezas», ούρλιαζε …. Τέλος πάντων , τις διαολόστειλε όλες, άρπαξε ένα μπουκάλι κρασί, Μαυροδάφνη νομίζω….και κλείστηκε στο δωμάτιό της βροντώντας την πόρτα πίσω της…..Τρέμω….αν γίνει κουρούμπελο, που θα γίνει, άντε να την συμμαζέψουμε….
Εχει αναστατωθεί και όλο το προσωπικό της κουζίνας…..πασχίζουνε τώρα να βράσουνε Πατσά σούπα να την ποτίσουμε…..
Η Gilda έχει από χθές ημικρανία, συμπαραστέκεται όμως στη Μaddalena, ευτυχώς αυτές οι δύο τα πάνε καλά, αλλά λαχταρήσαμε γιατί η δεύτερη πέταξε καντήλες και πρήστηκαν τα πόδια της…..αλλεργία είπε ο γιατρός κι έδωσε συνταγή για αντιισταμινικά, τρέχαμε στα φαρμακεία αξημέρωτα …..ευτυχώς δεν χρειάστηκε νοσοκομείο….. και δεν έφθανε αυτό ….η Λεονόρα είχε μια κρίση υπογλυκαιμίας, την τακτοποιήσαμε κι αυτή μ΄ένα εκμέκ καταίφι….

Και εκεί που δεν το περίμενε κανείς , αρπάχτηκαν μαλλί με μαλλί οι δύο Κινέζες του PUCCINI…..η ΤOURANDOT και η TSIO TSIO SAN !!! Μεγάλη συμφορά !!! Ρημάξανε τις περούκες που αλίμονο και είναι πανάκριβες !!! Ισα που προλάβανε τα χειρότερα η Μιμή και η ΤΟSKA κι απ΄ότι κατάλαβαν , επί προσωπικού πρόκειται, ο πρώην της μιάς είναι ο νυν της άλλης !!!
Ημουν στην κυριολεξία στα όρια του εγκεφαλικού, όταν εκείνη η πανέξυπνη η ναζιάρα η δυναμική Ροζίνα του ROSSINI ήρθε διακριτικά και μου σφύριξε στ΄αυτί , αντιπερισπασμό , κάντε κάτι για αντιπερισπασμό !!!
Ετσι κάλεσα επειγόντως εκείνους τους δημοσιογράφους που μας παρακαλάνε μήνες για συνεντεύξεις και πλάνα της προετοιμασίας της ΄Εκθεσης , να έρθουν εδώ και τώρα με συνεργεία οπερατέρ, ηχολήπτες κλπ….
Κάλεσα και τις ράφτρες, τις κομμώτριες , τις νυχούδες για τις απαραίτητες επισκευές, και φυσικά κάλεσα και το ιππικό !!!
Πως θα συμμαζευτεί αυτό το χάλι και θα μπεί μια τάξη !!! Ξεπεράστηκαν οι αντοχές μου, έτοιμη να καταρρεύσω !!! Ευτυχώς οι αγαπημένες φίλες που με συντρέχουν και με συμπονούν έσπευσαν άμεσα !!!
Η Κατερίνα, η Ντίνα και η Ειρήνη έφθασαν άμεσα και ανέλαβαν δράση, η Ρούλα και η Ράνια είναι καθ΄οδόν, από στιγμή σε στιγμή περιμένω και την Ρένα με τις εγγονές της από Θεσσαλονίκη, σε καμιά ώρα φθάνουν και η Καίτη με την Μαρία από Βόλο…..η Λένα παραμένει εφημερία στο ιατρείο για κάθε ενδεχόμενο…..
Τρέχουμε λοιπόν !!! Να καθαριστεί το πεδίο της μάχης , που έχει γίνει το μακελειό και από μια ματιά που έριξα ….υπάρχουν σκόρπια παπούτσια, εξτένσιονς, χτενάκια, μαντήλια, γυαλιά….πούδρες, κραγιόν, σπασμένα νύχια, ψεύτικες βλεφαρίδες, και πρέπει γρήγορα να τις συμμαζέψουμε τις ρημαγμένες πριμαντόνες, να βαφτούν , να σουλουπωθούν, να ντυθούν ….να φωτογραφηθούν και να λήξει η σύρραξη επιτέλους !!! Η δημοσιότητα και η προβολή θα τις κατευνάσει και θα ηρεμήσουν τα πνεύματα…!!!

Φέρε τα υπογλώσσια και ξεκινάμε !!! Πρέπει να ετοιμάσουμε και τα πεσκέσια τους….γιατί μετά το τέλος της έκθεσης των δηλώσεων ,των προσφωνήσεων, των παρουσιάσεων των φωτογραφιών, τις συνοδεύουμε κατ΄ευθείαν στο αεροδρόμιο να πάνε στο καλό !!!
Εχουμε λοιπόν δώρα πολλά και αξιόλογα από τους χορηγούς, αντίγραφα Μουσείων, κυρίως κοσμήματα και αντίγραφα έργων, έχουμε προσφορές από τον Οργανισμό Τουρισμού, την Λυρική Σκηνή και το Εμπορικό επιμελητήριο….αυτοί στείλανε 50 καλάθια με τυποποιημένα ελληνικά προϊόντα…..
Κι όσο σκέπτομαι ότι αυτές πριν αφιχθούν, μας έστειλαν λίστες από τις διατροφολόγους τους με τα ειδικά μενού και τις ιδιαίτερες απαιτήσεις τους….με πιάνει νευρικό γέλιο και λόξυγκας….
Αν έβλεπες στους μπουφέδες του Ξενοδοχείου τι έγινε…. Όλες ανεξαιρέτως οι πριμαντόνες, περιφρόνησαν επιδεικτικά τα νερόβραστα λαχανάκια Βρυξελλών, το ψητό στήθος κοτόπουλου και τα αυγά ποσέ…..και απόλαυσαν μεγαλοπρεπώς τα πιάτα της ελληνικής παραδοσιακής κουζίνας !!!
Η Αμίννα εκστασιάστηκε με την φάβα και τα ντολμαδάκια, οι κινέζες ξετρελάθηκαν με τις ελιές και τα κεφτεδάκια, η Ελβίρα και η Παμίνα τίμησαν τις γαριδομακαρονάδες και την ταραμοσαλάτα , η Νόρμα και η Τόσκα λάτρεψαν τον μουσακά, το τζατζίκι και τον ντάκο…… η Μαργαρίτα και η Μιμή ύμνησαν τα γεμιστά, τις πίτες και τις αγγουροντοματοσαλάτες με τη φέτα και όλες ανεξαιρέτως δοκίμασαν το παραδοσιακό τυλιχτό Greek souvlaki με γύρο και απ΄όλα και χωρίς υπερβολή, το αποθέωσαν !!!! Φυσικά δεν παρέλειψαν τις σπονδές με τα ελληνικά κρασιά, το τσίπουρο, το ούζο , τις μπύρες και τους μεζέδες που τα συνόδευαν!!!
Ασε τι έγινε με τα γλυκά…… ούτε δίαιτες ούτε ειδικές διατροφές τις απέτρεψαν, δοκίμασαν και σάρωσαν τα πάντα !!! Λουκουμάδες, μπακλαβάδες, γαλακτομπούρεκα, καταϊφια, ραβανί, καρυδόπιτες, μουσταλευριές, λουκούμια, παστέλια….
24 ώρες αργότερα…….
Απίστευτο !!!! Οι συνεντεύξεις πήγαν μια χαρά, το ίδιο και οι φωτογραφήσεις !!! Αν δεν το ζούσα και δεν το έβλεπα η ίδια με τα μάτια μου δεν θα το πίστευα !!!
Λαλίστατες, χαμογελαστές, ευγενικές…..απάντησαν υπομονετικά και με ευπρέπεια στις ερωτήσεις, πήραν πόζες και φωτογραφήθηκαν υποδειγματικά… υπέγραψαν αυτόγραφα, τραγούδησαν τις άριές τους ….και η ΄Εκθεση, θρίαμβος !!! Όλα άψογα !!!
Χαμόγελα, χειροφιλήματα, χειροκροτήματα, διάχυτος ενθουσιασμός, αβροφροσύνες και χαριτωμενιές……αυτές που χθές ξεκατινιάστηκαν και έκαναν όλον αυτό το χαμό, σήμερα μεταλλάχθηκαν ολοσχερώς !!!
Ακόμη δεν τολμώ να το πιστέψω !!!
Τώρα θα πρέπει να είναι ήδη στο αεροδρόμιο και όλοι νιώθουν απέραντη ανακούφιση…..δεν ήταν και λίγα τα όσα ζήσαμε !!!
Τρέμω στη σκέψη ότι με τόση περιποίηση, σίγουρα θα θελήσουν να επανέλθουν σύντομα και θα επιδιώξουν μάλιστα δεύτερη και τρίτη πρόσκληση…..το απεύχομαι γιατί δεν νομίζω ότι θα το αντέξω….
Κοιτάζω τις φωτό και αναλογίζομαι ότι αυτή η αξέχαστη εμπειρία με έχει γεράσει κατά 10 χρόνια τουλάχιστον….
Το γνώριζα ότι οι πριμαντόνες είναι δύσκολοι χαρακτήρες, αλλά όσο προετοιμασμένος και να είναι κανείς…..γι΄αυτό, θυμηθείτε : Μακριά από πριμαντόνες !!! Μακριά κι αλλάργα !!!

*** Επειδή έχει προκύψει σοβαρό θέμα υγείας σε παιδί 18 ετών γνωστής μου οικογένειας και θέλω να βοηθήσω, σκοπεύω να διαθέσω τις κούκλες μου γιά τον σκοπό αυτό.
Αν κάποιες φίλες ενδιαφέρεστε, σας παρακαλώ να επικοινωνήσουμε με μήνυμα......

CARMEN & AIDA (Οι ηρωίδες της Οπερας και οι πάνινες κούκλες μου)

 

Συναγερμός σήμερα !!! Πανικός !!!Κατέφθασαν φουριόζες οι καλλιτέχνιδες να κάνουν πρόβα τα κοστούμια και τις άριές τους....
Αδημονία, εκνευρισμός, απρόοπτα.....η μία πάχυνε....η άλλη αδυνάτισε.....
Αγωνίζονται οι ράφτρες να φαρδύνουν, να στενέψουν....ο μαέστρος πιέζει να επιταχυνθούν οι ρυθμοί και οι πριμαντόνες , αγχωμένες , ξεσπάνε σε όποιον βρεθεί μπροστά τους.....
Τέλος πάντων ευτυχώς τακτοποιήθηκαν τα πράγματα, τα κοστούμια φορέθηκαν και απέσπασαν πολύ κολακευτικά σχόλια, η ενδυματολόγος ανακουφισμένη ρίχτηκε σε μία πολυθρόνα, καταβρόχθισε 2 κρουασάν απανωτά και μαζί με το υπόλοιπο επιτελείο, άφησε έναν αναστεναγμό ανακούφισης και παρακολούθησε σιωπηλά την πρόβα..... της ΚΑΡΜΕΝ και της ΑΙΝΤΑ.....

Ξεκίνησε η εμβληματική HABANERA ! 

Η “Habanera” είναι μία από τις πιο διάσημες άριες στην όπερα “Carmen” του Georges Bizet, η οποία έκανε πρεμιέρα το 1875. Η άρια τραγουδιέται από την πρωταγωνίστρια, την Carmen, στο πρώτο μέρος της όπερας και αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα του πάθους, της ελευθερίας και της αψύτητας του χαρακτήρα της. Η άρια “L’amour est un oiseau rebelle” (“Η αγάπη είναι ένα ανυπότακτο πουλί”) είναι πιο γνωστή ως “Habanera”
Ρυθμός Habanera: Η μουσική της άριας βασίζεται στον ρυθμό της habanera, ένα είδος χορού που προέρχεται από την Κούβα. Ο ρυθμός αυτός χαρακτηρίζεται από ένα σταθερό, σχεδόν ερωτικό παλμό με μία αίσθηση εξωτισμού, κάτι που ενισχύει την ένταση του κομματιού. Ο ρυθμός είναι ελαφρώς αργός και έχει μια αίσθηση “αποπλάνησης”.
Μελωδία: Η μελωδία της “Habanera” είναι απλή αλλά έντονα εκφραστική, και επαναλαμβάνεται αρκετές φορές, δίνοντας χώρο για το κείμενο να αναπτυχθεί και να εντυπωσιάσει.
Οι στίχοι της άριας μιλούν για την αγάπη και την παρομοιάζουν με ένα ανυπότακτο πουλί, που δεν υπακούει σε κανέναν και δεν δεσμεύεται. Η Carmen τραγουδά ότι η αγάπη έρχεται και φεύγει χωρίς προειδοποίηση, δεν μπορείς να την ελέγξεις, και εμφανίζεται απροσδόκητα.
Η Carmen εδώ προειδοποιεί τους άντρες ότι δεν μπορεί να εξαναγκαστεί να αγαπήσει κάποιον και ότι είναι ελεύθερη να ζήσει όπως επιθυμεί, χωρίς να δεσμεύεται από κοινωνικές ή συναισθηματικές συμβάσεις.
Στίχοι (μετάφραση στα ελληνικά):
Η αγάπη είναι ένα ανυπότακτο πουλί
Που κανείς δεν μπορεί να δαμάσει,
Και είναι μάταιο να την καλέσεις,
Αν αυτή δεν θέλει να έρθει.
Τίποτα δεν την σταματά, απειλή ή προσευχή,
Ο ένας μιλάει καλά, ο άλλος σιωπά·
Και είναι ο άλλος που προτιμώ,
Δεν είπε τίποτα, αλλά μου αρέσει.
Η αγάπη! Η αγάπη! Η αγάπη! Η αγάπη!
Η αγάπη είναι παιδί της Βοημίας,
Ποτέ, ποτέ δεν έχει γνωρίσει νόμο·
Αν δεν μ’ αγαπάς, εγώ σ’ αγαπώ·
Αν σ’ αγαπώ, πρόσεχε τον εαυτό σου!
Αν δεν μ’ αγαπάς, εγώ σ’ αγαπώ,
Αλλά αν σ’ αγαπώ, αν σ’ αγαπώ, πρόσεχε τον εαυτό σου!
Το πουλί που νόμιζες ότι έπιασες
Χτύπησε τα φτερά του και πέταξε μακριά·
Η αγάπη είναι μακριά, μπορείς να την περιμένεις·
Δεν την περιμένεις πια, και όμως είναι εδώ.
Όλα γύρω σου, γρήγορα, γρήγορα,
Έρχεται, φεύγει, και μετά επιστρέφει.
Νομίζεις ότι την κρατάς, αλλά σε αποφεύγει,
Νομίζεις ότι την αποφεύγεις, και σε κρατάει.
Η αγάπη! Η αγάπη! Η αγάπη! Η αγάπη!
Η αγάπη είναι παιδί της Βοημίας,
Ποτέ, ποτέ δεν έχει γνωρίσει νόμο·
Αν δεν μ’ αγαπάς, εγώ σ’ αγαπώ·
Αν σ’ αγαπώ, πρόσεχε τον εαυτό σου!
Αν δεν μ’ αγαπάς, εγώ σ’ αγαπώ,
Αλλά αν σ’ αγαπώ, αν σ’ αγαπώ, πρόσεχε τον εαυτό σου!
Αυτή η άρια υπογραμμίζει το ανεξάρτητο πνεύμα της Carmen, μια γυναίκα που αρνείται να δεχτεί τα στερεότυπα της εποχής της, ειδικά σε σχέση με το ρόλο της γυναίκας στον έρωτα και στην κοινωνία.
Στίχοι
L'amour est un oiseau rebelle
Que nul ne peut apprivoiser
Et c'est bien en vain qu'on l'appelle
S'il lui convient de refuser
Rien n'y fait, menace ou prière
L'un parle bien, l'autre se tait
Et c'est l'autre que je préfère
Il n'a rien dit, mais il me plaît
L'amour, l'amour, l'amour, l'amour
L'amour est enfant de bohème
Il n'a jamais, jamais, connu de loi
Si tu ne m'aimes pas, je t'aime
Et si je t'aime, prends garde à toi
Prends garde à toi
Si tu ne m'aimes pas, si tu ne m'aimes pas, je t'aime
Prends garde à toi
Mais si je t'aime, si je t'aime, prends garde à toi
L'amour est enfant de bohème
Il n'a jamais jamais connu de loi
Si tu ne m'aimes pas, je t'aime
Et si je t'aime, prends garde à toi
Prends garde à toi
Si tu ne m'aimes pas, si tu ne m'aimes pas, je t'aime
Prends garde à toi
Mais si je t'aime, si je t'aime, prends garde à toi
L'oiseau que tu croyais surprendre
Battit de l'aile et s'envola
L'amour est loin, tu peux l'attendre
Tu ne l'attends plus, il est là
Tout autour de toi, vite, vite
Il vient, s'en va, puis il revient
Tu crois le tenir, il t'évite
Tu crois l'éviter, il te tient
L'amour, l'amour, l'amour, l'amour
L'amour est enfant de bohème
Il n'a jamais jamais connu de loi
Si tu ne m'aimes pas, je t'aime
Et si je t'aime, prends garde à toi
Prends garde à toi
Si tu ne m'aimes pas, si tu ne m'aimes pas, je t'aime
Prends garde à toi
Mais si je t'aime, si je t'aime, prends garde à toi
L'amour est enfant de bohème
Il n'a jamais jamais connu de loi
Si tu ne m'aimes pas, je t'aime
Et si je t'aime, prends garde à toi
Prends garde à toi
Si tu ne m'aimes pas, si tu ne m'aimes pas, je t'aime
Prends garde à toi
Mais si je t'aime, si je t'aime, prends garde à toi

https://youtu.be/EseMHr6VEM0?si=7xdYXzh8

Η Αΐντα είναι τίτλος δημοφιλούς όπερας (λυρικό μελόδραμα) σε 4 πράξεις και 7 σκηνές, στίχους του Αντόνιο Γκιζλαντσόνι (Antonio Ghislanzoni) και μουσική του Τζουζέπε Βέρντι, που παίχθηκε για πρώτη φορά στο Χεδιβικό βασιλικό θέατρο (όπερα) του Καΐρου στις 24 Δεκεμβρίου του 1871 παρουσία αξιωματούχων της χώρας, υψηλών καλεσμένων και του συνόλου των διπλωματών.
Η μουσική επένδυση του έργου από τον Βέρντι πλήρους συγκίνησης και δραματικού πάθους δημιουργεί μια ατμόσφαιρα τόσο του φυσικού χώρου που εκτυλίσσεται το έργο όσο και εκείνες στις διαδοχικές πλοκές του έργου με τις αγωνίες και τη πάλη μεταξύ παθών με κατάληξη την υπεροχή του έρωτα επί παντός συναισθήματος.
Η Αΐντα αποτελεί έργο ορόσημο της Ιταλικής μουσικής και ισορροπεί ανάμεσα στην ρομαντική όπερα και την γαλλική μεγαλόπρεπη όπερα. Οι σπουδαίες άριες, οι εντυπωσιακές σκηνές πλήθους, τα εκτενή ντουέτα και το εντυπωσιακό μπαλέτο κάνουν την όπερα αυτή να ξεχωρίζει, ενώ σηματοδοτούν νέες κατακτήσεις στη μουσικοδραματική γλώσσα του Βέρντι. Το θριαμβικό εμβατήριο, αποτελεί μία εντυπωσιακή σελίδα μεγαλόπρεπης, εξωτικής μουσικής. Στη διαχρονική δημοτικότητα της συνεισφέρει επίσης το πλαίσιο στο οποίο διαδραματίζεται η όπερα, καθώς η δράση ξετυλίγεται στη φαραωνική Αίγυπτο σε μυθική εποχή, με την οποία το κοινό του 20ού αιώνα εξοικειώθηκε μέσα από την εικόνα που της προσέδωσαν οι χολιγουντιανές ταινίες. Όμως, αυτή είναι μονάχα μία από τις όψεις της Αΐντας του Βέρντι. Στο κέντρο της όπερας υπάρχει ένα ακόμα διάσημο ερωτικό τρίγωνο, όπως σε αρκετά από τα έργα του Βέρντι: η Αΐντα, πριγκίπισσα της Αιθιοπίας και αιχμάλωτη στην αυλή των φαραώ, είναι ερωτευμένη με τον Αιγύπτιο στρατηγό Ρανταμές, ο οποίος ανταποδίδει τα αισθήματά της δυσαρεστώντας την Αμνέριδα, κόρη του φαραώ, η οποία είναι επίσης ερωτευμένη μαζί του. Στον πυρήνα του έργου βρίσκεται η Αΐντα, παγιδευμένη ανάμεσα στα συναισθήματά της για τον άντρα που αγαπά και στο καθήκον απέναντι στον πατέρα και την πατρίδα της.

O patria mia η άρια της ΑΙΝΤΑ

O patria mia, mai più ti rivedrò!
O cieli azzurri, o dolci aure native,
Dove sereno il mio mattin brillò,
O verdi colli, o profumate rive,
O patria mia, mai più ti rivedrò!
O fresche valli, o queto asil beato,
Che un dì promesso dall'amor mi fu;
Or che d'amore il sogno è dileguato,
O patria mia, non ti vedrò mai più!

https://youtu.be/YVdN6T2-kNs?si=67OQrlsjU

Στα βίντεο απολαύστε την divina Μαρία Κάλλας !!!

Αποχαιρετισμός του καλοκαιριού......

Με ανακούφιση αποχαιρετώ το καλοκαίρι και με πολλή χαρά ετοιμάζομαι να υποδεχτώ το Φθινόπωρο.....πάντως μέσα στη ζέστη και την αφόρητη νωχέλεια που μου προκαλεί υπηρξε μία στιγμιαία αναλαμπή.....

 Καλοκαιρινές εμπνεύσεις....

 Στης θάλασσας την αγκαλιά, παίρνω απ΄τα κύματα φιλιά 

και ξάπλα στην ακρογιαλιά , με καπελάκι και γυαλιά,

 ταξίδια κάνω νοερά και σ΄αταξίδευτα νερά η φαντασία με πάει…

 ακούω λίγο μουσική μα κάτι με ανησυχεί όσο η ώρα περνάει…

 Ειν΄η ταβέρνα η διπλανή που έστησε το τηγάνι…. 

κι οι ευωδιές με αποπλανούν στων γεύσεων το σεργιάνι…. 

 Ο πειρασμός καραδοκεί και παραδίδομαι εκεί χωρίς αναστολές, 

γιατί οι προκλήσεις γύρω μου, αλλοίμονο πολλές….. 

καλαμαράκια τραγανά, γαρίδες σαγανάκι…..

 και μια σαλάτα ελληνική με μπόλικο λαδάκι !!!

 Είχα σκοπό να στείλω αυτό το στιχούργημα στο δρώμενο της Αριστέας μας, αλλά εδω και 3 μήνες η COSMOTE με βασανίζει με τις διαρκείς αποσυνδέσεις του ΙΝΤΕΡΝΕΤ έχει αποσυνδεθεί και ο εγκέφαλός μου, με αποτέλεσμα να αδυνατώ να κάνω ανάρτηση στο ΜΠΛΟΚ....οπότε αν αυτή μου η προσπάθεια στεφθεί με επιτυχία θα είναι άθλος !!!

ΧΟΡΤΟΠΙΤΑ Μυρωδάτη.....

 ΧΟΡΤΟΠΙΤΑ .....

Η χθεσινή μου επίσκεψη στη Λαϊκή της γειτονιάς μου με αντάμειψε με ψώνια που είχα χρόνια να κάνω....ελιές φρέσκιες, ανάλατες....και ζαρζαβατικά ολόφρεσκα και λιμπιστικά.....πράσα, κρεμμυδάκια, άνηθο, καυκαλήθρες, μυρώνια, ρίζες μάραθου.....


Ε.....με τα καλούδια που κουβάλησα, αποφάσισα να κάνω μία χορτόπιτα.....
Ανοιξα ντουλάπια, έβγαλα ταψιά, μπασίνες , σουρωτήρια, το ξύλο κοπής και το ξυλίκι για το άνοιγμα του φύλλου....γιατί όλα κι όλα , η πίτα μου αποφάσισα να γίνει με φύλλο σπιτικό κι όχι του εμπορίου....
Εβαλα την ποδιά μου σαν καλή νοικοκυρά, που με κοίταγε παραπονεμένη κάτι μήνες , κρεμασμένη στη γωνιά της και ανέγγιχτη....παρέταξα τα υλικά γιά το φύλλο και έριξα με προσοχή μέσα στη μεγάλη ροζ λεκάνη :
850 γρ. αλεύρι κίτρινο ΛΗΜΝΟΥ
5 κσ ελαιόλαδο
2 κσ ξύδι
1 μικρό κεσέ γιαούρτι στραγγιστό
1 κσ Αλάτι
2 κούπες Χλιαρό νερό
Ζύμωσα με τρυφερότητα και αγάπη και το απαλό ζυμαράκι μου το έβαλα σε πλαστική σακούλα και το άφησα να ξεκουραστεί αφού το σταύρωσα 3 φορές.

Ηρθε η ώρα των ζαρζαβατικών

 
Επλυνα και καθάρισα με ζήλο και συνέπεια :

4 πράσα
2 κολοκυθάκια
6 κρεμμυδάκια φρέσκα
1 μάτσο καυκαλήθρες
1 μάτσο μυρώνια
1/2 μάτσο άνηθο
2 μεγάλες μαραθόριζες (Φινόκιο)

Εβαλα λίγο λάδι στην κατσαρόλα και έριξα να μαραθούν, τα ψιλοκομμένα πράσα, τα κολοκυθάκια που τα είχα τρίψει και τα είχα αφήσει αλατισμένα στο σουρωτήρι να βγάλουν τα υγρά τους, τα φρέσκα κρεμμυδάκια, και τις ψιλοκομμένες μαραθόριζες.
Οσο περίμενα να κρυώσουν λίγο τα ζαρζαβατικά μου, χτύπησα 2 αυγά σε ένα μπώλ και ψιλόκοψα 400 γρ. φέτα.
Στη συνέχεια πρόσθεσα στο μείγμα των τσιγαρισμένων λαχανικών τις καυκαλήθρες, τα μυρώνια , τον άνηθο , τα χτυπημένα αυγά και την φέτα, αλάτι και πιπέρι . Τέλος πρόσθεσα 5-6 κουταλιές σούπας λεπτό σιμιγδάλι. Ετοιμη η γέμιση !!!
Ετοίμασα το τραπέζι γιά το άνοιγμα του φύλλου πασπαλίζοντας την επιφάνεια με λίγο νισεστέ και αλεύρι.
Χώρισα την ζύμη σε 2 μέρη και με το ξυλίκι, παρά τους φόβους μου, κατάφερα και άνοιξα σχετικά εύκολα ένα ορθογώνιο
φύλλο.
Αναψα το φούρνο στους 180 να προθερμαίνεται γιά να δεχθεί στην θερμή αγκαλιά του την εξαίσια πίτα μου....
Λάδωσα το ταψί και ξάπλωσα το φύλλο μου προσεκτικά , σαν να έβαζα μωρό στην κούνια....
Απλωσα την γέμιση και την τακτοποίησα σαν παιδική κουβερτούλα.....Στην συνέχεια άνοιξα το δεύτερο φύλλο και το άπλωσα σαν παπλωματάκι επάνω από την γέμιση ....Ράντισα με νεράκι για να γίνει τραγανό το φύλλο....
Τοποθέτησα το ταψί στην μεσαία σχάρα και επιδόθηκα με ζήλο στην άχαρη εργασία του πλυσίματος των σκευών, καθαριότητας τραπεζιού και αποκομιδής σκουπιδιών....
Μετά από 30΄άρχισαν να αναδύονται οι εξαίσιες μυρωδιές και θα έπρεπε να περιμένω ακόμη 40΄.....προκειμένου να ολοκληρωθεί το θαύμα !

Συνειρμικά θυμήθηκα εκείνο το παλαιό στιχούργημά μου που είχε μία αναφορά σε ψώνια και Λαϊκή αγορά..

 
Τα συναπαντήματα του έρωτα

Toν έρωτα συνάντησε προχθές, η συμπεθέρα,
στη λαϊκή παρακαλώ, στον πάγκο εκεί πέρα,
με το μαρούλι το σγουρό, το φρέσκο κρεμμυδάκι,
ήταν καλοστεκούμενος, φορούσε καβουράκι .
«Μαντάμ της είπε ευγενικά, εντύπωση μου κάνει
πόσο καλά διαλέγετε, κοιτώντας το κοτσάνι,
εγώ διαλέγω ο φουκαράς, πληρώνω όσο-όσο,
μα όλα χάλια δυστυχώς, πάω να παλαβώσω,
έχω χηρέψει ξεύρετε προ μιάς τετραετίας
και μόνος ζώ ο δυστυχής, άνευ πλέον συμβίας.»
Ητανε αφοπλιστικός κι αυτή ψυχοπονιάρα,
μαζί ψωνίσαν τελικά, φρούτα, αυγά , τσιγάρα,
αυτή τονε συμπάθησε, τον έκοψε η ματιά της
μίζερος δεν της φάνηκε, ήξερε η αφεντιά της,
και δέχτηκε να πιούν καφέ, στου ΡΟΔΟΥ το πατάρι,
δυό μήνες χρειαστήκανε, να γίνουνε ζευγάρι…!
Πως θα το πούμε στα παιδιά, τον ρώτησε εκείνη.
Εγώ μωρέ θα τους το πώ, και ότι θέλει ας γίνει.
Τα είπαν, τα μιλήσανε, και μια χαρά τα πάνε
κι ας φρίξανε τα σόγια τους κι ας τους περιγελάνε.
Εγώ δεν συναπάντησα παρά κάτι γνωστές μου,
μιά φίλη, μιά συνάδελφο και τις γειτόνισσές μου,
γιά την ακρίβεια είπαμε και τα οικονομικά μας,
την πίεση, τα χάπια μας, τους άντρες τα παιδιά μας....
Δυό νυχτικιές βαμβακερές αγόρασε η Νίτσα
κάλτσες , βρακιά και μιά ποδιά ψώνισε και η Γείτσα,
η Μάρθα στα λουλουδικά ξόδεψε τον παρά της
κι η αφεντιά μου ξέδωσε με τα χορταρικά της !!!

Η διανομή της πίτας έχει ήδη ξεκινήσει....είναι πεντανόστιμη !!! Κοπιάστε !!!

Η Μαγεία του φεγγαριού

 

Διάβασα προ ημερών στο Διαδίκτυο ένα μικρό κείμενο για την «μαγεία» του Φεγγαριού. Με την ευκαιρία, λοιπόν, που το Αυγουστιάτικο ολόγιομο Φεγγάρι θα λάμπει στις 19/8 στον ουρανό, κι αφού οι περισσότεροι από ‘μας θα βρίσκονται αυτές τις μέρες στην εξοχή των διακοπών μας, θεώρησα καλό να το μοιραστώ μαζί σας. Έγραφε, λοιπόν, ο άγνωστος συγγραφέας: «Εκτός από το Φεγγάρι των επιστημόνων, υπάρχει κι ένα άλλο Φεγγάρι που σε πείσμα των επιστημονικών αποκαλύψεων εμπνέει ακόμα τους ποιητές, προκαλεί για βόλτα στη φεγγαράδα και διατηρεί στη συνείδηση των ανθρώπων απόκρυφα μυστικά… Η φημισμένη μάλιστα πανσέληνος του Αυγούστου έχει ένα μοναδικό χαρακτηριστικό, που την κάνει να ξεχωρίζει. Είναι, συνήθως, λίγο «έγχρωμη». Ειδικά λίγο μετά την ανατολή της, αλλά και προς τη δύση της, όταν αρχίζει να παίρνει κάτι από το χρώμα της πορφύρας. Απομυθοποιημένη ή όχι, η Σελήνη εξακολουθεί να κρατά τον άνθρωπο αιχμάλωτο της σαγήνης της. Όταν ο φωτεινός δίσκος της στολίζει το στερέωμα, η ομορφιά ανταμώνει με την τέχνη, τον μύθο, τις παραδόσεις και την πραγματικότητα και γίνονται λογοτεχνία, ποίηση, μουσική, ταινίες, πεποιθήσεις».
Και πράγματι, πολλές από τις παραδόσεις, που κρατάνε από την αρχαία ακόμη εποχή, θεωρούν το Αυγουστιάτικο Φεγγάρι ότι είναι λαμπρότερο και μεγαλύτερο απ’ οποιαδήποτε άλλη Πανσέληνο του χρόνου, κάτι που φυσικά δεν είναι σωστό αφού πρόκειται απλά για μια οπτική απάτη. Αυτό που συμβαίνει δηλαδή είναι ότι στη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών ο Ήλιος βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο της ετήσιας φαινόμενης τροχιάς του στον ουρανό ενώ αντίθετα η Σελήνη βρίσκεται σχετικά πιο κοντά στον ορίζοντα. Σ’ αυτή τη θέση η Πανσέληνος μπορεί να συγκριθεί με διάφορα άλλα χαρακτηριστικά που βρίσκονται εκεί, όπως δέντρα, κεραίες και διάφορα κτίσματα. Μ’ αυτόν τον τρόπο ο εγκέφαλος του παρατηρητή παρασύρεται να πιστέψει ότι η Πανσέληνος είναι μεγαλύτερη ενώ επανειλημμένες μετρήσεις έχουν αποδείξει ότι το μέγεθος της Πανσελήνου δεν διαφέρει καθόλου από ώρα σε ώρα. Υπάρχει φυσικά μετρήσιμη διαφορά του μεγέθους της Σελήνης ανάλογα με το αν βρίσκεται στο περίγειό της ή στο απόγειό της, κάτι που συμβαίνει μια φορά κάθε μήνα. Αυτό όμως δεν έχει σχέση με το πόσο μεγάλη φαίνεται όταν βρίσκεται κοντά στον ορίζοντα, που οφείλεται όπως είπαμε αποκλειστικά και μόνο σε οπτική απάτη.

Είναι, πάντως, γεγονός ότι η παρουσία της Σελήνης στον νυχτερινό ουρανό πραγματικά δεν έχει αντίζηλο, γι’ αυτό δεν είναι καθόλου παράξενο που η μυθολογία είναι γεμάτη με τις ιστορίες της που πολλές την ταύτιζαν με την θεά Άρτεμη. Όταν πρόβαλλε στον ουρανό το χαριτωμένο της πρόσωπο με την ασημένια ανταύγεια, η ομορφιά της έκανε τα άστρα να ωχριούν, ενώ η φαντασία των αρχαίων παρομοίαζε τις ακτίνες της Σελήνης με τα γρήγορα και μυτερά βέλη της Αρτέμιδος. Η αγνή πανέμορφη παρθένα, η κυνηγός θεά, ήταν για τον Όμηρο το πρότυπο της γυναικείας ομορφιάς. Στη Σελήνη απέδιδαν επίσης τη νυχτερινή δροσιά και τις βροχές, γι’ αυτό ονόμαζαν την Άρτεμη «Ποτάμια» και την λάτρευαν κοντά σε πηγές και λίμνες όπου πίστευαν ότι λούζονταν μαζί με τις Νύμφες μακριά από τα βέβηλα βλέμματα των ανδρών.

Εκτός, όμως, από τις μυθολογικές ιστορίες της αρχαίας Ελλάδας, το Φεγγάρι έχει μιαν ιδιαίτερη θέση και στη σύγχρονη ποίηση, όπως και στους ποιητικούς στίχους πολλών σύγχρονων τραγουδιών. Η ελληνική δισκογραφία είναι, άλλωστε, γεμάτη με αναφορές στον γειτονικό μας δορυφόρο.
Όπως γράφει χαρακτηριστικά η Γιώτα Συκκά: «Από το «Φεγγαράκι μου λαμπρό», το τραγουδάκι που λέγαμε παιδιά, μέχρι το δημώδες «Το φεγγάρι κάνει βόλτα στης αγάπης μου την πόρτα» και τις σημερινές αναφορές στο ίδιο θέμα, το ελληνικό τραγούδι έχει αποδείξει πολλές φορές ότι ξέρει να… σεληνιάζεται πολύ μελωδικά, άλλοτε γιατί ταίριαζε και αποτελούσε τη λέξη-κλειδί που έλειπε από το στίχο, κι άλλοτε καταγράφοντας τη διάθεση της στιγμής του δημιουργού που το έγραψε». Κάνοντας μνεία ορισμένων μόνο τραγουδιών για το Φεγγάρι αναφέρεται επίσης και στις πιο γνωστές μελωδίες στις οποίες περιλαμβάνονται και
το «Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι» του Μάνου Χατζιδάκι και το «Χάρτινο το φεγγαράκι» του Νίκου Γκάτσου.
Στη «Μικρή Ραλλού», ο Μάνος Χατζιδάκις μας τραγουδάει προειδοποιώντας μας ότι:
«Ζηλεύει το φεγγάρι και στέλνει απ’ τα βουνά
το μαύρο καβαλάρη που μας κυβερνά»,
ενώ στα «Παιδιά κάτω στον κάμπο» απευθύνεται στο Φεγγάρι καλώντας το:

«Έλα κόρη της Σελήνης
κόρη του Αυγερινού
να χαρίσεις στα παιδιά μας
λίγα χάδια του ουρανού».

Ακόμη και οι Κατσιμιχαίοι στο «Νύχτωσε νύχτα νύχτωσε», που με τόσο λυρικό τρόπο τραγουδούν, αναφέρονται στην «μαργαριταρένια μου φεγγαρολουσμένη», προσωποποίηση βγαλμένη λες από ποίημα του Ουράνη.

Άλλες πάλι φορές η Σελήνη αναφέρεται παρεμπιπτόντως στους στίχους του τραγουδιού, όπως σ’ εκείνο του Γιάννη Θεοδωράκη, που μελοποίησε ο αδελφός του Μίκης Θεοδωράκης:

«το φεγγάρι αρμενίζει
στων ματιών σου την πηγή».
Ενώ με τον ίδιο τρόπο αναφέρεται και ο Νίκος Γκάτσος στο:

«Φύτεψα στην πόρτα σου χορτάρι
να χεις ίσκιο και δροσιά
κι ήρθα πριν αλλάξει το φεγγάρι
να σου φέρω ζεστασιά».

Μια άλλη συλλογή τραγουδιών του Νίκου Γκάτσου που μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης έχει τίτλο «Θαλασσινά Φεγγάρια» και κυκλοφόρησε με ερμηνευτές την Βίκυ Μοσχολιού και τον Γρηγόρη Μπιθικώτση για πρώτη φορά την ίδια ημέρα που επιβλήθηκε η δικτατορία των συνταγματαρχών στις 21 Απριλίου 1967. Φυσικά, ένα μήνα αργότερα απαγορεύτηκε κι αυτό μαζί με όλο το άλλο έργο του δημοφιλούς συνθέτη. Μελοποιημένο, επίσης, από τον Θεοδωράκη είναι και το ποίημα του Μάνου Ελευθερίου «Έχεις μάτια το φεγγάρι» ερμηνευμένο από τον αξέχαστο Μπιθικώτση:

«Έχεις μάτια το φεγγάρι
κι είναι η νύχτα σπιτικό σου
απ’ αυτά που μου ‘χεις πάρει
τίποτα δεν είν’ δικό σου»


Και η Χάρις Αλεξίου μας τραγούδησε :


Ο ήλιος βασιλεύει
κι η μέρα σώνεται
κι ο νους μου από τα σένα
δεν συμμαζώνεται

Ποιος σε φίλησε
και σε κοκκίνισε
το φεγγάρι κάνει βόλτα
στης αγάπης μου την πόρτα
το φεγγάρι κάνει κύκλο
στης αγάπης μου το κήπο

Έλα να φιληθούμε και φίλα με και συ
κι αν δεν το μαρτυρήσω μαρτύρα το εσύ
Έβγα να σε δω να παρηγορηθώ

Το φεγγάρι κάνει βόλτα
στης αγάπης μου την πόρτα
το φεγγάρι κάνει κύκλο
στης αγάπης μου το κήπο

Εσύ είσαι το σταφύλι
και εγώ το τσάμπουρο
φίλα με εσύ στα χείλη
και εγώ στο μάγουλο

Ποίος σε φίλησε
και σε κοκκίνισε
το φεγγάρι κάνει βόλτα
στης αγάπης μου την πόρτα
το φεγγάρι κάνει κύκλο
στης αγάπης μου το κήπο



Πολλές είναι επίσης και οι πανέμορφες Κρητικές μαντινάδες που αναφέρονται, με τον δικό τους απαράμιλλο τρόπο, στο Φεγγάρι:

Απόψε αργά φεγγάρι μου σ έχω αγγαρεμένο
φίλε πιστέ του έρωτα και κοσμογυρισμένο.

Φεγγάρι μου χαμήλωσε δε θέλω να μας δούνε
ματιά που μας ζηλεύουνε κι όλα στη φόρα βγούνε
.
Με το φεγγάρι σου ‘πεψα παραγγελιά κερά μου
όσο το συντομότερο να ξαναρθείς κοντά μου.

Φεγγάρι συρε φέρε τη την πρώτη μου αγάπη
και πέστης πως της συγχωρώ τα πρωτινά τση λάθη.

Φεγγάρι άστρα κι ουρανοί απού συχνά θωρείτε
ήντα τραβώ για πάρτη τση σύρετε να τση πείτε.

Γιάντα φεγγάρι μου αργείς να βγεις να σεργιανίσεις
μπας δεις και την αγάπη μου πίσω να τη γυρίσεις!

Στη γέμιση του φεγγαριού θα ‘ρθώ να σ ανταμώσω
γιατί με τρώει η έγνοια σου και δεν θα ξημερώσω.

Μέσα στον κύκλο το λαμπρό του φεγγαριού το βράδυ
τη μέρα που εσμίξαμε θα γράψω για σημάδι.

Τη νύχτα έχω μάρτυρα τ’ άστρα και το φεγγάρι
που είπες απ τα χέρια μου άλλος δεν θα σε πάρει.

Θα μου επιτρέψετε, όμως, εδώ να παραθέσω επίσης και τα πρώτα «στιχάκια», όπως τα αποκαλούσε ο ίδιος, ενός χασάπικου που έγραψε ο Μάρκος Βαμβακάρης για το Φεγγάρι:

«Χιλιάδες χρόνια στα ψηλά
συντρόφους έχεις τ’ άστρα
απόφευγε τηνε τη γη γιατ’
είναι ξελογιάστρα.
Ποτέ µη θες, φεγγάρι µου,
ανθρώπους να γνωρίσεις
γιατί τα βάσανα της γης
κι εσύ θα τ’ αποχτήσεις.
Ανθρώπου µάτι µη σε δει
φεγγάρι µου να ζήσεις
γιατί αν είσαι λαµπερό
χωρίς να θες θα σβήσεις…»

https://www.talcmag.gr/nea/tragoudia-gia-to-feggari/


Nα μην αναφερθούμε και στο αισθαντικό Fly me to the moon....;



Fly me to the moon
Let me play among the stars
Let me see what spring is like
On a, Jupiter and Mars
In other words, hold my hand
In other words, baby, kiss me
Fill my heart with song
And let me sing for ever more
You are all I long for
All I worship and adore
In other words, please be true
In other words, I love you
Fill my heart with song
Let me sing for ever more
You are all I long for
All I worship and adore
In other words, please be true
In other words, in other words
I love you.

https://youtu.be/ZEcqHA7dbwM?si=esibH58-AkdL78C

Χαριτωμένα κουκλάκια με καπέλα👒Υπέροχη ιδέα από χαρτονένιους σωλήνες🌺Δοκ...

 

Γλυκά του κουταλιού

 

Γλυκό του κουταλιού: Η ιστορία πίσω από το παραδοσιακό Ελληνικό κέρασμα

Η πεντανόστιμη πανάρχαια παράδοση στην Ελλάδα της προσφοράς “γλυκό του κουταλιού” στους επισκέπτες χρονολογείται από τον δέκατο τέταρτο αιώνα, όταν οι Βυζαντινοί υιοθέτησαν το έθιμο από Άραβες εμπόρους.

Στην αρχαιοελληνική και βυζαντινή βιβλιογραφία αναφέρεται ως φρούτα που διατηρούνταν σε μέλι ή πετιμέζι. Κατά τον 14ο αιώνα, όταν οι Άραβες έμποροι έφεραν τη ζάχαρη στις Ελληνικές ακτές, εμφανίζεται το γλυκό του κουταλιού στη μορφή που το γνωρίζουμε σήμερα και απολαμβάνεται από Έλληνες, Τούρκους και Βαλκάνιους λαούς.

Τα γλυκά του κουταλιού είναι ακριβώς αυτό: μόνο μια κουταλιά γλυκό. Αυτή η παράδοση συνεχίζεται και σήμερα σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο. Όταν κάποιος επισκέπτεται το στο σπίτι σας, του προσφέρετε κάτι να πιεί και ένα «γλυκό του κουταλιού», που είναι μια κουταλιά γλυκό από διάφορα φρούτα, που σερβίρονται σε  γυάλινο πιατάκι με ένα κουτάλι.

Σήμερα, οι γλυκές λιχουδιές συνήθως συνοδεύονται με ένα φλιτζάνι ελληνικό καφέ ή ένα ποτήρι κρύο νερό και τα συστατικά είναι σχεδόν τα ίδια όπως ήταν πριν από εκατοντάδες χρόνια. Τα νόστιμα επιδόρπια είναι φτιαγμένα από ολόκληρα φρούτα, κομμάτια φρούτων και ξηρούς καρπούς.

Η ποικιλία των γλυκών του κουταλιού διαφέρει ανάλογα με τις εποχές. Κυδώνι,  και μήλο το φθινόπωρο, λεμόνι, πορτοκάλι, καρυδάκι,δαμάσκηνο,  κάστανο και εσπεριδοειδή τον χειμώνα, φράουλες, βερίκοκα και τριαντάφυλλο την άνοιξη και τα δροσερά καρπούζια, κεράσια, σύκα και σταφύλια το καλοκαίρι.

Τα γλυκά του κουταλιού συνήθως σερβίρονται ως ένδειξη φιλοξενίας  σε μικρές ποσότητες, εξ' ου και του κουταλιού,

Η παρασκευή του γλυκού του κουταλιού ξεκινάει με την επιλογή του φρέσκου φρούτου. Συνήθως ένα γλυκό του κουταλιού περιέχει ίση ποσότητα φρούτου, από το οποίο φτιάχνεται, ζάχαρη και μικρή ποσότητα νερού. Κάποια φρούτα που είναι μαλακά, όπως τα βερίκοκα και το τοματάκι, η φράουλα,  περνούν πρώτα από ασβεστόνερο για δύο ώρες, ώστε να σκληρύνουν και να μη διαλυθούν κατά τη διάρκεια του βρασμού. Αυτά τα φρούτα καθαρίζονται και στραγγίζονται ώστε να είναι στεγνά. Στη συνέχεια τα φρούτα ή λαχανικά, ολόκληρα ή σε κομμάτια, εντός κατσαρόλας με ζάχαρη, σε αναλογία περίπου 1 κιλό ζάχαρης για κάθε κιλό φρούτου, για 24 ώρες. Μετά τα υλικά βράζουν και αφήνονται μέσα στο σιρόπι για 12 ώρες. Έπειτα αφαιρούνται και το σιρόπι βράζει ξανά ώστε να δέσει. Όταν είναι έτοιμο προστίθεται παραδοσιακά λεμόνι ώστε να μη ζαχαρώσει. Μόλις είναι έτοιμο το σιρόπι, τα φρούτα τοποθετούνται σε αποστειρωμένα βάζα με βιδωτό μεταλλικό καπάκι.

Όμως μη νομίζετε πως αυτές οι μικρές ιεροτελεστίες της κουζίνας αποσκοπούν στο να φτιάξουμε γλυκά και να τα φάμε. Είναι πιο πολύ εκείνη η ζεστασιά της τρυφερής συνοχής, της συνεργασίας για κάτι ζεστό, απλό, χειρονακτικό, που ξεκουράζει το νου, απαλύνει τους κτύπους της καρδιάς και γεμίζει το σπίτι με άρωμα παρουσίας και μεράκι. Κάποιοι δεν τα πολυτρώνε αυτά τα έργα των χειρών τους, γιά λόγους υγείας συνήθως, χαίρονται όμως να φτιάχνουν γλυκά του κουταλιού, τους αρέσει να τα προσφέρουν στους επισκέπτες τους, να τα δωρίζουν και να  γλυκαίνουν τους αποδέκτες τους με την καρδιά τους.

Για κύριο συστατικό του γλυκού του κουταλιού μπορούν να χρησιμοποιηθούν όχι μόνο φρούτα όπως το κεράσι, το  βύσσινο, το κυδώνι, το περγαμόντο , το σταφύλι,το νεράντζι  το βερίκοκο και το σύκο, αλλά και λαχανικά, όπως το ντοματάκι, το μελιτζανάκι, το καρότο και το κολοκύθι, και άνθη, όπως το τριαντάφυλλο, τα άνθη της λεμονιάς, του γιασεμιού  ή της   κιτρομηλιάς. (Το νεράντζι ή πορτοκάλι της Σεβίλης, γνωστό στην Κύπρο ως κιτρόμηλο ή ξινονέραντζο, είναι ο καρπός της νεραντζιάς. Εξωτερικά μοιάζει με το πορτοκάλι, αλλά η διαφορά του είναι κυρίως στη γεύση, που είναι αρκετά πιο πικρή.)

Πολύ ιδιαίτερο το γλυκό του κουταλιού που προσφέρουν στη Μήλο στους γάμους. Στο νησί αυτό προσφέρουν όχι «μπομπονιέρες» αλλά το γλυκό του κουταλιού που παρασκευάζουν με μέλι, αμύγδαλα και ένα ειδικό μεγάλο κολοκύθι, από τα λίγα ζαρζαβατικά που αναπτύσσονται στο άνυδρο τούτο Κυκλαδονήσι με τη μακρόχρονη παράδοση που δεν διατυμπανίζεται αλλά φυλάσσεται.

Υποβρύχιο: Το μοναδικό ελληνικό γλυκό του κουταλιού

Ωστόσο, ένα από τα πιο αγαπημένα και πιο εμβληματικά γλυκά του κουταλιού που απολαμβάνουμε στην Ελλάδα, κατάγεται από το νησί της Χίου και παράγεται από ρετσίνι δέντρου. Ονομάζεται «υποβρύχιο»,  επειδή τρώγεται βυθισμένο κάτω από το νερό σε ένα ποτήρι.

Η προφορική παράδοση θέλει η χρήση της ζαχαρόπαστας στη μορφή που την ξέρουμε, να ξεκίνησε από τη συνοικία του Γαλατά στην Κωνσταντινούπολη από Χιώτες ζαχαροπλάστες.

Το «άσπρο γλυκό», όπως ήταν γνωστό, το έφτιαχναν οι Κωνσταντινοπολίτισσες (με ζάχαρη, νερό, λεμόνι, βανίλια ή μαστίχα) και ήταν το κέρασμα που σέρβιραν σε όλα τα ελληνικά σπίτια.

Η πρώτη, η αρχική ονομασία του υποβρυχίου δε, ήταν ζαχαροκάντιο ζυμωτή -η φράση που λέμε στα κάλαντα και δεν ξέρουμε τι σημαίνει.

Στο βιβλίο της με τίτλο «Η Πολίτικη Κουζίνα των 4 Εποχών. Μνήμες και Γεύσεις της Πόλης» (εκδόσεις Πατάκη), η συγγραφέας και ερευνήτρια Σούλα Μπόζη, γράφει:

«... Ανάμεσα στα γλυκά του κουταλιού πρωτιά είχε το «άσπρο γλυκό», η γνωστή μας βανίλια. Ως τις μέρες μας παραμένει επίσημο κέρασμα του Πατριαρχείου. Διαδόθηκε στην Πόλη από τους Χιώτες ζαχαροπλάστες όταν άνοιξαν τα πρώτα παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία στον Γαλατά τον 17ο αιώνα. Δείγμα επιτηδειότητας και τελετουργίας ως προς τον τρόπο σερβιρίσματος – στο κέντρο ασημένιου δίσκου, ασημένια κουταλοθήκη με τα ειδικά ασημένια κουταλάκια του γλυκού, συνήθως δώρο αρραβώνα ή γάμου, επίσης κρυστάλλινη κούπα με καπάκι για να φυλάσσεται το άσπρο γλυκό και ολόγυρα κρυσταλλένια ποτήρια του νερού. Στις απλές καθημερινές επισκέψεις σερβιριζόταν με ασημένιο κουτάλι μια υπερχειλισμένη ποσότητα «άσπρου γλυκού» μέσα σε ποτήρι με κρύο νερό.  Όπως μας πληροφορεί η Τακουί Τοβμασιάν στο βιβλίο της Ευλογημένο το τραπέζι σας, που μεταφράστηκε στα ελληνικά από τη γράφουσα, και οι Αρμένισες νοικοκυρές στην Πόλη συνήθιζαν να προσφέρουν «άσπρο γλυκό» στις ονομαστικές τους γιορτές...»

Έχει μια ποίηση το γλυκό του κουταλιού κι ας μην φαίνεται σε όσους δεν κατέγιναν με αυτό. Έχει αμεσότητα και γνησιότητα. Ξέρεις πως τρως ένα φρούτο βρασμένο με ζάχαρη. Δεν σε ξεγελάει με κρυμ- μένα μυστικά και τερτίπια. Είναι ό,τι βλέπεις. Κάποιες φορές η πρώτη ύλη του είναι δύσκολο να βρεθεί, όπως το λευκό μελιτζανάκι ή ο λεμονανθός, και παράλληλα σε προδιαθέτει ποιητικά.

Γλυκά του κουταλιού! Λίγες θερμίδες, όλη η γλύκα σε ένα φρούτο! Τρυφερές αναμνήσεις από μπουφέδες μιας άλλης εποχής γεμάτους με γυάλινα βάζα και μια ποικιλία από μικρά κρυστάλλινα πιατάκια, παρέα με ασημένια κουταλάκια (η μόνη πολυτέλεια εκείνης της εποχής) γεμάτα με γυαλιστερό, καλά 'δεμένο' σιρόπι γύρω από το φρούτο! Κάθε εποχή τα δικά της φρούτα... κάθε φρούτο τη δική του τέχνη... και οι μαμάδες ή οι γιαγιάδες σπεσιαλίστες του είδους! Γυάλινα βάζα, με βιδωτό ή όχι καπάκι και λογιών λογιών γλυκά του κουταλιού έκαναν την εμφάνισή τους στις μαζώξεις της εποχής...Απαραίτητο κέρασμα σε  επισκέψεις σε συγγενείς και φίλους, στις ονομαστικές τους γιορτές (γιατί τότε ...τα γενέθλια ήταν γιορτή για τα παιδιά) ή σε ειδικές χαρούμενες περιστάσεις...

Το  επάργυρο γλυκοδοχείο με τα κουταλάκια ολόγυρα έκανε την εμφάνισή του και κάθε επισκέπτης έπαιρνε μία κουταλιά γλυκό, συνηθέστερα όμως το γλυκό σερβιριζόταν σε γυάλινο πιατάκι,  με το κουταλάκι του, σε δίσκο στρωμένο με δισκόπανο, πετσετάκι πλεκτό ή λινό κεντημένο, συνοδευόμενο από ποτήρι με νερό…..

Και να μερικές από τις συμβουλές της, πολύτιμα μυστικά για την επιτυχία των γλυκών του κουταλιού και των μαρμελάδων...

Κάθε φρούτο πρέπει να είναι στην εποχή του για να έχει όλη τη γεύση του (όταν είναι εκτός εποχής, είναι άνοστο).

Υπάρχουν φρούτα που γίνονται γλυκό όταν αρχίζουν να ωριμάζουν (κεράσια, σταφύλια, βερίκοκα,  βύσσινα) και άλλα που γίνονται γλυκό πριν ωριμάσουν (φιστίκια, νεράντζια, καρύδια). Τα πολύ ώριμα φρούτα είναι για μαρμελάδα.

Για να έχουμε ένα καλό γλυκό σύκο, πρέπει το σύκο να είναι αρσενικό δηλαδή απ' αυτά που είναι για επικονίαση και δεν θα γίνει ποτέ ώριμο σύκο.

Τα λαχανικά που γίνονται γλυκό (όπως το ντοματάκι ή το μελιτζανάκι) δεν πρέπει να είναι ώριμα γιατί τότε η μυρωδιά τους θα είναι "βαριά". Το ντοματάκι πρέπει να είναι ειδικής ποικιλίας ΠΟΜΟΝΤΟΡΟ και το μελιτζανάκι μικρό και άγουρο.

Στο γλυκό του κουταλιού, το φρούτο πρέπει να διατηρεί το σχήμα του και γι αυτό οι παλιές νοικοκυρές χρησιμοποιούσαν σε κάποια γλυκά ασβεστόνερο αλλά και το χρώμα του... γι αυτό και η χρήση της γαλαζόπετρας σε κάποια άλλα.

Κάθε φρούτο σχεδόν έχει τη δική του τεχνική, τους δικούς του κανόνες προετοιμασίας και θέλει το δικό του χρόνο. Γι αυτό και άλλα φρούτα τα κόβουμε, τα ξεφλουδίζουμε ή τα αφήνουμε ολόκληρα.

Όταν κάνουμε πέταλα λουλουδιών (τριαντάφυλλο, γιασεμί, λεμονανθός) γλυκό του κουταλιού, τα μαζεύουμε νωρίς το πρωί για να έχουν έντονο άρωμα από λουλούδια του κήπου μας ή κήπου που γνωρίζουμε ότι δεν έχουν ραντιστεί για να μην είναι επικίνδυνα.

Το κάθε γλυκό θέλει το άρωμά του. Το καρυδάκι,  το ζητάει το μοσχοκάρφι (γαρίφαλο), το καρπούζι το δενδρισάκι (αμπαρόριζα), το ντοματάκι, το μελιτζανάκι και το κυδώνι τα ασπρισμένα αμύγδαλα. Όσο για το μήλο,  του ταιριάζει πολύ η κανέλα και το γαρύφαλλο...στο σταφύλι χυμός και  φλούδα πορτοκαλιού …..

Ανακατεύουμε ελάχιστα και μόνον με ξύλινη κουτάλα... ποτέ με μεταλλικό κουτάλι γιατί ρίχνει τη θερμοκρασία τους.

Τα βάζα που θα βάλουμε το γλυκό πρέπει να είναι σχολαστικά πλυμένα, αλλά και αποστειρωμένα.

Βάζουμε το γλυκό ζεστό στα βάζα, κλείνουμε το καπάκι και τα βάζουμε ανάποδα έως ότου κρυώσει το περιεχόμενό τους.

Τα λεμόνια, τα νεράντζια, τα πορτοκάλια,τα περγαμόντα, τα συκαλάκια, τα καρυδάκια  χρειάζονται αρκετή  προετοιμασία και βράσιμο 2-3 φορές για να ξεπικρίσουν πριν βράσουν με το σιρόπι εξ ου και η παροιμιώδης φράση  :

«Το νεράντζι είναι πικρό, μα κάνει καλό γλυκό.» !

Διατηρούμε τα  γλυκά σε κλειστά βάζα σε σκοτεινό και ξηρό μέρος (ιδανικά μέρη ...οι μπουφέδες που είναι εκτός κουζίνας).

Αυτοί οι μπουφέδες, με τα αραδιασμένα και διπλοκλειδωμένα βάζα των γλυκών ήταν μεγάλος πειρασμός ……Η μάνα και  η γιαγιά  ήταν οι κλειδοκράτορες που φύλαγαν τα γλυκά για τους ξένους…..κάθε παράκληση  αντιμετωπίζονταν  με την συνήθη φράση : «Μην τρως απ' το *καβανόζι! Το γλυκό του κουταλιού το έχω για τρατάρισμα»   γι΄αυτό και το παιδάκι όταν βρήκε  την ευκαιρία…..γλυκάθηκε... και απολογείται αφοπλιστικά :

 

Η μαμά μου βγήκε έξω και με άφησε να παίξω.

 Όταν πάλι θα γυρίσει η καρδιά της θα ραγίσει.

Της έφαγα όλο το γλυκάκι πού ‘χε μες το ντουλαπάκι.

 Πάει και το βυσσινάκι, πάει και το κερασάκι.

Μα δεν είναι αμαρτία και μεγάλη αδικία, να τα τρώνε όλα οι ξένοι και για μένα να μη μένει;

Τά ’φαγα λοιπόν και πάνε και οι ξένοι ας μη φάνε!

 

Ευτυχώς  εμείς, μπορούμε με μέτρο και χωρίς τύψεις, να ικανοποιήσουμε την επιθυμία μας για γλυκό, με την επιλογή των γλυκών του κουταλιού στο γιαουρτάκι μας….λαμβάνοντας υπόψη ότι :

Έχουν σχετικά χαμηλό θερμιδικό περιεχόμενο συγκριτικά με άλλα πιο επεξεργασμένα γλυκά. Τα γλυκά του κουταλιού έχουν την θέση τους στην ελληνική μεσογειακή διατροφή, μπορούν να ενταχθούν σε ένα ισορροπημένο διατροφικό πλάνο ακόμη και για απώλεια βάρους.

Ανάλογα την κουταλιά περιέχουν περίπου 75-100 θερμίδες και αυτό οφείλεται τόσο στην προσθήκη ζάχαρης αλλά και των φυσικών σακχάρων του φρούτου.

Δεν περιέχουν καθόλου λιπαρά.

Είναι νηστίσιμα, καθώς περιέχουν μόνο φρούτο ή λαχανικό και ζάχαρη. Άρα μπορούν εύκολα να καταναλωθούν και από κάποιον χορτοφάγο ή vegan.

Έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικά, αφού η πρώτη ύλη είναι το φρούτο. Αυτό τα καθιστά κατάλληλα προς κατανάλωση και βοηθούν στην μείωση της χοληστερόλης, στην καλή λειτουργία του εγκεφάλου, της καρδιάς και στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, συνεπώς ενισχύουν την καλή λειτουργία του εντέρου.

Μπορούν να καταναλωθούν όλες τις εποχές του χρόνου και να συντηρηθούν χωρίς ιδιαίτερα αυξημένο κόστος…

Και πέρα από όλα αυτά…..όπως λέει μια αγαπημένη φίλη,

 

Τα γλυκά του κουταλιού,

έχουν αίσθηση φιλιού,

ευωδιές που μας ευφραίνουν

στόμα και ψυχή γλυκαίνουν….

 

Να είμαστε πάντα γλυκαμένοι…..

*ΚΑΒΑΝΟΖΙ

Λέξη που λείπει από όλα τα λεξικά του 20ου αιώνα, παλιότερα και νεότερα, αλλά ακούγεται ακόμα στους Ρωμιούς της Πόλης, ενώ πρέπει να λεγόταν ή να λέγεται ακόμα στη Θράκη...

(έχει περάσει και στα πομάκικα).

Καβανόζι είναι το δοχείο, συχνά μεταλλικό, στρογγυλό και βαθουλό για γλυκά, τουρσιά κτλ.. Καβανόζι είχε για τα τουρσιά της και η Λωξάντρα. Φυσικά πρόκειται για δάνειο από τα τουρκικά (kavanoz), που είναι ίδιας σημασίας. Μάλιστα ένας μεγάλος βαζίρης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που φαίνεται πως ήταν στρογγυλός και στρουμπουλός, ονομαζόταν Καβανόζ Πασάς. Όμως, είναι αντιδάνειο, δηλαδή έχει απώτερη αρχή σε ελληνική λέξη.

Η ελληνική αυτή λέξη είναι το γάβανο, που σημαίναι δοχείο. Προέρχεται από το μεσαιωνικό γάβενον (ο Ησύχιος λέει «γάβενα: οξύβαφα ήτοι τρυβλία»). Το γάβανο μαρτυρείται με διάφορες παραλλαγές κατά τόπους, μερικές φορές αρσενικό, γάβανος στην Λέσβο, στην Εύβοια, στην Θράκη και αλλού. Από μια τέτοια μορφή πρέπει να είναι το τουρκικόkavanoz, διότι εξηγείται το –ozτης κατάληξης που πάντα μας κάνει να σκεφτούμε ένα αρσενικό ουσιαστικό. Η σημασία του γάβανου είναι πάντα κάποιο είδος δοχείου. Υπάρχει και επώνυμο Καβανόζης, ενώ στο Ρέθυμνο λένε το γαβανόζι, πάντοτε για μεταλλικό δοχείο.